Fontanna przed Teatrem Wielkim w Łodzi

Fontanna przed Teatrem Wielkim w Łodzifontanna znajdująca się przed Teatrem Wielkim na placu Dąbrowskiego w Łodzi.

Fontanna przed Teatrem Wielkim
Ilustracja
Państwo

 Polska

Miejscowość

Łódź

Miejsce

Plac Dąbrowskiego w Łodzi

Projektant

Rafał Szrajber

Fundator

Zarząd Dróg i Transportu i Zakład Wodociągów i Kanalizacji

Data odsłonięcia

21 sierpnia 2009

Położenie na mapie Łodzi
Mapa konturowa Łodzi, w centrum znajduje się punkt z opisem „Fontanna przed Teatrem Wielkim”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „Fontanna przed Teatrem Wielkim”
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Fontanna przed Teatrem Wielkim”
Ziemia51°46′21,09″N 19°28′12,06″E/51,772525 19,470017

Fontanna ma kształt dwóch morskich fal. Tworzą one nieckę o długości 35 metrów i szerokości 7 metrów[1]. Woda jest podświetlana i dodatkowo zsynchronizowana z muzyką z fragmentów muzyki poważnej. Tryska z 272 dysz sterowanych przez komputer[1]. W wyborze utworów muzycznych pomagał Teatr Wielki[1]. Stacja obsługi fontanny znajduje się w jej podziemiach[1].

Wodotrysk powstał w ramach projektu „Fontanny dla Łodzi" ogłoszonego w 2004 roku przez Zakład Wodociągów i Kanalizacji w Łodzi[2]. Autorem projektu fontanny i dostosowanego do niej nowego wyglądu placu jest łódzki architekt Rafał Szrajber. Jego praca została wyłoniona w marcu 2008 roku w ramach konkursu zorganizowanego przez Zakład Wodociągów i Kanalizacji[3]. Inwestycję zrealizował Zarząd Dróg i Transportu w Łodzi we współpracy z Zakładem Wodociągów i Kanalizacji w Łodzi[1]. Inwestorem przedsięwzięcia był Urząd Miasta Łodzi[3]. Budowa kosztowała miasto 5 milionów złotych, a remont placu Dąbrowskiego 15,6 mln złotych.

Utwory, których fragmenty „gra" fontanna

edytuj

Opracowano na podstawie materiału źródłowego[1].

Kontrowersje

edytuj

Wygląd fontanny wzbudził kontrowersje wśród mieszkańców miasta. Rafał Szrajber twierdzi, że projekt wykonawcy wybranego w ramach przetargu różni się od jego konkursowej pracy[3][4]. W zamierzeniu Szrajbera fontanna miała przedstawiać morską falę wypływającą prosto z ziemi, przebijającą płytę placu[3].

Express Ilustrowany opublikował opinie łodzian porównujących kształt fontanny do m.in. „waginy” i „bezzębnych ust”[3]. Łódzki radny, John Godson, jako pierwszy publicznie i z pełną powagą użył określenia „wagina” w stosunku do tego obiektu[5][6]. Od inicjatora jej budowy, ówczesnego prezydenta miasta, zwana też „waginą Kropiwnickiego”. Nowy wygląd placu krytykowany jest także za brak ławek oraz zieleni[4][3]. Na betonowej powierzchni nie można ustawić żadnych obiektów, w tym np. ogródków gastronomicznych, ze względu na możliwość utraty gwarancji na oświetlenie fontanny. Węże świetlne zamontowane w nawierzchni placu ulegają częstym awariom[7].

Projekt przebudowy fontanny zgłoszono w ramach budżetu obywatelskiego na 2017 rok[8].

Galeria

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. a b c d e f Plac Dąbrowskiego z największą łódzką fontanną. Zakład Wodociągów i Kanalizacji Sp. z o.o. w Łodzi, 2009-08-25. [dostęp 2015-06-02].
  2. Fontanny dla Łodzi. Zakład Wodociągów i Kanalizacji Sp. z o.o. w Łodzi. [dostęp 2015-06-02].
  3. a b c d e f Magdalena Grochowalska: Fontanna na pl. Dąbrowskiego to szkarada czy ozdoba?. Naszemiasto.pl, 2009-11-06. [dostęp 2011-02-08].
  4. a b Agnieszka Magnuszewska: Łódź: co zrobić z taką fontanną?. Dziennik Łódzki, 2010-05-21. [dostęp 2016-07-27].
  5. Wioletta Gnacikowska: John Godson. Pierwszy polski poseł pochodzący z Afryki. Gazeta Wyborcza, 2010-12-06. [dostęp 2019-03-16].
  6. Rafał Madajczak: Czarna gwiazda Sejmu? Fontannę nazwał waginą!. Pardon.pl, 2010-12-07. [dostęp 2011-02-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-02-10)].
  7. Plac z fontanną miał być wizytówką Łodzi. Bubel za 16 mln zł!. Express Ilustrowany, 2012-07-24. [dostęp 2012-11-29].
  8. Agnieszka Magnuszewska. Powód do kpin w Łodzi zniknie w 2017 roku? Fontanna na pl. Dąbrowskiego zostanie przebudowana. „Polska. Dziennik Łódzki”. 22 VII 2016, nr 170. s. 7. 

Linki zewnętrzne

edytuj