Halicz (gmina)

dawna gmina wiejska

Gmina Halicz – dawna gmina wiejska funkcjonująca w latach 1941–1944 pod okupacją niemiecką w Polsce. Siedzibą gminy było miasto Halicz, stanowiące odrębną gminę miejską.

Halicz
gmina wiejska
1941–1944[1]
Państwo

 Generalne Gubernatorstwo

Dystrykt

Galicja

Powiat

stanisławowski (Stanislau)

Siedziba

Halicz

Populacja (1943)
• liczba ludności


8.016

Szczegółowy podział administracyjny (1943)
Liczba gromad

11

brak współrzędnych

Gmina Halicz została utworzona przez władze hitlerowskie z terenów okupowanych przez ZSRR w latach 1939–1941, stanowiących przed wojną części (niezniesionych) gmin: Delejów (Chorostków, Meducha, Siemikowce i Tustań), Błudniki (Grobiska, Kryłos, Sokół i Święty Stanisław), Jezupol (Kozina i Pitrycz) i Bednarów (Medynia) w powiecie stanisławowskim w woj. stanisławowskim[2].

Gmina weszła w skład powiatu stanisławowskiego (Kreishauptmannschaft Stanislau), należącego do dystryktu Galicja w Generalnym Gubernatorstwie. W skład gminy wchodziły miejscowości: [Chorostków, Grobiska, Kozina, Kryłos, Meducha, Medynia, Pitrycz, Siemikowce, Sokół, Święty Stanisław i Tustań[3]. Gmina miała bardzo roczłonkowany kształt, składając się z trzech enklaw wokół Halicza: wschodniej (obszary dawnej gminy Delejów), małej zachodniej (Święty Stanisław i Grobiska z dawnej gminy Błudniki) oraz południowo-zachodniej, ciągnącej się długim wąskim ogonem aż po Medynię wzdłuż drogi dojazdowej równoległej do Łomnicy (Kozina i Pitrycz z dawnej gminy Jezupol, Kryłos i Sokół z dawnej gminy Błudniki oraz Medynia z dawnej gminy Bednarów)[3].

Po wojnie obszar gminy włączono do ZSRR.

Przypisy edytuj

  1. Jednostka poza administracją polską.
  2. Wg: Stanisławowski Dziennik Wojewódzki. 1934, nr 23, poz. 23
  3. a b Amtliches Gemeinde- und Dorfverzeichnis fuer das GG