Guyruita atlantica
Guyruita atlantica – gatunek pająka z rodziny ptasznikowatych. Zamieszkuje Brazylię.
| Guyruita atlantica | |
| Guadanucci, Lucas, Indicatti et Yamamoto, 2007 | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Infrarząd | |
| Rodzina | |
| Podrodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Guyruita atlantica |
Taksonomia edytuj
Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 2007 roku przez José P.L. Guadanucciego, Sylvię M. Lucas, Rafaela P. Indicattiego i Flávio U. Yamamoto[1][2]. Jako lokalizację typową autorzy wskazali stację ekologiczną w Murici w na terenie brazylijskiego stanu Alagoas. Epitet gatunkowy pochodzi od Mata Atlântica – formacji roślinnej zasiedlanej przez ten gatunek[2].
Morfologia edytuj
Samice osiągają od 10,5 do 20 mm, a samce od 8,6 do 18,6 mm długości ciała. Barwa prosomy i odnóży jest brązowa, wierzchu opistosomy (odwłoka) ciemnobrązowa bez żadnych wzorów, a spodu opistosomy jasnobrązowa. Karapaks ma słabo wyniesioną część głowową z lekko wyniesionym, szerszym niż dłuższym wzgórkiem ocznym. Oczy pary przednio-bocznej leżą nieco bardziej z przodu niż przednio-środkowej, a pary tylno-środkowej w przypadku samca równo z tymi pary tylno-bocznej, zaś u samicy nieco za nimi. Jamka karapaksu jest prosta. Szczękoczułki mają człon nasadowy z 8 lub 9 ząbkami. Szczęki mają ponad 80 kuspuli, natomiast na kwadratowej wardze dolnej jest ich około 150 u samic i około 130 u samców. Owalne sternum ma tylną parę sigillów oddaloną od krawędzi na odległość równą ich średnicy. Skopule na nadstopiach pierwszej i drugiej pary zajmują ponad połowę ich długości, na tych trzeciej pary połowę długości, a na tych czwartej pary mniej niż połowę długości. Na stopach pierwszej pary skopule są pełne, na tych drugiej pary pełne z linią rzadkich szczecinek, a na pozostałych parach podzielone pasmem grubych szczecin. Trichobotria maczugowate rozmieszczone są na stopach w dwóch równoległych szeregach[2]. Samiec ma na goleniach pierwszej pary odnóży stosunkowo krótkie[3] apofizy (haki) goleniowe, składające się z dwóch gałęzi, z których tylna jest dłuższa i ma dwa kolce na szczycie, a przednia jest krótsza i zaopatrzona w jeden kolec. Nogogłaszczki samca mają długi i cienki, lekko zakrzywiony, pozbawiony kilów bulbus[2] oraz długi i cienki embolus[3]. Genitalia samicy zawierają dwa wielopłatowe zbiorniki[2].
Ekologia i występowanie edytuj
Gatunek neotropikalny, znany wyłącznie z północnej i środkowo-wschodniej części Brazylii. Podawany jest ze stanów Paraíba, Alagoas, Bahia, Sergipe i Espírito Santo. Zamieszkuje lasy atlantyckie[2].
Przypisy edytuj
- ↑ Guyruita atlantica Guadanucci, Lucas, Indicatti & Yamamoto, 2007. [w:] World Spider Catalog [on-line]. Natural History Museum Bern. [dostęp 2022-08-08].
- ↑ a b c d e f J.P.L. Guadanucci, S.M. Lucas, R. Indicatti, F.U. Yamamoto. Description of Guyruita gen. nov. and two new species (Ischnocolinae, Theraphosidae). „Revista Brasileira de Zoologia”. 24, s. 991-996, 2007.
- ↑ a b José Paulo, Leite Guadanucci, Chapter 3. Ischnocolinae and Schismatothelinae, [w:] Fernando Pérez-Miles (red.), New World Tarantulas. Taxonomy, Biogeography and Evolutionary Biology of Theraphosidae, „Zoological Monographs”, 6, Springer Nature Switzerland AG, 2020, s. 86-91, DOI: 10.1007/978-3-030-48644-0, ISBN 978-3-030-48644-0, ISSN 2523-3912.