Felix Henry
Felix Gustav Otto Henrÿ (ur. 12 lipca 1857 we Wrocławiu, zm. 9 lutego 1920 tamże[1]) – niemiecki architekt, przedstawiciel późnego historyzmu.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość |
niemiecka |
| Dziedzina sztuki | |
| Epoka | |
| Ważne dzieła | |
Projekty edytuj
Od 1884 pracował we Wrocławiu. Zaprojektował m.in.:
- Nową Synagogę w Opolu (1893)
- wieżę widokową na Śnieżniku (1893)
- kościół w Rakoszycach w stylu neorenesansu niderlandzkiego
- kościół ewangelicki w Wirku (Ruda Śląska) (1902)[2]
- pałac w Brzezince koło Oleśnicy
- budynek dawnego urzędu powiatowego i tzw. „zamek wodny” w parku w Ziębicach
- rezydencję rodziny przemysłowców Schoellerów (dziś hotel Platinum Palace) przy ul. Powstańców Śląskich 204 we Wrocławiu (1906)
- budynek przy ul. Sienkiewicza nr 32–34 we Wrocławiu (obecnie siedziba m.in. Wyższej Szkoły Filologicznej)
- pomnik Friedricha Schillera we Wrocławiu (1905)
- unikatowy kryty żelbetonowy most w Lądku-Zdroju (1907–1910)
Przypisy edytuj
- ↑ Östliche preußische Provinzen, Polen, Personenstandsregister 1874–1945 / Suchen / Vorname(n): Felix Gustav Otto (Genau), Nachname: Henrÿ (Genau) [online], Ancestry.
- ↑ Wirek – dzielnica Rudy Śląskiej: Kościół ewangelicki (1902). [dostęp 2010-08-03].
Bibliografia edytuj
- Artur Kwaśniewski: Henry Felix. W: Encyklopedia Wrocławia. Wrocław: 2000, s. 263.
- Atlas architektury Wrocławia. T. 1. Wrocław: 1997, s. 107.
- Atlas architektury Wrocławia. T. 2. Wrocław: 1998, s. 107, 193.