Faza międzymetaliczna

Faza międzymetaliczna – to faza stała, której sieć krystaliczna i właściwości są pośrednie między roztworem stałym i związkiem chemicznym.

Komórka elementarna MgZn2      Mg      Zn

Cechy charakterystyczne[1]:

  • struktura fazy międzymetalicznej różni się od struktury każdego z jej składników
  • atomy każdego ze składników są rozmieszczone równomiernie, uporządkowane w skali międzyatomowej (np. Fe3C)
  • występuje przewaga wiązania metalicznego
  • wzajemne ilości składników nie wynikają z wartościowości chemicznej

Fazy międzymetaliczne mogą być trwałe przy składzie stechiometrycznym lub zbliżonym, jako wtórne roztwory stałe – różnowęzłowe, międzywęzłowe lub pustowęzłowe[1]. W takim wypadku występuje nadmiar któregoś ze składników, ale struktura krystaliczna fazy zostaje zachowana. Pojawiają się natomiast defekty, np. wakanse.

Przypisy

edytuj
  1. a b Metaloznawstwo z podstawami nauki o materiałach. Wyd. 3. Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 1996, s. 119. ISBN 83-204-2086-5. (pol.).