Giovanni Carlo Maria Clari
Giovanni Carlo Maria Clari (ur. 27 września 1677 w Pizie, zm. 16 maja 1754 tamże[1][2]) – włoski kompozytor.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Gatunki | |
| Zawód |
Życiorys
edytujMuzyki uczył się w Pizie u ojca oraz Francesco Alessiego[1], a następnie w Bolonii u Giovanniego Colonny[1][2]. W Bolonii też wystawił w 1695 roku swoją pierwszą operę, Il savio delirante[1][2]. W 1697 roku został przyjęty na członka bolońskiej Accademia Filarmonica[1]. W latach 1703–1724 pełnił funkcję kapelmistrza katedry św. Zenona w Pistoi[1]. Później wrócił do Pizy, gdzie był kapelmistrzem kościoła Santo Stefano dei Cavalieri, a od 1736 roku do śmierci pizańskiej katedry[1].
Większą część twórczości Clariego stanowią powstałe w okresie pobytu w Pistoi utwory o charakterze liturgicznym przeznaczone dla małego zespołu, w tym pisane do tekstów w języku włoskim oratoria na głosy solowe i jeden lub kilka instrumentów, pozbawione udziału chóru[1]. Duże znaczenie posiadają jego wokalne duety i tercety na głosy solowe i basso continuo, których skomponował łącznie ponad 50[2]. Utwory te cieszyły się dużą popularnością i wywarły wpływ na styl m.in. Luigiego Cherubiniego[2]. Pięć spośród duetów Clariego wykorzystał Georg Friedrich Händel w swoim oratorium Theodora[1][2].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e f g h i Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 2. Część biograficzna cd. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1984, s. 209–210. ISBN 83-224-0223-6.
- ↑ a b c d e f Bertil van Boer: Historical Dictionary of Music of the Classical Period. Lanham: Scarecrow Press, 2012, s. 133. ISBN 978-0-8108-7183-0.
Linki zewnętrzne
edytuj- Giovanni Carlo Maria Clari – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project