Henryk Ludwik Plater
Henryk Ludwik Plater (ur. 10 kwietnia 1817, zm. 4 lipca[1][2] 1868[2][3] w Łowiczu[2]) – hrabia[2][4], polski duchowny rzymskokatolicki, biskup pomocniczy warszawski w latach 1859–1868.
| ||
| Biskup tytularny Mosynopolis | ||
| ||
| Data urodzenia | 10 kwietnia 1817 | |
| Data i miejsce śmierci | 4 lipca 1868 Łowicz | |
| Miejsce pochówku | Łowicz | |
| Biskup pomocniczy warszawski | ||
| Okres sprawowania | 1859–1868 | |
| Wyznanie | katolicyzm | |
| Kościół | rzymskokatolicki | |
| Prezbiterat | 4 kwietnia 1840 | |
| Nominacja biskupia | 27 września 1858 | |
| Sakra biskupia | 23 stycznia 1859 | |
| |||||||||
| Data konsekracji | 23 stycznia 1859 | ||||||||
| Konsekrator | Antoni Melchior Fijałkowski | ||||||||
| Współkonsekratorzy | Jan Michał Marszewski Piotr Paweł Szymański | ||||||||
| |||||||||
| |||||||||
ŻyciorysEdytuj
Wnuk dwóch braci: po mieczu Kazimierza Konstantego, po kądzieli Augusta Jacka, syn Jana i Karoliny z Broel-Platerów[4].
Studiował w seminarium duchownym w Warszawie. Święcenia kapłańskie przyjął 4 kwietnia 1840[5]. Pracował jako wikariusz w Nadarzynie, Mszczonowie i Wiskitkach, w Łodzi i Warszawie był proboszczem. Otrzymał kanonię łowicką.
27 września 1858[5] został mianowany biskupem pomocniczym archidiecezji warszawskiej i biskupem tytularnym Mosynopolis z rezydencją w Łowiczu. Sakrę biskupią odebrał 23 stycznia 1859 z rąk Antoniego Melchiora Fijałkowskiego[6]. Prowadził polskie nabożeństwa patriotyczne, był więziony przez Rosjan.
PrzypisyEdytuj
- ↑ a b K.R. Prokop, Sukcesja święceń biskupich pasterzy kościoła warszawskiego (1798–2007), „Prawo Kanoniczne”, t. 53, Warszawa 2010, s. 344.
- ↑ a b c d e X. Henryk Hrabia Plater / X. Heinrich Graf Plater [nekrolog]. „Lodzer Zeitung”. Jg 4 (77), s. 3, 29 czerwca?/11 lipca 1868. J. Petersilge. Łódź: J. Petersilge (pol. • niem.). [dostęp 2019-10-28].
- ↑ Z. Skiełczyński, Henryk Ludwik Plater, [w:] Polski Słownik Biograficzny, t. XXVI, 1981, s. 657.
- ↑ a b M. Minakowski: Henryk Ludwik Eustachy hr. Plater z Broelu h. wł.. sejm-wielki.pl. [dostęp 2019-05-10].
- ↑ a b Hierarchia Catholica medii et recentioris aevi, t. VIII, Patavium 1978, s. 395. (łac.)
- ↑ K.R. Prokop, Sukcesja święceń biskupich pasterzy kościoła warszawskiego (1798–2007), „Prawo Kanoniczne”, t. 53, Warszawa 2010, s. 356.
BibliografiaEdytuj
- Piotr Nitecki, Biskupi Kościoła w Polsce w latach 965–1999, Henryk Gulbinowicz, Warszawa: „Pax”, 2000, ISBN 83-211-1311-7, OCLC 189782455.
- Skiełczyński Z., Henryk Ludwik Plater [w:] Polski Słownik Biograficzny, t. XXVI, 1981, s. 657.
Linki zewnętrzneEdytuj
- Henryk Ludwik Plater w bazie catholic-hierarchy.org (ang.) [dostęp 2011-12-25]