German Masters 2012

turniej snookera

German Masters 2012 − czwarty rankingowy turniej snookerowy w sezonie 2011/2012. Odbył się w dniach 15 lutego 2012 roku. Miejscem rozegrania była ponownie hala Berlin Tempodrom w stolicy Niemiec.

German Masters
2011 2012 2013
Ilustracja
Liczba uczestników

40

Miejsce

Niemcy Berlin Tempodrom, Berlin

Zwycięzca

Anglia Ronnie O’Sullivan

II miejsce

Szkocja Stephen Maguire

Najwyższy break

130 Szkocja Stephen Maguire 147 Anglia Mike Dunn (kwalifikacje)

Zwycięzca turnieju – Ronnie O’Sullivan wraz z pucharem za tytuł German Masters

W kwalifikacjach do turnieju Anglik Mike Dunn wbił swojego pierwszego w karierze breaka maksymalnego w meczu z Kurtem Maflinem.

Obrońcą tytułu był Walijczyk Mark Williams.

Nagrody

edytuj

Zwycięzca: 50 000 €
Finalista: 30 000 €
1/2 finału: 15 000 €
1/4 finału: 9000 €
ostatnia 16: 6000 €
ostatnia 32: 3750 €
ostatnia 48: 1500 €

Najwyższy break: 2000 €

Łączna pula nagród: 280 000 €

Zawodnicy

edytuj

Zawodnicy rozstawieni

edytuj
  1.   Mark Williams (obrońca tytułu)
  2.   John Higgins
  3.   Mark Selby
  4.   Neil Robertson
  5.   Ding Junhui
  6.   Shaun Murphy
  7.   Ali Carter
  8.   Judd Trump
  1.   Stephen Maguire
  2.   Graeme Dott
  3.   Stuart Bingham
  4.   Mark Allen
  5.   Stephen Lee
  6.   Ronnie O’Sullivan
  7.   Matthew Stevens
  8.   Martin Gould

Zawodnicy nierozstawieni

edytuj

W nawiasie podano miejsce w oficjalnym rankingu po UK Championship:

Runda dzikich kart

edytuj

Runda dzikich kart została rozegrana podczas pierwszego dnia turnieju, czyli 1 lutego.

Mecz Wynik
WC1   Ken Doherty 5 – 1   Patrick Einsle
WC2   Adrian Gunnell 5 – 3   Peter Bullen
WC3   Yu Delu 5 – 3   Chris Norbury
WC4   Mike Dunn 3 – 5   Craig Steadman
WC5   Liu Song 5 – 0   Soner Sari
WC6   James Wattana w/o–w/d   Mario Wehrmann
WC7   Paul Davison 5 – 2   Krzysztof Wróbel
WC8   Tom Ford 5 – 1   Philip Arnold

Drabinka turniejowa

edytuj
Pierwsza Runda (Do 9 frame’ów) Druga Runda (Do 9 frame’ów) Ćwierćfinały (Do 9 frame’ów) Półfinały (Do 11 frame’ów) Finał (Do 17 frame’ów)
               
  Mark Williams 5
  Ken Doherty 0
  Mark Williams 5
  Stuart Bingham 2
  Stuart Bingham 5
  Peter Ebdon 3
  Mark Williams 3
  Stephen Lee 5
  Stephen Lee 5
  Adrian Gunnell 2
  Stephen Lee 5
  Yu Delu 2
  Ding Junhui 3
  Yu Delu 5
  Stephen Lee 4
  Ronnie O’Sullivan 6
  Ali Carter 4
  Joe Perry 5
  Joe Perry 1
  Ronnie O’Sullivan 5
  Ronnie O’Sullivan 5
  Andrew Higginson 4
  Ronnie O’Sullivan 5
  Matthew Stevens 3
  Matthew Stevens 5
  Craig Steadman 1
  Matthew Stevens 5
  Neil Robertson 1
  Neil Robertson 5
  Marcus Campbell 2
  Ronnie O’Sullivan 9
  Stephen Maguire 7
  Mark Selby 5
  Liu Song 0
  Mark Selby 5
  Graeme Dott 3
  Graeme Dott 5
  James Wattana 0
  Mark Selby 3
  Shaun Murphy 5
  Martin Gould 1
  Ricky Walden 5
  Ricky Walden 2
  Shaun Murphy 5
  Shaun Murphy 5
  Barry Hawkins 4
  Shaun Murphy 0
  Stephen Maguire 6
  Judd Trump 5
  Paul Davison 1
  Judd Trump 5
  Mark Allen 2
  Mark Allen 5
  Tom Ford 4
  Judd Trump 4
  Stephen Maguire 5
  Stephen Maguire 5
  Ryan Day 1
  Stephen Maguire 5
  John Higgins 0
  John Higgins 5
  Mark Davis 1

Finał

edytuj
 
Ronnie O’Sullivan cieszący się ze zwycięstwa w turnieju. Po lewej stronie kadru – pokonany w finale Stephen Maguire
Finał: Do 17 frame’ów
Berlin Tempodrom, Berlin, Niemcy, 5 lutego 2012. Sędzia:   Michaela Tabb
  Ronnie O’Sullivan
9 – 7   Stephen Maguire
Sesja południowa: 111–26 (111), 0–130 (130), 8-106 (106), 5-132 (128), 58–73 (O’Sullivan 58), 63–8, 20–69 (55), 75–24 (75)
Sesja wieczorna: 0-115 (69), 96-40 (96), 78-0 (54), 68-59 (Maguire 52), 94–37 (67), 75–31, 43–75 (75), 66–41
111 Najwyższy break 130
1 Breaki stupunktowe 3
6 Breaki 50-punktowe 7

Breaki stupunktowe turnieju

edytuj

Ta sekcja będzie uzupełniana w trakcie turnieju.

Snookerzysta Breaki
  Stephen Maguire 130, 128, 106, 100
  Ali Carter 129
  Stuart Bingham 128
  Shaun Murphy 128
  Ronnie O’Sullivan 123, 111, 110
  Barry Hawkins 113
  Mark Selby 111, 104
  Judd Trump 111
  Peter Ebdon 109
  Mark Williams 107
  Mike Dunn 102
  Ricky Walden 102
  Joe Perry 102
  Stephen Lee 101
  Tom Ford 100

Kwalifikacje

edytuj

Mecze kwalifikacyjne do turnieju odbyły się w dniach 2125 listopada 2011 roku w World Snooker Academy w Sheffield w Anglii. Wyłoniły one 16 zawodników: 8 z nich zagra od razu w głównym turnieju, natomiast 8 pozostałych zagra mecze z zawodnikami, którzy otrzymają dzikie karty.

Decydująca runda kwalifikacji

edytuj
Zawodnik Wynik Zawodnik
  Ken Doherty 5 – 4   Sam Craigie
  Peter Ebdon 5 – 4   Jimmy White
  Marco Fu 1 – 5   Adrian Gunnell
  Jamie Cope 3 – 5   Yu Delu
  Joe Perry 5 – 3   Robert Milkins
  Andrew Higginson 5 – 2   Jamie Jones
  Mark King 3 – 5   Mike Dunn
  Marcus Campbell 5 – 3   Peter Lines
  Fergal O’Brien 4 – 5   Liu Song
  Stephen Hendry 1 – 5   James Wattana
  Ricky Walden 5 – 1   Liu Chuang
  Barry Hawkins 5 – 4   Andy Hicks
  Dominic Dale 4 – 5   Paul Davison
  Tom Ford 5 – 0   Anthony Hamilton
  Ryan Day 5 – 4   Anthony McGill
  Mark Davis 5 – 2   Michael White

Breaki stupunktowe kwalifikacji

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj