Folwark Edwardowo (niem. Vorwerk Eduardsfelde[1]) – zespół zabudowań dworsko-folwarcznych zlokalizowanych w Poznaniu, na Edwardowie, przy ul. Bukowskiej 248-254.

Folwark Edwardowo
Symbol zabytku nr rej. 833/Wlkp/A z 5.12.1992 i z 10.03.2011
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Miejscowość

Poznań

Adres

ul. Bukowska 248-254

Styl architektoniczny

neobarok

Rozpoczęcie budowy

1912

Położenie na mapie Poznania
Mapa konturowa Poznania, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Folwark Edwardowo”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Folwark Edwardowo”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Folwark Edwardowo”
52°24′47,1600″N 16°51′01,0800″E/52,413100 16,850300


Fragment zabudowań folwarcznych

Historia edytuj

Historia obiektu sięga połowy XIX wieku, a obecna forma pochodzi z początku XX wieku. Według Jolanty Goszczyńskiej, poznańskiego konserwatora zabytków, zespół jest jednym z najlepiej zachowanych na terenie miasta obiektów tego typu.

Nad ranem 6 stycznia 1919 szpica wojsk powstańczych (2. kompania) opanowała tereny folwarczne, które mogły być strategicznie ważne dla Niemców, jako punkt powiadamiania lotniska o ruchach wojsk polskich. Ułatwiło to w znaczący sposób zwycięstwo w bitwie o Ławicę[2].

Architektura i urbanistyka edytuj

Założenie rozdziela obecnie dwupasmowa ul. Bukowska:

  • po stronie północnej znajduje się park i dwór z początku XX wieku zaprojektowany przez nieznanego architekta. Jest to skromny, asymetryczny budynek o formach uproszczonej secesji, zbliżony raczej do willi miejskiej. W elewacji frontowej wejście poprzez schody i nietypową półkolistą wnękę. Szczyt częściowo wtopiony w półokrągłą wieżyczkę. Dawniej we dworze siedzibę miała administracja byłej wojskowej jednostki lotniczej przy Ławicy[1],
Osobny artykuł: Brama folwarku Edwardowo.
  • również po stronie północnej zachowane są: podwórze folwarczne, stajnia (do 2010), obora, magazyny i brama wjazdowa (przesunięta podczas remontu ul. Bukowskiej w 2010 o 40 m),
  • po stronie południowej stoi najlepiej zachowana w Poznaniu kolonia mieszkaniowa robotników folwarcznych - po cztery budynki mieszkalne i gospodarcze. Dawniej otoczone były murem i posiadały własne ogródki warzywne. Zwraca uwagę bardzo staranne i dość bogate rozwiązanie elewacji.

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b Zabytki Poznania
  2. Antoni Czubiński, Zdzisław Grot, Benon Miśkiewicz, Powstanie Wielkopolskie 1918-1919. Zarys dziejów, PWN, Warszawa-Poznań, 1988, s.207, ISBN 83-01-08666-1


Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj