Hồ Xuân Hương
Hồ Xuân Hương – wietnamska poetka, żyjąca i tworząca na przełomie XVIII i XIX wieku.
 Okładka wydania poezji Hồ Xuân Hương z 1916 roku | |
| Data urodzenia |
XVIII wiek |
|---|---|
| Data śmierci |
XIX wiek |
| Narodowość | |
| Język | |
| Dziedzina sztuki |
pisarka |
Niewiele wiadomo na temat jej życia, nieznane są daty jej narodzin i śmierci[1]. Urodziła się w połowie XVIII wieku[2]. Pochodziła przypuszczalnie z okręgu Quỳnh Lưu w prowincji Nghệ An[1]. Dorastała i wychowywała się w Hanoi[1][2], będąc świadkiem zawirowań politycznych związanych z trwającym wówczas powstaniem Taysonów[1]. Dwukrotnie zamężna, najpierw z lokalnym urzędnikiem i uczonym, drugi raz z nieznanym bliżej mężczyzną. Ze względu na panującą wówczas poligamię jej status bliższy był pozycji konkubiny niż pełnoprawnej żony[1].
Uważana jest za współtwórczynię nowożytnej literatury wietnamskiej[2]. Pisała zarówno w języku chińskim, jak i po wietnamsku znakami chińskimi (chữ nôm)[1][2]. Jest autorką utrzymanych w lekkim tonie, przesyconych ironią, sarkazmem i erotyką utworów[1][2]. W swoich wierszach drwiła z przywar współczesnego społeczeństwa, takich jak korupcja, społeczna niesprawiedliwość, religijna obłuda i niska pozycja kobiet w zdominowanym przez mężczyzn świecie[1][2].