Ferdinand Bischoff

historyk prawa, profesor uniwersytetu lwowskiego

Ferdinand Franz Xaver Georg Bischoff (24 kwietnia 1826[1] lub 1824[2] Ołomuniec[3][4]16 sierpnia 1915 Graz) – profesor austriackiego prawa i historii prawa, rektor Uniwersytetu w Grazu i dziekan tamtejszego wydziału prawa[1]. Wieloletni wykładowca Uniwersytetu Lwowskiego.

Ferdinand Bischoff w wieku dojrzałym

Po ukończeniu szkoły średniej, w 1850 roku Bischoff pracował przez pewien czas w archiwum, nim rozpoczął w 1851 docenturę w dziedzinie historii prawa i austriackiego prawa górniczego na wydziale prawa(inne języki) Uniwersytetu w Ołomuńcu. Następnie wyjechał do Wiednia, gdzie studiował w szkole praw przy Terezjańskiej Akademii Wojskowej, by ostatecznie uzyskać habilitację na podstawie pracy o dziejach prawa austriackiego złożonej w Uniwersytecie Wiedeńskim. W latach 1855-65 był profesorem zwyczajnym Uniwersytetu Lwowskiego. Następnie przeniósł się do Grazu, gdzie w latach 1865-1896 wykładał w Uniwersytecie w Grazu. Przez sześć kadencji był dziekanem wydziału, a w latach 1871-72 pełnił obowiązki rektora uniwersytetu. Bischoff był również członkiem Wiedeńskiej Akademii Nauk[1][2].

Ferdynand Bischoff wraz z George'em Phillipsem zaliczany jest do pierwszych nowożytnych historyków prawa działających na terenie Austro-Węgier. Jego badania w zakresie źródeł prawa stanowiły podstawę austriackich rozwiązań konstytucyjnych, administracyjnych i w dziedzinie praw obywatelskich. Opracował i wydał drukiem wiele tekstów na temat źródeł praw miasta Ołomuńca, Galicji i Styrii, zajmował się także austriackim prawem dotyczącym wyrębu drzewa, kodeksami prawnymi miasta Krakowa, procesami o czarnoksięstwo, oraz prawem o zastawie nieruchomości. Opracowywał również źródła na temat historii styryjskiej muzyki[2].

Bibliografia podmiotu (wybór) edytuj

  • Österreichische Stadtrechte und Privilegien, Wiedeń 1857
  • Steiermärkisches Landrecht des Mittelalters, Graz 1875
  • Bericht über Weisthümer-Forschungen in Steiermark, Wiedeń 1876, 1877, 1878
  • Steirische und kärnthische Taidinge, Wiedeń 1881

Przypisy edytuj

  1. a b c Richard Zimprich, Olmütz als deutsche Hochschulstadt in Mähren, Esslingen am Neckar: Bruno Langer Verlag, 1974, s. 124 (niem.).
  2. a b c Theo Mayer-Maly, Bischoff, Ferdinand, „Neue Deutsche Biographie”, 2, Deutsche Biographie, 1955, s. 262 [dostęp 2017-11-10] (niem.).
  3. Matriční záznam o narození a křtu farnosti Olomouc (kostel sv.
  4. Bach, Matriční záznam o narození a křtu farnosti Olomouc [online], Digitální archiv ZA v Opavě [dostęp 2017-11-10] (łac.).

Linki zewnętrzne edytuj