Grzyby kłębiakowe
Grzyby kłębiakowe Glomeromycota C. Walker & A. Schüßler – typ grzybów[2]. Rodzajem typowym dla Glomeromycota jest Glomus Tul. & C. Tul.[3] Znanych jest ok. 200 gatunków zaliczanych do tej gromady, przy czym liczba ta może być wyższa[4].
Gigaspora margarita | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ |
grzyby kłębiakowe |
Nazwa systematyczna | |
Glomeromycota C. Walker & A. Schüßler Mycol. Res. 105(12): 1416 (2001)[1] | |
Typ nomenklatoryczny | |
Biologia i ekologia
edytujGlomeromycota są szeroko rozpowszechnionymi glebowymi grzybami mykoryzowymi. Szacuje się, że tworzą symbiotyczne układy z co najmniej 80% gatunków roślin lądowych. Jest to specyficzny, obligatoryjny dla grzyba typ relacji zwany mykoryzą arbuskularną[4]. Prawdopodobnie jest to najstarszy typ mykoryzy, a koewolucja Glomeromycota i roślin trwa od 450 mln lat[5]. Świadczą o tym skamieniałości arbuskularnych struktur związanych z aglaofitonem, jedną z najstarszych znanych roślin lądowych[6]. W związku z rozpowszechnieniem i długą historią układy symbiotyczne grzybów z tej grupy w znacznej mierze odpowiadają za produktywność gleby[5]. Wchodzenie w układ mykoryzowy z grzybami arbuskularnymi jest dla roślin kosztowne, gdyż szacuje się, że grzyby mogą pozyskać do 20% asymilowanego przez nie węgla. Jednocześnie jednak grzyby ułatwiając przyswajanie biogenów (zwłaszcza fosforu) i zmniejszając obciążenie metalami ciężkimi lub atakami patogenów i pasożytów, zwiększają wzrost roślin i przewagę konkurencyjną[7].
Grzyby z gromady Glomeromycota rozmnażają się przez różnego typu zarodniki, np. chlamydospory[7].
Systematyka
edytujWedług CABI databases do typu Glomeromycota należą:
- klasa: Glomeromycetes Caval.-Sm. 1998 (syn. Glomomycetes, Geomycetes)
- podklasa Incertae sedis
- rząd: Archaeosporales C. Walker & A. Schüßler 2001
- rząd: Diversisporales C. Walker & A. Schüßler 2001
- rząd Entrophosporales Błaszk., Sánchez-García, B.T. Goto & Magurno 2022
- rząd: Glomerales J.B. Morton & Benny 1990
- rząd: Paraglomerales C. Walker & A. Schüßler 2001
- podklasa Incertae sedis
- klasa Incertae sedis[2].
Przypisy
edytuj- ↑ Index Fungorum [online] [dostęp 2016-05-02] (ang.).
- ↑ a b CABI databases [online] [dostęp 2022-12-13] (ang.).
- ↑ David S. Hibbett i inni, A higher level phylogenetic classification of the ''Fungi'', „Mycological Research”, 111 (5), 2007, s. 509–47 [zarchiwizowane z adresu 2016-03-03] (ang.).
- ↑ a b Sławomir Kowalczyk , Grzyby i mikoryzy arbuskularne (Glomeromycota) gleb województwa lubuskiego (praca doktorska), Szczecin: Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie, 2008 (pol.).
- ↑ a b Katarzyna Turnau , Anna Jurkiewiczl , Barbara Grzybowska , Rola mikoryzy w bioremediacji terenów zanieczyszczonych, „Kosmos”, 51, 2, Polskie Towarzystwo Przyrodników im. Kopernika, 2002, s. 185–194 (pol.).
- ↑ Daniel Schwarzott , Chris Walker , Arthur Schüßler , Glomus, the Largest Genus of the Arbuscular Mycorrhizal Fungi (Glomales), „Molecular Phylogenetics and Evolution”, 21, 2, Academic Press, s. 190–197, DOI: 10.1006/mpev.2001.1007 (ang.).
- ↑ a b Janusz Błaszkowski , Przeszłość, teraźniejszość i przyszłość klasyfikacji arbuskularnych grzybów mikoryzowych, „Kosmos”, 53, 1, Polskie Towarzystwo Przyrodników im. Kopernika, 2004, s. 17–24 (pol.).