Galiarda

renesansowy taniec dworski oraz forma muzyczna

Galiarda (wł. gagliarda) – renesansowy taniec dworski oraz forma muzyczna stosowana w muzyce późnego renesansu i baroku[1].

Galiarda

Galiarda pochodzi z Włoch lub Francji. Zazwyczaj posiada metrum trójdzielne, szybkie tempo, jest tańcem żywym i skocznym. Ma również budowę trzyczęściową (rzadziej dwu-), prostą fakturę akordową i nieskomplikowany rytm.

Zgodnie z praktyką łączenia tańców, wywodzącą się jeszcze z muzyki ludowej, galiarda następowała po tańcach w parzystym metrum (takich jak pavana, passamezzo czy basse danse) i pełniła funkcje podobną jak saltarello.

W twórczości m.in. J.H. Scheina czy P. Peuerla para złożona z pavany i galiardy (pokrewnych melodycznie), stała się zaczątkiem suity wariacyjnej. Od połowy XVI wieku galiarda była stosowana również jako forma samodzielna (m.in. William Byrd, Orlando Gibbons, Giovanni Battista Vitali, Maurizio Cazzati).

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj
  • Mała encyklopedia muzyki. Stefan Śledziński (red.). Wyd. III. Warszawa: PWN, 1981. ISBN 83-01-00958-6. (pol.).