Wyższa Szkoła Filologiczna we Wrocławiu
Wyższa Szkoła Filologiczna we Wrocławiu (ang. Philological School of Higher Education in Wrocław, niem. Hochschule für Philologie, hiszp. Escuela Superior de Filologia de Wrocław, wł. Scuola Superiore di Lingue di Wroclaw) – dawna akredytowana akademicka uczelnia niepubliczna o profilu filologicznym. Została założona w 2002 i 14 marca tegoż roku wpisana przez Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego do rejestru szkół niepublicznych (aktualny numer w rejestrze: 232). 1 października 2020 roku Szkoła została wcielona do Wyższej Szkoły Bankowej we Wrocławiu[1]. Uczelnia prowadziła studia na kierunku filologia w specjalnościach: anglistyka, amerykanistyka, germanistyka, italianistyka i hispanistyka, norweski, na których kształciło się około 2000 studentów.
| Dewiza |
Verba docent, exempla trahunt |
|---|---|
| Data założenia |
2002 |
| Data likwidacji |
2020 |
| Typ |
prywatna |
| Państwo | |
| Województwo | |
| Adres |
ul. Henryka Sienkiewicza 32 |
| Liczba studentów |
2000 |
| Rektor |
prof. dr hab. Norbert Morciniec |
| Członkostwo | |
Położenie na mapie Wrocławia  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |
 51°06′49″N 17°02′00″E/51,113611 17,033333
| |
| Strona internetowa | |
Informacje ogólne edytuj
Uczelnia specjalizowała się wyłącznie w studiach filologicznych, stopniowo rozszerzając swoją ofertę akademicką i przygotowując studentów do pełnienia roli nauczycieli języków obcych, do pracy w branżach tłumaczeń, biznesu, turystyki, mediów, edytorstwa oraz managementu o charakterze społeczno-kulturowym. W roku 2011 Polska Komisja Akredytacyjna przyznała uczelni ocenę wyróżniającą. Wyższa Szkoła Filologiczna we Wrocławiu posiadała uprawnienia do nadawania stopnia doktora nauk humanistycznych w dyscyplinie językoznawstwo.
Uczelnia posiadała przyznawane przez Komisję Europejską certyfikaty ECTS Label, DS Label i European Language Label. Była jedynym w Polsce afiliowanym ośrodkiem Międzynarodowego Instytutu Komunikologii w Waszyngtonie. WSF to także autoryzowane centrum egzaminacyjne ETS oraz LCCI.
Struktura uczelni edytuj
Pracami Wyższej Szkoły Filologicznej kierował rektor, prof. dr hab. Norbert Morciniec. Dziekanem Wydziału Neofilologii był prof. dr hab. Michał Post.
Najważniejszym organem kolegialnym uczelni był senat, do którego kompetencji należały m.in. ocena działalności dydaktycznej i badawczej jednostek organizacyjnych, opiniowanie wniosków dot. zatrudnienia pracowników naukowo-dydaktycznych, uchwalanie programów studiów i planów nauczania, uchwalanie regulaminu studiów, regulaminu rekrutacji i innych.
W ramach Wydziału Neofilologii w Wyższej Szkole Filologicznej funkcjonowały następujące katedry naukowo-dydaktyczne[2]:
| Katedra | Kierownik |
|---|---|
| Katedra Semiotyki Lingwistycznej i Komunikologii | prof. dr hab. Zdzisław Wąsik |
| Katedra Lingwistyki Aksjologicznej | prof. dr hab. Michał Post |
| Katedra Literaturoznawstwa Germańskiego | prof. dr hab. Irena Światłowska-Prędota[brak potwierdzenia w źródle] |
| Katedra Kultur i Literatur Iberoromańskich | prof. dr hab. Piotr Sawicki |
| Katedra Lingwistyki Kontaktu i Antropologii Dyskursu | prof. dr hab. Piotr Chruszczewski |
Oferta dydaktyczna edytuj
Wyższa Szkoła Filologiczna we Wrocławiu prowadziła:
- trzyletnie studia licencjackie (I stopnia) kończące się uzyskaniem tytułu licencjata,
- dwuletnie studia magisterskie (II stopnia) prowadzące do uzyskania tytułu magistra,
- program doktorancki (językoznawstwo teoretyczne, językoznawstwo stosowane, interdyscyplinarne badania lingwistyczne).
