Hania Rani
Hania Rani, właśc. Hanna Maria Raniszewska (ur. 5 września 1990 w Gdańsku[1]) – polska pianistka, kompozytorka i wokalistka.
 Hania Rani (2021) | |
| Imię i nazwisko |
Hanna Raniszewska |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
5 września 1990 |
| Instrumenty | |
| Zawód | |
| Wydawnictwo | |
| Powiązania | |
| Zespoły | |
| Tęskno, Hania Rani & Dobrawa Czocher | |
| Strona internetowa | |
Życiorys edytuj
W 2009 ukończyła Ogólnokształcącą Szkołę Muzyczną im. Feliksa Nowowiejskiego w Gdańsku[2]. Jest absolwentką Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina[3].
Tworzy muzykę popularną pod pseudonimem artystycznym Hania Rani. W duecie z Dobrawą Czocher stworzyła projekt Ciechowski klasycznie[4] i nagrała w 2015 płytę Biała flaga z klasycznymi aranżacjami piosenek tego artysty[5]. W 2017 założyła z Joanną Longić duet „Tęskno”[6]. Zespół wydał w listopadzie 2018 płytę Mi[7] i w tym samym roku otrzymał Nagrodę Artystyczną Miasta Torunia im. Grzegorza Ciechowskiego[8]. Album Mi był nominowany do Fryderyków 2019 w kategorii Fonograficzny debiut roku[9].
W 2019 wygrała organizowany przez „Gazetę Wyborczą” plebiscyt „Sanki” dla najciekawszych nowych twarzy w polskiej muzyce[10]. 5 kwietnia 2019 ukazała się jej debiutancka płyta solowa Esja[11].
W 2020 zdobyła nagrodę Fryderyka w kategoriach: Album Roku Alternatywa (za album „Esja”), Nowe Wykonanie (z Melą Koteluk za utwór „Odprowadź (piano version)”, Fonograficzny Debiut Roku i Kompozytor Roku (ex equo z duetem kompozytorskim Dawid Podsiadło/Olek Świerkot), była też nominowana w kategorii Producent Roku[12]. Wydany w 2020 album Home została natomiast płytą roku w plebiscycie „Gazety Wyborczej”[13].
Z początkiem lat 20. jej muzyka zaczęła być wykorzystywana w polskich filmach fabularnych. Kolejno były to: Jak najdalej stąd (2020), Śniegu już nigdy nie będzie (2021), Inni ludzie (2021) i Śubuk (2022)[14].
18 czerwca 2021 ukazał się jej trzeci album studyjny Music for Film and Theatre[15], zawierający między innymi kompozycje z filmu Jak najdalej stąd, za które otrzymała nagrodę indywidualną na 45. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni (2020)[16].
W grudniu 2022 roku ukazała się książka ciebie ode mnie poetki Krystyny Miłobędzkiej, opublikowana wraz z płytą, na której znalazły się kompozycje Hani Rani i wiersze czytane przez autorkę[17].
18 kwietnia 2023, w ramach obchodów 80. rocznicy wybuchu powstania w warszawskim getcie, odbyło się w Muzeum Polin prawykonanie skomponowanego przez nią koncertu fortepianowego "Dla Josimy", inspirowanego muzyką skomponowaną w warszawskim getcie przez nastoletnią kompozytorkę Josimę Feldschuh. Artystce wykonującej partię solową towarzyszyła orkiestra Sinfonia Varsovia pod batutą Anny Duczmal-Mróz[18].
Laureatka Paszportu „Polityki” 2023 w kategorii „muzyka popularna”[19].
W 2024 zdobyła nagrodę Fryderyka w dwóch kategoriach: Artystka Roku oraz Producentka Roku[20].
Dyskografia edytuj
- Hania Rani i Dobrawa Czocher – Biała flaga – Deutsche Grammophon
(29 września 2015, utwory Grzegorza Ciechowskiego) - Tęskno – Mi – PIAS
(9 listopada 2018, duet z Joanną Longić) - Hania Rani – Esja – Gondwana Records
(5 kwietnia 2019, debiut solowy) – złota płyta w Polsce[21] - Hania Rani – Home – Gondwana Records
(29 maja 2020) - Hania Rani – Music for Film and Theatre – Gondwana Records
(18 czerwca 2021) - Hania Rani i Dobrawa Czocher – Inner Symphonies – Deutsche Grammophon
(15 października 2021) - Hania Rani – Venice – Infinitely Avantgarde (muzyka filmowa)[22] – XXIM Records
(25 lutego 2022) - Hania Rani – On Giacometti – Gondwana Records
(17 lutego 2023) - Hania Rani – Ghosts – Gondwana Records
(6 października 2023)[23]
Przypisy edytuj
- ↑ Niedzielne koncerty. Salony Muzyczne w Pałacu na Wyspie. [dostęp 2019-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-04-04)].
