Henry Willis & Sons

brytyjska firma organmistrzowska

Henry Willis & Sons – brytyjska firma organmistrzowska założona w 1845. Do 2023 wyprodukowała i zainstalowała ponad 2500 organów piszczałkowych, głównie w Wielkiej Brytanii a także w innych rejonach świata. Prezesem firmy jest David Wyld.

Henry Willis I „Father Willis”
Organy Henry’ego Willisa I z EXPO w Lonynie, 1851

Historia

edytuj

Założycielem firmy był Henry Willis I „Father Willis” (ur. 1821, zm. 1901). Jego ojciec (Henry, ur. 1794, zm. 1872) był z zawodu stolarzem, a amatorsko śpiewakiem w lokalnym chórze kościelnym i perkusistą lokalnej grupy muzycznej. Henry I od najmłodszych lat uczył się gry na pianinie i organach. Od 1835, przez siedem lat odbywał praktykę w warsztacie organmistrzowskim Johna Graya (Gray & Davison(inne języki)). W 1842 roku wyjechał na trzy lata do Cheltenham, gdzie pracował u Wardle'a Evansa – skrzypka, nauczyciela muzyki i producenta instrumentów muzycznych. W 1845 wrócił do Londynu i rozpoczął działalność gospodarczą. Przez pierwsze lata produkował instrumenty w zachodniej części Anglii. W 1851 zaprezentował swoje 70-głosowe organy na EXPO w Londynie.

Henry Willis II (ur. 1852, zm. 1927) był drugim synem Henry’ego I. Wczesną edukację pobierał w Merchant Taylors' School(inne języki) i w Charterhouse(inne języki) w Londynie. Praktykę organmistrzowską odbywał w latach 1868–1872 w warsztacie ojca. Specjalizował się w głosach języczkowych. W 1878 Henry I przyjął go, i swojego starszego syna Vincenta do spółki. W 1883 roku Henry II został wysłany do filii w Liverpoolu, aby pomagać Vincentowi. Henry II większość czasu poświęcał na opracowywanie innowacji, nie na zarządzanie przedsiębiorstwem, co było powodem sporów z bratem i w 1894 doprowadziło do opuszczenia spółki przez Vincenta.

Henry Willis III (ur. 1889, zm. 1966) urodził się w Liverpoolu i uczęszczał do Liverpool Collegiate School(inne języki). W 1910 zakończył praktykę w warsztacie ojca, i wszedł z nim do spółki. W 1912 przejął samodzielne zarządzanie firmą i przeniósł zakład z Homerton(inne języki) na wschodzie Londynu do Brixton na południu. W latach 20. XX wieku podróżował po Europie i Stanach Zjednoczonych. W okresie międzywojennym dokonał zmian w standardzie konstrukcyjnym traktury i palecie głosów. Członkiem i prezesem kilku stowarzyszeń zrzeszających budowniczych organów.

Henry Willis 4 (ur. 1927, zm. 2018) – najmłodsze dziecko i jedyny syn Henry’ego III – przejął zarządzanie firmą w 1966, po śmierci ojca. Przedtem, od 1948 odbywał praktykę zawodową, po ukończeniu której kierował filią zakładu w Liverpoolu. Po przejęciu całej firmy zlikwidował siedzibę londyńską i wybudował nową fabrykę w Petersfield, w hrabstwie Hampshire. W 1997 przeszedł na emeryturę i przeprowadził się z żoną do Indii, gdzie zmarł 23 czerwca 2018, w wieku 91 lat.

W 1997, prezesem „Henry Willis & Sons” został mianowany[1] David Wyld – z wykształcenia chemik. Pracował w dużej firmie produkującej gumę i tworzywa sztuczne. Jednocześnie studiował muzykę w zakresie gry na organach, kontrapunktu i kompozycji pod okiem Philipa Moore’a(inne języki), a później Rutha Gippsa(inne języki).

Dzieła

edytuj

Niektóre organy piszczałkowe zbudowane przez firmę „Henry Willis & Sons”:

Rok Miejscowość Budynek Budowniczy Uwagi
1851 Winchester (Anglia) Katedra w Winchesterze Henry I 70-głosowe organy wystawione na EXPO w Londynie[2]
ok. 1851 Liverpool (Anglia) St George's Hall(inne języki) Henry I 100 głosów
1866 Londyn (Anglia) Kaplica Kolegium Królewskiego(inne języki) Henry I [3]
1871 Londyn (Anglia) Royal Albert Hall Henry I [4]
1876 Wyspa Norfolk (Australia) Kościół św. Barnaby Henry I
1877 Salisbury (Anglia) Katedra w Salisbury Henry I [5]
1877 Londyn (Anglia) Union Chapel(inne języki) Henry I [6]
1881 Bodalla (Australia) Kościół Wszystkich Świętych Henry I
1887 Truro (Anglia) Katedra w Truro Henry I [7]
1891 Woodstock (Anglia) Blenheim Palace Henry I [8]
1892 Brisbane (Australia) Brisbane City Hall(inne języki) Henry I [9]
1898 Londyn (Anglia) Katedra św. Pawła Henry I [10]
1903 Glasgow (Szkocja) Archikatedra św. Andrzeja Henry I [11]
1910 Liverpool (Anglia) Kaplica Maryi w katedrze liverpoolskiej Henry III Instrument na zaliczenie praktyki w warsztacie ojca
ok. 1912 Liverpool (Anglia) Katedra w Liverpoolu Henry III [12]
1932 Londyn (Anglia) Katedra Westminsterska Henry III
1932 Sheffield (Anglia) Sheffield City Hall(inne języki) Henry III

Przypisy

edytuj
  1. Telegraph Obituaries: Henry Willis, organ builder – obituary. 2018-08-28. (ang.).
  2. The Cathedral Organ. Winchester Cathedral. [dostęp 2020-07-29]. (ang.).
  3. Login | King’s College London. internal.kcl.ac.uk. (ang.).
  4. The Grand Organ Royal Albert Hall, London. Mander Organs. [dostęp 2020-07-29]. (ang.).
  5. The National Pipe Organ Register - NPOR. npor.org.uk. [dostęp 2019-08-21]. (ang.).
  6. Union Chapel. Union Chapel. (ang.).
  7. The National Pipe Organ Register - NPOR. npor.org.uk. [dostęp 2019-08-21]. (ang.).
  8. End of an era as founder of town organ-builder dies. Petersfield Post, 2018-10-19. [dostęp 2020-07-29]. (ang.).
  9. Staff Writer: Organ recital marks 80 years at City Hall. www. northside-chronicle.whereilive.com.au. [dostęp 2009-11-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-06)]. (ang.).
  10. The National Pipe Organ Register - NPOR. npor.org.uk. [dostęp 2019-08-21]. (ang.).
  11. Cathedral Organ. Glasgow Metropolitan Cathedral. [dostęp 2020-07-29]. (ang.).
  12. Error. www.liverpoolcathedral.org.uk. (ang.).

Bibliografia

edytuj