Franciszek Sitek
Franciszek Sitek (ur. 31 grudnia 1895 w Józefowcu, zm. 11 kwietnia 1931 w Brzezince (Mysłowice)[1]) – żołnierz armii niemieckiej i Polskiej Organizacji Wojskowej Górnego Śląska, uczestnik trzech powstań śląskich, kawaler Orderu Virtuti Militari.
| |
 podporucznik
| |
| Data i miejsce urodzenia |
31 grudnia 1895 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
11 kwietnia 1931 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1915–1920 |
| Siły zbrojne |
|
| Jednostki | |
| Stanowiska |
dowódca batalionu |
| Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa |
| Późniejsza praca |
urzędnik skarbowy |
| Odznaczenia | |
   
| |
Życiorys
edytujUrodził się w rodzinie Franciszka i Karoliny z d. Markiewicz[2]. Absolwent szkoły powszechnej. 7 czerwca 1915 został zmobilizowany do armii niemieckiej, służył w artylerii ciężkiej, zwolniony w 1918 w stopniu kaprala. Od 23 grudnia 1918 w szeregach POW G.Śl. W Wojsku Polskim służył od 10 lutego 1919 do 20 lutego 1923 roku w stopniu podporucznika[3]. Uczestniczył w wojnie przeciw Rosji od 7 kwietnia do 19 września 1918 roku oraz w wojnie przeciw Niemcom od 10 lutego 1919 do 1 sierpnia 1922 roku[4]. Współorganizował i aktywnie uczestniczył we wszystkich powstaniach śląskich[2]. Pełnił tam m.in. funkcje dowódcy batalionu w 1 pułku katowickim[5] POW podczas I i II powstania, oraz jako dowódca 2 batalionu podczas III powstania[2].
Za czyny bojowe, niezwykłą odwagę i zdecydowanie podczas powstań został odznaczony Orderem Virtuti Militari[2].
Po 1921 pracował jako urzędnik skarbowy. Zmarł w wyniku długotrwałej choroby[2].
Życie prywatne
edytujDwukrotnie żonaty. Miał dzieci: Bronisławę (ur. 1922), Franciszka (ur. 1925), Zygmunta (ur. 1927) i Jana (ur. 1929)[2]. Z zawodu sekretarz skarbowy. Wyznania rzymskokatolickiego[6]. Do 9 lutego 1931 roku zamieszkiwał w Józefowcu powiat Katowice (dzisiejsza dzielnica Katowic), przy ulicy Józefa Bedera 77. Następnie przeprowadził się do domu przy ulicy Kolonia Robotnicza 45 w Katowicach[7].
Jest pochowany na cmentarzu przy ulicy Józefowskiej w Katowicach.
Ordery i odznaczenia
edytuj- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 7802[2][8]
- Krzyż Niepodległości – pośmiertnie 6 czerwca 1931 roku „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[9][2]
- Śląski Krzyż Powstańczy - pośmiertnie 1 stycznia 1949 roku, nr 011006[10]
- Gwiazda Górnośląska nadana za udział w Powstaniach Śląskich 24 czerwca 1929 roku, liczba 1697[11]
Przypisy
edytuj- ↑ Artisti~plwiki, Polski: Franciszek Sitek 1895 1931 Akt Zgonu wystawiony przez Urząd Stanu Cywilnego w Mysłowicach woj. Stalinogrodzkie 22 czerwca 1953 roku [online], 3 czerwca 2020 [dostęp 2020-06-03].
- ↑ a b c d e f g h Polak (red.) 1993 ↓, s. 190.
- ↑ Artisti~plwiki, Polski: Franciszek Sitek (1895-1931) Książeczka Stanu Służby Oficerskiej, z archiwum rodzinnego [online], 3 czerwca 2020 [dostęp 2020-06-03].
- ↑ Artisti~plwiki, Polski: Franciszek Sitek (1895-1931) Książeczka Stanu Służby Oficerskiej, z archiwum rodzinnego [online], 3 czerwca 2020 [dostęp 2020-06-03].
- ↑ Hawranek 1982 ↓, s. 204.
- ↑ Artisti~plwiki, Polski: Franciszek Sitek (1895-1931) Książeczka Stanu Służby Oficerskiej, z archiwum rodzinnego [online], 3 czerwca 2020 [dostęp 2020-06-03].
- ↑ Artisti~plwiki, Polski: Franciszek Sitek (1895-1931) Książeczka Stanu Służby Oficerskiej, z archiwum rodzinnego [online], 3 czerwca 2020 [dostęp 2020-06-03].
- ↑ Artisti~plwiki, Polski: Franciszek Sitek 1895-1931 Legitymacja Virtuti Militari nr 7802 numer dekretu 13776/V z dnia 27 czerwca 1922 roku [online], 3 czerwca 2020 [dostęp 2020-06-03].
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 132, poz. 199.
- ↑ Artisti~plwiki, Polski: Franciszek Sitek (1895-1931) Legitymacja nadania Śląskiego Krzyża Powstańczego, 1 stycznia 1949 [online], 3 czerwca 2020 [dostęp 2020-06-03].
- ↑ Artisti~plwiki, Polski: Franciszek Sitek 1895-1931 Dyplom nadania Gwiazdy Górnośląskiej wystawiony 24 czerwca 1929 roku w Katowicach przez Kapitułę Gwiazdy Górnośląskiej, liczba 1697 [online], 3 czerwca 2020 [dostęp 2020-06-03].
_Legitymacja_nadania_%C5%9Al%C4%85skiego_Krzy%C5%BCa_Powsta%C5%84czego.png){kind=link}
Bibliografia
edytuj- Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/2. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1993. ISBN 83-900510-0-1.
- Franciszek Hawranek, Aleksander Kwiatek, Wiesław Lesiuk, Michał Lis, Bolesław Reiner: Encyklopedia Powstań Śląskich. Opole: Wydawnictwo Instytutu Śląskiego w Opolu, 1982.