HMS Prize

strona ujednoznaczniająca

HMS Prizebrytyjski statek-pułapka z czasów I wojny światowej, który wsławił się w bitwie z niemieckim okrętem podwodnym SM U-93 30 kwietnia 1917 roku. W wyniku starcia obie jednostki odniosły poważne uszkodzenia, niemiecki dowódca dostał się do niewoli, a brytyjski został odznaczony Victoria Cross[1]. W tym samym roku HMS „Prize” starł się z U-bootami jeszcze dwukrotnie; podczas ostatniej walki został storpedowany i zatonął z całą załogą.

HMS Prize
Klasa

statek-pułapka

Historia
Stocznia

Smit and Zoon w Westerbrock

Wodowanie

1901

Zamówiony dla  Cesarstwo Niemieckie
Nazwa

SY „Else”

 Royal Navy
Nazwa

HMS Prize

Wejście do służby

luty 1917

Zatopiony

14 sierpnia 1917 przez UB-48

Dane taktyczno-techniczne
Długość

34,31 m

Materiał kadłuba

stal i żelazo

Napęd
żaglowy, z silnikiem pomocniczym
Uzbrojenie
działa 2 × 12lb (76 mm), 2 × km Lewis

HMS „Prize” został zwodowany w 1901 roku w stoczni Smit and Zoon w Westerbrock, jako „Else”, trójmasztowy szkuner o żelazno-stalowym kadłubie[a]. Jego portem macierzystym było Leer[2]. Jednostka miała 34,3 m długości i pojemność netto 199 ton[2] (inne źródła: 227 GRT[3]).

W 1914, na samym początku I wojny światowej szkuner został przechwycony i zajęty przez okręty Royal Navy, a następnie sprzedany jako pryz Marine Navigation Company. Ponieważ była to pierwsza zdobyta jednostka niemiecka podczas tej wojny, została przemianowana z „Else” na „First Prize” (ang. pierwsza zdobycz, pierwszy pryz). 6 listopada 1916[3] okręt przejęła Admiralicja z przeznaczeniem na przebudowę na statek pułapkę (Q-ship) (armator zrezygnował z odszkodowania ze względów patriotycznych)[2]. Żaglowiec został wybrany, ponieważ niemieckie okręty podwodne, po atakach ze strony Q-shipów, nauczyły się bardzo ostrożnie podchodzić do większych jednostek parowych, natomiast często atakowały ogniem artyleryjskim małe żaglowce[4]. W lutym 1917 okręt, o nazwie skróconej do „Prize”, otrzymał numer Q-21 i był gotów do akcji; dowódcą mianowano por. Williama E. Sandersa, R.N.R.[2] Szkuner uzbrojono w dwa zamaskowane działa 12-funtowe (76 mm) – przednie w fałszywej nadbudówce i tylne na podnoszonej platformie, oraz dwa karabiny maszynowe Lewisa[1].

26 kwietnia 1917 okręt wypłynął z Milford na patrol. O 20:35, 30 kwietnia, na pozycji 49,44 N, 11,42 W, przy dobrej pogodzie i łagodnym wietrze nadającym „Prize” prędkość dwóch węzłów, Brytyjczycy zauważyli okręt podwodny w odległości ok. 2 Mm. Niemiecka jednostka, SM U-93 pod dowództwem kpt. Edgara von Spiegel von und zu Peckelsheima zmieniła kurs na zbliżeniowy i otwarła ogień z dział 105 mm, poważnie uszkadzając „Prize” – zniszczeniu uległa radiostacja, uszkodzony został kadłub na linii wodnej, maszt i silnik pomocniczy. Por. Sanders, weteran operacji okrętów-pułapek, wytrzymał nerwowo ostrzał (z „Prize” uciekła jedynie wyznaczona „grupa paniki”) i odczekał aż U-boot podejdzie na dystans poniżej 70 jardów (ok. 65 metrów). Dopiero wtedy Brytyjczycy zrzucili maskowanie i otwarli ogień z dział i karabinów maszynowych[1].

