Bolesławiec (gmina 1919–1948)

dawna gmina w województwie łódzkim

Bolesławiec (do 1870 i 1915–1919 miasto Bolesławiec) – dawna gmina wiejska istniejąca w latach 19191948 w Łódzkiem. Siedzibą władz gminy była osada miejska Bolesławiec[2].

Bolesławiec
gmina wiejska
1919–1948[1]
Państwo

 Polska

Województwo

1919–1939: łódzkie
1945–1948: łódzkie

Powiat

wieluński

Data powstania

7 lutego 1919

Data likwidacji

1 stycznia 1949

Siedziba

Bolesławiec

Populacja (1921)
• liczba ludności


1854

Szczegółowy podział administracyjny (1952)
Liczba gromad

0

brak współrzędnych

W 1915 roku niemieckie władze okupacyjne wprowadziły administrację cywilną w Królestwie Polskim i przekształciły osadę Bolesławiec (w dotychczasowej gminie Bolesławiec) w miasto, liczące w 1916 roku 1706 mieszkańców, natomiast pozostały obszar gminy przekształcono w nową wiejską gminę Chotynin (4738 mieszkańców w 1916 roku)[3]. Gmina Chotynin miała skomplikowany i bardzo specyficzny kształt: jej obszar był przegrodzony trzykrotnie obszarem dużo mniejszego Bolesławca, składającego się z trzech bardzo wąskich pasm i jednej małej eksklawy[2].

Po odzyskaniu niepodległości władze polskie nie uznały jednak formalnie Bolesławca za miasto 7 lutego 1919[4], a utworzoną przez Niemców jednostkę miejską przekształcono w gminę wiejską Bolesławiec w powiecie wieluńskim w woj. łódzkim. W 1921 roku liczyła 1854 mieszkańców[5].

Po wojnie gmina zachowała przynależność administracyjną. 1 stycznia 1949 roku zniesiono gminę Chotynin, a jej obszar włączono do gminy Bolesławiec[6]; w praktyce oznaczała to, że gmina Chotynin została ponownie połączona z Bolesławcem w obszar przybliżony do okupacyjnej (i obecnej) gminy Bolesławiec. Oznaczało to też koniec odrębności małej gminy Bolesławiec.

Przypisy edytuj

  1. Od 1919 jednostka administracyjna nowo utworzonego polskiego woj. warszawskiego; w czasie II wojny światowej poza administracją polską.
  2. a b Główny Urząd Statystyczny w Warszawie: Województwa centralne i wschodnie Rzeczypospolitej Polskiej – podział na gminy według stanu z dnia 1.IV 1933 roku, Książnica-Atlas, Lwów 1933
  3. Stan szkolnictwa powszechnego w grudniu 1917 r. na terytorjum obu byłych jeneralnych gubernatorstw: Warszawskiego i Lubelskiego
  4. Dz.U. z 1919 r. nr 13, poz. 140
  5. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej – Tom II – Województwo Łódzkie, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1925
  6. Dz.U. z 1949 r. nr 3, poz. 15