Henryk Emilian Fredro

Henryk Emilian Fredro (ur. 12 września 1799, zm. 16 listopada 1867 we Lwowie) – członek Stanów Galicyjskich, uczestnik powstania listopadowego, adiutant generała Umińskiego, literat, karykaturzysta.

Henryk Emilian Fredro

Herb Bończa odmiana Fredro
Rodzina	Fredrowie
Data urodzenia	12 września 1799
Data i miejsce śmierci	16 listopada 1867 Lwów
Ojciec	Jacek Fredro
Matka	Marianna Dembińska
Żona	Marianna hr. Jabłonowska h. Grzymała
Dzieci	Henryka, Kazimiera, Stefan i Maria
Rodzeństwo	Aleksander Fredro gen. Jan Maksymilian Fredro Edward Fredro Seweryn Fredro Julian Fredro Cecylia Fredro Konstancja Fredro Ludwika Fredro
Odznaczenia

Życiorys

Urodził się 12 września 1799 w rodzinie Jacka i jego żony Marianny z domu Dembińska. Miał pięciu braci: Jana Maksymiliana, Seweryna, Juliana, Aleksandra, Edwarda i trzy siostry: Ludwikę, Konstancję i Cecylię.

Uczestnik powstania listopadowego. Służył w pułku jazdy lubelskiej  a następnie był adiutantem generała Umińskiego. Odznaczony Krzyżem Złotym Virtuti Militari.

W dziale otrzymał Hoczew i Cisnę, które później sprzedał, był członkiem Stanów Galicyjskich. Zachowała się jego relacja z podróży jaką odbył w 1838 na Capri i do Wezuwiusza . W latach 1855-66 był dyrektorem zakładu dla ociemniałych we Lwowie. Słynął z dowcipu, był osobą bardzo lubianą, pisywał ulotne wierszyki okolicznościowe, utwory sceniczne, tworzył udatne karykatury.

W 1842 poślubił Mariannę z hr. Jabłonowskich h. Grzymała; małżeństwo to miało czworo dzieci: Henrykę (1844-1908), Kazimierę(1845), Stefana(1847) i Marię(1852-1917). Mieszkał z rodziną w Dubaniowicach. Zmarł 16 listopada 1867 we Lwowie.

Bibliografia

• Marta Zbrzeźniak. Wspomnienia Henryka Fredry z wyprawy na Capri i Wezuwiusz (1838). „Meritum”. 3, s. 169-179, 2011. Wydawnictwo Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego. ISSN 2080-4547. [dostęp 2023-04-30]. 

• Zofia Szeptycka: Wspomnienia z lat ubiegłych. Bogdan Zakrzewski(wstęp, przyg. do druku, przypisy). Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1967.