Floresoszczur endemiczny

gatunek ssaka

Floresoszczur endemiczny[5], floresoszczur jaskiniowy[5] (Papagomys armandvillei) – gatunek ssaka z podrodziny myszy (Murinae) w rodzinie myszowatych (Muridae).

Floresoszczur endemiczny
Papagomys armandvillei[1]
(Jentink, 1892)
ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

gryzonie

Podrząd

Supramyomorpha

Infrarząd

myszokształtne

Nadrodzina

myszowe

Rodzina

myszowate

Podrodzina

myszy

Plemię

Rattini

Rodzaj

Papagomys
Sody, 1941[2]

Gatunek

floresoszczur endemiczny

Synonimy
  • Mus armandvillei Jentink, 1892[3]
  • Papagomys theodorverhoeveni Musser, 1981
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4]

Zasięg występowania edytuj

Floresoszczur endemiczny występujące na Flores w Indonezji[6][7][8].

Taksonomia edytuj

Gatunek po raz pierwszy naukowo opisał w 1892 roku holenderski zoolog Fredericus Anna Jentink pod nazwą Mus armandvillei[3]. Jako miejsce typowe odłowu holotypu Jentink wskazał Pulau Flores w Nusa Tenggara w Indonezji[3]. Jedyny przedstawiciel rodzaju floresoszczur[5] (Papagomys) utworzonego w 1941 roku przez holenderskiego teriologa Henriego Sody’ego[2].

Zaliczany do tego rodzaju floresoszczur jaskiniowy (P. theodorverhoeveni)[9] opisano na podstawie pojedynczego okazu jednak późniejsze badania wykazały, że był to młodociany osobnik P. armandvillei[7][10].

Etymologia edytuj

Morfologia edytuj

Długość ciała (bez ogona) 275–435 mm, długość ogona 265–360 mm, długość ucha 24–31 mm, długość tylnej stopy 75–88 mm; brak szczegółowych danych dotyczących masy ciała[7].

Przypisy edytuj

  1. Papagomys armandvillei, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b H.J.V. Sody. On a collection of rats from the Indo-Malayan and Indo-Australian regions. „Treubia”. 18 (2), s. 322, 1941. (ang.). 
  3. a b c F.A. Jentink: On a new species of Rat from the island of Flores. W: M. Weber: Zoologische Ergebnisse einer reise in Niederländisch Ost-Indien. Cz. 3. Leiden: E.J. Brill, 1894, s. 79, ryc. v. (ang.).
  4. Papagomys armandvillei, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  5. a b c Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 276. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  6. C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 470. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  7. a b c Ch. Denys, P. Taylor & K. Aplin. Opisy gatunków Muridae: Ch. Denys, P. Taylor, C. Burgin, K. Aplin, P.-H. Fabre, R. Haslauer, J. Woinarski, B. Breed & J. Menzies: Family Muridae (True Mice and Rats, Gerbils and relatives). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (red. red.): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 878–879. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
  8. D.E. Wilson & D.M. Reeder (red. red.): Species Papagomys armandvillei. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-12-05].
  9. D.E. Wilson & D.M. Reeder (red. red.): Genus Papagomys. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-12-05].
  10. N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Higher Taxonomy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.10) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-02-26]. (ang.).
  11. Jaeger 1944 ↓, s. 161.
  12. Jaeger 1944 ↓, s. 141.
  13. B. Beolens, M. Watkins & M. Grayson: The Eponym Dictionary of Mammals. Johns Hopkins University Press: Johns Hopkins University Press, 2009, s. 18. ISBN 978-0-8018-9304-9. (ang.).

Bibliografia edytuj