Grigorij Fiedotow

Grigorij Fiedotow
Pełne imię i nazwisko	Grigorij Iwanowicz Fiedotow
Data i miejsce urodzenia	11 kwietnia?/24 kwietnia 1916 ; Głuchowo
Data i miejsce śmierci	8 grudnia 1957 ; Moskwa
Wzrost	174 cm
Pozycja	napastnik
Kariera seniorska
Kariera trenerska
Lata	Drużyna
1950–1952	CDKA Moskwa (asystent)
1954–1957	CDKA Moskwa (asystent)
	↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe. ;

Grigorij Iwanowicz Fiedotow, ros. Григорий Иванович Федотов (ur. 11 kwietnia^?/24 kwietnia 1916 we wsi Głuchowo, w guberni moskiewskiej, Imperium Rosyjskie, zm. 8 grudnia 1957 w Moskwie, Rosyjska FSRR, ZSRR) – rosyjski piłkarz, grający na pozycji napastnika, trener piłkarski.

Kariera piłkarska

Kariera klubowa

Miłość do sportu rozwinął jego nauczyciel kultury fizycznej Iwan Siergiejewicz Połozow. Po ukończeniu szkoły średniej zapisał się do fabrycznej szkoły zawodowej. Jako junior znakomicie wykazał się w meczu zespołu dorosłych wsi Głuchowo (stworzonego przez miejscową fabrykę włókienniczą) i miasta Elektrostal. W 1934 rozpoczął karierę piłkarską w Mietałłurgu Moskwa, gdzie szybko stał się ulubieńcem, mimo młodego wieku. Jego bardzo szybko zauważyli skauci innych klubów i w 1938 roku został zaproszony do CDKA Moskwa, gdzie natychmiast przebił się do pierwszej jedenastki i stał się czołowym napastnikiem drużyny.

27 października 1940 doznał fatalnej kontuzji ręki podczas meczu CDKA - Spartak Moskwa: w odpowiedzi na podanie piłki z lewej pobiegł za nią, ale w tym czasie ktoś z obrońców złapał go za ramię - siła inercji była tak wielka, że ramię wyskoczyło ze stawu^[1]. Skutki tego urazu Fiedotow odczuwał do końca życia. Od tamtego czasu grał z mocno nawijanym na rękę bandażem i próbował unikać kolizji. Jednak dzięki wielkiemu przyrodniemu talentu Grigorij Fiedotow i po zakończeniu wojny ojczyźnianej, dalej był jednym z najlepszych, występował przeważnie w roli dyrygenta, mimo tego, udało mu się zdobyć wiele goli.

W czasie wojny, jak większość graczy - oficerów, został wysłany do tyłu, był zaangażowany w ewakuacji innych obywateli, ochrony obiektów, itp. W 1943 roku zespół CDKA zebrał się ponownie i zaczął grać mecze z innymi klubami, a w 1945 roku wznowiono mistrzostwo ZSRR. Grigorij został wybrany kapitanem zespołu, a wraz z nim w ataku zaczął grać Wsiewołod Bobrow, razem stanowili główną siłę uderzeniową, która pomogła drużynie przez trzy kolejne lata zdobyć mistrzostwo i dwa razy Puchar ZSRR. W 1949 został najlepszym strzelcem zespołu i postanowił zakończyć swoją karierę piłkarską.

Kariera zawodowa

Po zakończeniu kariery piłkarskiej przeszedł na stanowisko szkoleniowca w CDKA Moskwa. Przyczyną były przeniesione wcześniej kontuzje na boisku. Pracował asystentem trenera aż do śmierci w 1957 roku. Zachorował na grypę. Zmarł 8 grudnia 1957 w Moskwie, przyjmując kąpiel w swoim mieszkaniu. Wskrycie wykazało, że u Fiedotowa było całkowicie porażone jedne płuco^[2]. Został pochowany na cmentarzu Nowodiewiczim^[3].

Po jego śmierci w 1958 roku klub CSKA ustanowił nagrodę imienia Grigorija Fiedotowa dla najbardziej rezultatywnego zespołu mistrzostw. A w latach 60. powstał Klub Grigorija Fiedotowa, który obejmował piłkarzy, którzy zdobyli nie mniej niż 100 bramek na najwyższym poziomie. W roku 1986 w mieście Nogińsk postawiono brązowe popiersie gracza. W 1994 r. został utworzony Fundusz dla wojskowych weteranów piłki nożnej imienia Grigorija Fiedotowa. We wsi Głuchowo otwarty muzeum Grigorija Fiedotowa, a na miejscowym stadionie postawiono mu pomnik. Jego imieniem nazwany stadion CSKA Moskwa.

Sukcesy i odznaczenia

Sukcesy klubowe

mistrz ZSRR: 1946, 1947, 1948
wicemistrz ZSRR: 1945, 1949
brązowy medalista Mistrzostw ZSRR: 1939
zdobywca Pucharu ZSRR: 1945, 1948
finalista Pucharu ZSRR: 1944

Sukcesy indywidualne

król strzelców Mistrzostw ZSRR: 1939 (21 goli), 1940 (21 goli)
wybrany do listy 33 najlepszych piłkarzy ZSRR: Nr 1 (1938), Nr 3 (1948)
członek Klubu Grigorija Fiedotowa: 149 goli
pierwszy piłkarz, który zdobył 100 goli w mistrzostwach ZSRR (Wyższa Liga).

Odznaczenia

tytuł Mistrza Sportu ZSRR
tytuł Zasłużonego Mistrza Sportu ZSRR: 1940
Order Czerwonego Sztandaru Pracy: 1957

Przypisy

↑ «Эх, дороги…»
↑ Щурко Сергей. Валентина Федотова: Мой муж родился в неудачное время // Футбол от «СЭ». — № 13. — с. 7.
↑ Спортивный некрополь. Федотов Григорий Иванович (1916-1957). [dostęp 2011-07-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-27)].

Linki zewnętrzne

Grigorij Fiedotow w bazie RusTeam (ros.)
Profil na PlayerHistory (ang.)
Газета «Спорт-Экспресс». «Короли прошлого». Григорий ФЕДОТОВ: 141 гол в зачет Клуба Григория Федотова (ros.)
Федотов Григорий Иванович (ros.)
Бомбардир «команды лейтенантов» - Футбол - Чемпионат.com. championat.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (ros.).

[1] Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

[2] «Эх, дороги…»

[autogenerated1-3] Щурко Сергей. Валентина Федотова: Мой муж родился в неудачное время // Футбол от «СЭ». — № 13. — с. 7.

[4] Спортивный некрополь. Федотов Григорий Иванович (1916-1957). [dostęp 2011-07-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-27)].

[a]

[1]

[2]

[3]