Studia realizowane były w systemie stacjonarnym (dziennym) i niestacjonarnym (zaocznym) na kierunku filologia na następujących specjalnościach:
| Studia licencjackie | |
|---|---|
| Filologia | System studiów |
| anglistyka | stacjonarne i niestacjonarne |
| anglistyka od podstaw | stacjonarne i niestacjonarne |
| amerykanistyka | stacjonarne |
| hispanistyka od podstaw | stacjonarne i niestacjonarne |
| germanistyka od podstaw | stacjonarne i niestacjonarne |
| italianistyka od podstaw | niestacjonarne |
| język+język1 | stacjonarne i niestacjonarne |
| norweski od podstaw | niestacjonarne |
| Studia magisterskie | |
| Filologia | System studiów |
| anglistyka | stacjonarne i niestacjonarne |
| germanistyka | niestacjonarne |
| hispanistyka | niestacjonarne |
| italianistyka | niestacjonarne |
Studenci studiów licencjackich mieli do wyboru następujące specjalizacje zawodowe: tłumaczeniowa, język w biznesie i turystyce, nauczycielska.
Studenci studiów magisterskich mieli do wyboru specjalizacje[3]: Tłumaczenia pisemne i ustne, Język w biznesie i mediach, Nauczyciel języka angielskiego na III etapie edukacyjnym.
Praktyczny wymiar kształcenia edytuj
Programy kształcenia w Wyższej Szkole Filologicznej układane były z uwzględnieniem sugestii i opinii pracodawców, z którymi współpracuje uczelnia, dzięki czemu przystawały do aktualnych i spodziewanych trendów na rynku pracy. Zajęcia z przedmiotów praktycznych prowadzone były między innymi przez osoby na co dzień zajmujące się zawodowo wykładanym w WSF przedmiotem. Uczelnia prowadziła portal PracaDlaFilologa.pl na którym pracodawcy samodzielnie umieszczali oferty pracy, praktyk i staży, które dostępne są wyłącznie dla studentów i absolwentów uczelni.
Wydawnictwo WSF edytuj
WSF prowadziła własną działalność wydawniczą, publikując artykuły, materiały pokonferencyjne, księgi abstraktów, monografie i prace zbiorowe z dziedziny nauk filologicznych i glottodydaktyki[4].
Serie wydawnicze powołane w ramach Wydawnictwa WSF[4]:
- Biblioteka Iberoromańska
- Dissertationes Philologicae Wratislavienses
- Languages in Contact
- Philologica Wratislaviensia: Acta et Studia
- Philologica Wratislaviensia: From Grammar to Discourse
- Philologica Wratislaviensia: Series Didactica
- Philologica Wratislaviensia: Studia Iberica et Latinoamericana
Wydawnictwo WSF wydawało ponadto czasopismo „Cuadernos Iberorrománicos” i do 2017 periodyk „Academic Journal of Modern Philology”[4].
Publikacje te były adresowane głównie do filologów: studentów i pracowników naukowo-dydaktycznych z uczelni w całym kraju. Serie są otwarte na publikacje z zakresu filologii, językoznawstwa, literatury, przekładu. Prace w nich publikowane znajdują zastosowanie w dydaktyce akademickiej z uwagi na ich specjalistyczny i naukowy charakter.
Przypisy edytuj
- ↑ Zakończenie procesu konsolidacji WSF i WSB we Wrocławiu. wsf.edu.pl, 01 października 2020. [dostęp 2020-10-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (23 października 2020)].
- ↑ Katedry badawcze [online], Wyższa Szkoła Filologiczna we Wrocławiu [dostęp 2019-07-01] [zarchiwizowane z adresu 2019-05-12].
- ↑ Specjalizacje zawodowe – magister [online], Wyższa Szkoła Filologiczna [dostęp 2019-07-01] [zarchiwizowane z adresu 2019-05-12].
- ↑ a b c Publikacje [online], Wyższa Szkoła Filologiczna [dostęp 2019-07-01] [zarchiwizowane z adresu 2019-05-12].
Linki zewnętrzne edytuj
- Wyższa Szkoła Filologiczna we Wrocławiu w bazie instytucji naukowych portalu Nauka Polska (OPI). [dostęp 2023-10-07].
- Strona Wyższej Szkoły Filologicznej we Wrocławiu. wsf.edu.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-06)].
- Platforma e-learningowa WSF. e-learning.wsf.edu.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-04-04)].
- Platforma konkursowa zDolny Ślązak Gimnazjalista. zdolnyslazak.wsf.edu.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-10)].
- Platforma konkursowa zDolny Ślązaczek. zdolnyslazaczek.wsf.edu.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-09)].
- Centrum Doskonalenia Nauczycieli i Lektorów Języków Obcych. wsf.edu.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-25)].