Minimalny dystans nie pozwolił U-93 na próbę taranowania i pod ciężkim ogniem U-boot pogrążył się w falach; Brytyjczycy stracili go z oczu w zapadających ciemnościach po godz. 21[1]. U-93 zanurzył się i zdołał ujść – dowództwo przejął Wilhelm Ziegner, który doprowadził uszkodzony okręt na Sylt[5]. Od otwarcia ognia do „zatonięcia” U-93 minęło zaledwie cztery minuty[4], ale „Prize” zdołał wystrzelić w tym czasie 36 granatów, kilkukrotnie trafiając okręt podwodny[1]. „Uciekinierzy” z Q-shipa uratowali kapitana niemieckiego okrętu i dwóch podoficerów. Jeńcy dali słowo honoru, że nie będą próbować uciekać i wspomogli brytyjską załogę w naprawach uszkodzeń, które groziły zatopieniem jednostki. Po pierwszej nieudanej próbie, która zakończyła się pożarem, z pomocą niemieckiego podoficera udało się uruchomić silnik pomocniczy (wiatr tymczasem ucichł) i powoli dopłynąć do wybrzeży Irlandii. 2 maja „Prize” został zauważony przez patrolowiec HM ML-161 i doholowany do Kinsale[1].

W uznaniu zimnej krwi i dyscypliny, dzięki której – jak błędnie uznano – zatopiła ona wrogi okręt podwodny, załoga HMS „Prize” została odznaczona: por. Sanders otrzymał Krzyż Wiktorii i awans, drugi oficer, D. Beaton – Distinguished Service Order (DSO), dwaj podoficerowie – Distinguished Service Cross, a pozostali członkowie załogi – Distinguished Service Medal. Dopiero po wojnie okazało się, że U-93, aczkolwiek poważnie uszkodzony, z przestrzelonymi zbiornikami balastowymi i kioskiem, dotarł do bazy. Ppor. Ziegler otrzymał za to osiągnięcie awans na pełnego porucznika[6].

Po naprawach szkuner wrócił do służby i 12 czerwca napotkał niemiecki okręt podwodny SM UC-75, który otworzył ogień z działa pokładowego, trafiając „Prize” kilkakrotnie; Niemcy, być może uprzedzeni przez raport z U-93 nie próbowali się zbliżyć, więc Sanders wydał rozkaz otwarcia ognia z dystansu ok. 1800 yardów. U-boot szybko się zanurzył, ale wynurzał się jeszcze kilkakrotnie później, prawdopodobnie próbując wypracować pozycję do ataku torpedowego, w czym przeszkodziła mu zła pogoda. Za akcję z 12 czerwca, podczas której został ranny, Sanders otrzymał DSO[1][7].

13 sierpnia HMS „Prize” został ostrzelany przez SM UB-48. Brytyjska jednostka nie była w stanie odpowiedzieć, dopóki nieprzyjaciel nie zbliżył się do powtórnego ataku. Niemiecki dowódca, który prawdopodobnie wcześniej zaobserwował „Prize” z wywieszoną banderą wojenną i obsadzonymi działami, nocą wykonał atak torpedowy spod powierzchni. Druga torpeda całkowicie zniszczyła nieduży szkuner, zabijając całą jego załogę[1].

  1. O konstrukcji okrętu E. Keble w Q-ships and their story pisze na s. 144 „This German schooner was named the Else and was built of steel and iron at Westerbrock...” nie podając dalszych szczegółów.

Przypisy

edytuj
  1. a b c d e f g h The Good Ship ‘Prize’. W: Edward Keble Chatterton: Q-ships and their story. London: Sidgwick and Jackson, ltd., 1922, s. 143–158.
  2. a b c d E.K. Chatterton, Q-Ships..., s. 144.
  3. a b Gordon Smith: SHIPS OF THE ROYAL NAVY, 1914-1919 – by NAME (Part 1 of 2). [w:] World War 1 at Sea [on-line]. 23/9/13. [dostęp 2013-09-25]. (ang.).
  4. a b The Mystery of the „Prize”. W: Harold Auten: Q-Boat Adventures. Herbert Jenkins Ltd, 1919, s. 183–194.
  5. R.H. Gibson, Maurice Prendergast: The German Submarine War, 1914-1918. Londyn: US Naval Institute Press, 2003, s. 169–170. ISBN 978-1591143147. (ang.).
  6. E.K. Chatterton, Q-Ships..., s. 151.
  7. Andrzej Perepeczko: U-booty I wojny światowej. Warszawa: Lampart, 2000, s. 354. ISBN 83-86776-51-X.

Linki zewnętrzne

edytuj