François Lemoyne lub Le Moyne (ur. w 1688 w Paryżu, zm. 4 czerwca 1737 tamże) – francuski malarz okresu rokoka.

François Lemoyne
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1688
Paryż

Data i miejsce śmierci

4 czerwca 1737
Paryż

Narodowość

francuska

Dziedzina sztuki

malarstwo

Epoka

rokoko

Amor i Psyche I poł. XVIII w., Muzeum Czartoryskich w Krakowie
Narcyz (1728), Ermitaż, Sankt Petersburg

Życiorys

edytuj

W wieku 13 lat, w 1701, wstąpił do Królewskiej Akademii Malarstwa i Rzeźby. Był tam uczniem Louisa Galloche’a do roku 1713. W 1718 został członkiem tejże Akademii, a w 1733 został mianowany jej profesorem. W 1723 przebywał we Włoszech.

Malował obrazy o tematyce religijnej i mitologicznej. Tworzył też wielkie kompozycje dekoracyjne (plafon w kościele Saint-Sulpice, wielki plafon w Sali Heraklesa w Luwrze) pod wpływem Rubensa i malarstwa weneckiego.

Do jego uczniów należeli m.in. Charles-Joseph Natoire i François Boucher.

W wyniku przepracowania oraz z powodu śmierci żony oszalał. W 1737 popełnił samobójstwo.

Wybrane dzieła

edytuj

Bibliografia

edytuj