Fred John Greenwood[1] (ur. 3 grudnia[2][3] 1856 w Bradford[2][3][4], zm. 31 marca 1932[3][5][6] w Łodzi[3]) – angielski fabrykant związany z Łodzią, konsul honorowy Zjednoczonego Królestwa (1894–1924).

Fred Greenwood
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

3 grudnia 1856
Bradford

Data i miejsce śmierci

31 marca 1932
Łódź

Zawód, zajęcie

przemysłowiec

Odznaczenia
Order Imperium Brytyjskiego do 1935 (cywilny)

Życiorys edytuj

Przybył do Łodzi w latach 70. XIX w. wraz z ojcem[7], w związku z zapotrzebowaniem łódzkiego przemysłu na wykwalifikowaną kadrę pracowniczą[4]. W Łodzi w 1873 mężczyźni założył firmę F. Greenwood, Spółka Akcyjna (późn. Powszechne Towarzystwo Handlowo-Przemysłowe), której został prezesem i dyrektorem zarządzającym[1]. Początkowo przedsiębiorcy zajmowali się wytwarzaniem tkanin[7].

Przedsiębiorstwo było zlokalizowane początkowo przy ul. Mikołajewskiej 78 (późn. ul. Sienkiewicza 78)[1], z czasem objęło również Mikołajewską 80 i Orlą 2–8 (współcześnie południowy fragment Galerii Łódzkiej). Kompleks przemysłowy latach 1880–1895, obejmował przędzalnię, tkalnię i apreturę wełny, ślusarnię i odlewnię żeliwa[7].

W 1890[4] Greenwood zrezygnował z wytwarzania tkanin i otworzył również fabrykę maszyn, w której produkował krosna i maszyny tkackie[4]. Fabryka stała się pierwszą w Polsce fabrykę przyrządów tkackich[4]. Przedsiębiorstwo przed I wojną światową zatrudniało 600 pracowników[3]. Podczas I wojny światowej okupanci niemieccy rozkradli fabrykę[8]. W latach 20. XX w. przedsiębiorca rozszerzył działalność o naprawę samochodów (ul. Sienkiewicza 76) oraz reprezentował firmy przemysłu motoryzacyjnego. W 1930 Greenwood wydzierżawił obiekty przemysłowe Fabryce Wyrobów Trykotowych oraz zakupił kamienicę przy ul. Piotrkowskiej 179[7].

W latach 1894–1924 był reprezentantem rządu angielskiego w Łodzi[3]honorowym konsulem Zjednoczonego Królestwa[7][9], za co otrzymał z rąk Williama Maxa Mullera(inne języki) Order Imperium Brytyjskiego[9].

Był także członkiem Zgromadzenia Majstrów Tkackich, chóru męskiego Lodzer Männer Gesang Verein (Łódzkie Męskie Towarzystwo Śpiewacze)[3] i współzałożycielem szpitala św. Jana w Łodzi (późn. Wojewódzki Specjalistyczny Szpital im. Mikołaja Pirogowa)[4][3].

Życie prywatne edytuj

Pochodził ze szlachty angielskiej, tytułującej się esqiure(inne języki). Był synem ziemianina – Stephena Greenwooda[4]. Jego żoną była Lucia Helena z domu Kinkel (ur. 1873 w Poznaniu), z którą miał 3 dzieci[2]: Stefana (ur. 1893[2][10]–1980[10]) i Klarę (ur. 1895)[2] oraz Freda juniora[1][7]. W Łodzi mieszkał przy ul. Henryka Sienkiewicza 78[1].

Został pochowany w części ewangelicko-augsburskiej Starego Cmentarza w Łodzi[5]. Lokalizacja grobu rodzinnego Greenwoodów to sektor: 20_P1, rząd: A, nr grobu 8. Na nagrobku wymieniony jest jedynie syn Freda – Stephen[10].

Odznaczenia edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b c d e Podręczny Rejestr Handlowy, t. 3, bc.wbp.lodz.pl, 1926, s. 303 [dostęp 2023-10-29].
  2. a b c d e Grefner – Grepler. Sygnatura: 53/474/0/10.2.3/14455, Archiwum Państwowe w Poznaniu, 1870, s. 1042.
  3. a b c d e f g h i Fred Greenwood, „Die Zeit im Bild (dodatek do Freie Presse)” (15), crispa.uw.edu.pl, 10 kwietnia 1932, s. 5 [dostęp 2023-10-29].
  4. a b c d e f g h Z karty żałobnej, „Ilustrowana Republika” (98), bc.wbp.lodz.pl, 9 kwietnia 1932, s. 7 [dostęp 2023-10-29].
  5. a b nekrolog, „Ilustrowana Republika” (90), bc.wbp.lodz.pl, 1 kwietnia 1932 [dostęp 2023-10-29].
  6. Z żałobnej karty, „Łódź w Ilustracji. Dodatek niedzielny do „Kuriera Łódzkiego”” (15), bc.wbp.lodz.pl, 10 kwietnia 1932, s. 5 [dostęp 2023-10-29].
  7. a b c d e f Waldemar Borowski, ulica Piotrkowska 179 [online].
  8. Łódź – polski Manchaster, „Kurier Wieczorny” (1), crispa.uw.edu.pl, 20 października 1921, s. 9 [dostęp 2023-10-29].
  9. a b c d Odznaczenie angielskie dla Łodzianina, „Głos Polski” (313), bc.wbp.lodz.pl, 15 listopada 1924 [dostęp 2023-10-29].
  10. a b c Grobonet – wyszukiwarka osób pochowanych – Cmentarze Ewangelicko-Augsburskie w Łodzi [online], lodzogrodowa.grobonet.com [dostęp 2023-10-29].