Farad
Farad (F) – jednostka pojemności elektrycznej w układzie SI[1] (jednostka pochodna układu SI).
Układ | |
---|---|
Wymiar |
|
Jednostka | |
Typowe symbole wielkości |
C |
w jednostkach SI |
|
Źródło nazwy |
Przewodnik elektryczny ma pojemność elektryczną jednego farada, gdy zwiększa potencjał o 1 wolt po dostarczeniu ładunku 1 kulomba[2]. W uproszczeniu pojemność jednego farada oznacza, że w przewodniku o potencjale jednego wolta można „umieścić” ładunek o wartości jednego kulomba[3].
Jest to zarazem pojemność kondensatora, w którym naładowanie okładek przeciwnymi ładunkami o wartości 1 kulomba wytwarza napięcie 1 wolta.
Jednostka została nazwana na cześć dziewiętnastowiecznego fizyka i chemika angielskiego Michaela Faradaya.
Farad jest bardzo dużą jednostką[4][5]. Najczęściej używane są podwielokrotności farada:
- mikrofarad
- 1 µF = 10−6 F
- nanofarad
- 1 nF = 10−9 F
- pikofarad
- 1 pF = 10−12 F
Historia
edytujPojęcie „farad” zostało początkowo wprowadzone przez Josiaha Latimera Clarka i Charlesa Brighta w roku 1861 jako jednostka ładunku. W roku 1881, na międzynarodowym kongresie elektryków w Paryżu, termin ten był już oficjalnie używany jako określenie pojemności elektrycznej[6].
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ farad, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-10-15] .
- ↑ The International System of Units (SI). Wyd. 8th. Bureau International des Poids et Mesures (International Committee for Weights and Measures), 2006, s. 144.
- ↑ Peter M.B. Walker: Dictionary of Science and Technology. Larousse, 1995. ISBN 0-7523-0010-5.
- ↑ Dawniej stosowaną jednostką pojemności elektrycznej był centymetr (cm) – nie mylić z jednostką długości o tej samej nazwie. Pojemność 1 cm odpowiada pojemności metalowej kulki o promieniu 1 cm. Przeliczniki: 1 cm = 1,11 pF, 1F = 9 · 1011 cm.
- ↑ Założywszy, że kula ziemska, mająca promień ok. 6,4 tys. km, wykonana byłaby z metalu, jej pojemność elektryczna wynosiłaby – wyrażona w centymetrach – ok. 640 mln cm, czyli około 710 mln pF (710 µF).
- ↑ Paul Tunbridge: Lord Kelvin: his influence on electrical measurements and units. Londyn: Peregrinus, 1992, s. 26, 39–40. ISBN 978-0-86341-237-0. [dostęp 2015-05-05].