- ↑ Absolwenci 2009 [online], Ogólnokształcąca Szkoła Muzyczna I i II st. im. Feliksa Nowowiejskiego w Gdańsku [dostęp 2021-11-28].
- ↑ Marcin Kozicki, Polsko-islandzka kooperacja pod postacią Projektu „Dowland” z koncertem w Reykjaviku [online], Stacja Islandia, 23 marca 2016 [dostęp 2021-11-28] [zarchiwizowane z adresu 2019-04-04].
- ↑ Paulina Błaszkiewicz, Hania, Dobrawa i klasyka. Młode artystki zachwyciły publiczność [online], Nowości Dziennik Toruński, 10 marca 2015 [dostęp 2021-11-28].
- ↑ Biała flaga [online], olis.onyx.pl [dostęp 2021-11-28].
- ↑ tęskno - nowy zespół Joanny Longić i Hani Rani [online], Onet Kultura, 31 maja 2017 [dostęp 2021-11-28] [zarchiwizowane z adresu 2019-04-04].
- ↑ Karolina Lewińska, Premiera debiutanckiej płyty Tęskno „Mi” [online], Życie w mieście, 9 listopada 2018 [dostęp 2021-11-28] [zarchiwizowane z adresu 2019-04-04].
- ↑ Adrian Aleksandrowicz, Tęskno z Nagrodą im. Grzegorza Ciechowskiego [online], torun.pl, 21 listopada 2018 [dostęp 2021-11-28] [zarchiwizowane z adresu 2019-04-05].
- ↑ Fryderyk 2019 – FRYDERYK 2020 [online], fryderyki.pl, 2019 [dostęp 2019-12-25].
- ↑ Jarek Szubrycht, Sanki 2019: Hania Rani wygrywa plebiscyt na nowe talenty polskiej muzyki. Oto poszerzaczka horyzontu, która rusza na podbój Europy [online], wyborcza.pl, 9 marca 2019 [dostęp 2021-11-28].
- ↑ Esja, by Hania Rani [online], Hania Rani [dostęp 2021-11-28] (ang.).
- ↑ Maja Piskadło, Po wielu miesiącach oczekiwania poznaliśmy zwycięzców. Triumfuje Hania Rani [online], kultura.gazeta.pl, 1 października 2020 [dostęp 2021-11-28] [zarchiwizowane z adresu 2021-03-20].
- ↑ Jędrzej Słodkowski, Wybraliśmy najlepsze płyty 2020. W roku lockdownów musiał wygrać album o takim tytule [online], wyborcza.pl, 17 grudnia 2020 [dostęp 2021-11-28].
- ↑ Hania Rani w bazie filmpolski.pl
- ↑ Music for Film and Theatre by Hania Rani. [dostęp 2021-04-20].
- ↑ Złote Lwy dla „Zabij to i wyjedź z tego miasta” [online], Festiwal Polskich Filmów Fabularnych, 2020 [dostęp 2021-11-28] [zarchiwizowane z adresu 2021-11-28].
- ↑ ciebie ode mnie K. Miłobędzka / H. Rani [online], Wydawnictwo Wolno [dostęp 2023-12-20] (pol.).
- ↑ Łączy nas pamięć | Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN w Warszawie [online], polin.pl [dostęp 2023-04-21].
- ↑ Bartek Chaciński, Paszporty POLITYKI przyznane! O tych twórcach historia nie może zapomnieć [online], www.polityka.pl, 2024 [dostęp 2024-01-18] (pol.).
- ↑ Nominowani i laureaci 2024 [online], fryderyki.pl [dostęp 2024-03-23].
- ↑ Złote płyty CD przyznane w 2021 roku [online], ZPAV [dostęp 2021-06-14].
- ↑ Film Music Site - Venice - Infinitely Avantgarde Ścieżka dźwiękowa [online], filmmusicsite.com [dostęp 2022-04-03] (pol.).
- ↑ Ghosts – Hania Rani [online] [dostęp 2023-10-02] (ang.).
Linki zewnętrzne edytuj
- Hania Rani [online], haniarani.com [dostęp 2021-11-28] (ang.).
- Hania and Dobrawa [online], Hania and Dobrawa [dostęp 2021-11-28] (ang.).