Henryk Trebert (ur. 2 grudnia 1906 w Warszawie, zm. 12 marca 1990 tamże) – polski mechanik precyzyjny, organizator Wydziału Mechatroniki Politechniki Warszawskiej.

Henryk Trebert
Ilustracja
Henryk Trebert w latach 60.
Data i miejsce urodzenia

2 grudnia 1906
Warszawa

Data i miejsce śmierci

12 marca 1990
Warszawa

Zawód, zajęcie

mechanik precyzyjny, wykładowca

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Medal 10-lecia Polski Ludowej

Życiorys edytuj

Urodził się w rodzinie Aleksandra[1] (1874–1945), prezesa Koła Emerytów Banku Polskiego[2], i Wandy z domu Reszke (1884–1958)[3].

W 1926 roku rozpoczął studia na Politechnice Warszawskiej, zmuszony był je przerwać na pewien czas z przyczyn losowych. W 1937 roku został laborantem w Centralnym Laboratorium Państwowych Wytwórni Uzbrojenia w Warszawie, prowadził badania z dziedziny skrawalności stali i mosiądzu. W 1939 roku otrzymał dyplom ukończenia studiów na Politechnice Lwowskiej i został mianowany kierownikiem powstającej w Kraśniku Fabryki Amunicji nr 2.

Podczas okupacji niemieckiej pracował w Polskich Zakładach Optycznych, gdzie w 1944 roku zabezpieczał sprzęt pomiarowy, chroniąc go przed wywiezieniem lub zniszczeniem.

Po zakończeniu wojny został mianowany Głównym Pełnomocnikiem Grup Operacyjnych Resortu Gospodarki Narodowej na województwo łódzkie i był zaangażowany w uruchamianie gospodarki po zniszczeniach wojennych, m.in. był dyrektorem Łódzkiej Fabryki Zegarów, a następnie wicedyrektorem Zjednoczenia Przemysłu Obrabiarkowego, był współorganizatorem Zjednoczenia Przemysłu Precyzyjnego i Optycznego. Należał do grupy założyciel Wieczorowej Szkoły Inżynierskiej, gdzie został dziekanem Wydziału Mechanicznego, a następnie prorektorem. W 1952 roku został powołany na stanowisko wicedyrektora Departamentu Studiów Technicznych w Ministerstwie Szkolnictwa Wyższego. W marcu 1953 roku został docentem na Politechnice Warszawskiej. Powierzono mu organizację nowego kierunku studiów na Wydziale Mechanicznym − mechaniki precyzyjnej. W 1962 roku powstał samodzielny Wydział Mechaniki Precyzyjnej, którego został pierwszym dziekanem. 30 września 1977 roku przeszedł na emeryturę[4].

Dwukrotnie żonaty. Od 25 sierpnia 1934 roku był mężem plastyczki Krystyny z domu Szczepanowskiej (1912–1998)[5]. Drugą żoną była Janina z domu Girtler (1920–2020)[2][6], z którą miał syna Jana (ur. 1952)[7].

Zmarł w Warszawie, pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 44-3-5,6)[2][8].

Członkostwo edytuj

  • Komitet Budowy Maszyn PAN,
  • Komitet Automatyki i Cybernetyki Technicznej PAN,
  • Komitet Nauki i Techniki i Zarząd Główny SIMP,
  • Zarząd Główny NOT,
  • Rady Naukowe instytutów przemysłowych (m.in. w PIAP, OBR PR,EDOM, ITR, PIE),
  • organizacje międzynarodowe m.in. IMECO i IFAC.

Ordery i odznaczenia edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b M.P. z 1954 r. nr 100, poz. 1257 „w 10 rocznicę Polski Ludowej za zasługi w pracy społecznej”.
  2. a b c Cmentarz Stare Powązki: ALEKSANDER TREBERT, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2024-02-05].
  3. Henryk Trebert [online], www.sejm-wielki.pl [dostęp 2024-02-05].
  4. Danuta Holejko, Wspomnienie o Profesorze Henryku Trebercie, Wydział Mechatroniki Politechniki Warszawskiej, 6 marca 2020.
  5. Krystyna «Klementyna» Szczepanowska h. Prus (Turzyma) www.sejm-wielki.pl [dostęp 2024-02-05].
  6. Profesor Henryk Trebert / Poczet Dziekanów Wydziału Mechatroniki - Strona Wydziału Mechatroniki Politechniki Warszawskiej [online], www.mchtr.pw.edu.pl [dostęp 2024-02-05].
  7. Janina Girtler [online], www.sejm-wielki.pl [dostęp 2024-02-05].
  8. Andrzej Liczbiński, Wykaz profesorów Politechniki Warszawskiej zmarłych w latach 1988–2000.
  9. M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 – Uchwała Rady Państwa z dnia 15 stycznia 1955 r. Nr 0/176 – na wniosek Ministra Szkolnictwa Wyższego.