Herci Halewi

izraelski generał, szef Sztabu Generalnego Sił Obronnych Izraela

Herci Halewi, właśc. Hercel Halewi (hebr.: הרצל "הרצי" הלוי, ang.: Herzi Halevi, ur. 17 grudnia 1967 w Jerozolimie) – izraelski dowódca wojskowy w stopniu generała porucznika (raw alluf), od stycznia 2023 szef Sztabu Generalnego Sił Obronnych Izraela (IDF)[1].

Herci Halewi
‏הרצל "הרצי" הלוי‎
Ilustracja
generał Herci Halewi w 2023
generał porucznik (raw alluf) generał porucznik (raw alluf)
Pełne imię i nazwisko

Hercel Halewi

Data i miejsce urodzenia

17 grudnia 1967
Jerozolima

Przebieg służby
Lata służby

od 1985

Siły zbrojne

Siły Obronne Izraela

Stanowiska

dowódca plutonu 35 Brygady Spadochronowej (1987–1993)
dowódca Sajjeret Matkal (2001–2005)
dowódca 35 Brygady Spadochronowej (2007–2009)
dowódca Dywizji Galil (2011–2013)
szef Wywiadu wojskowego Izraela (2014–2018)

dowódca Dowództwa Południowego (2018–2021)
Zastępca Szefa Sztabu Generalnego Sił Obronnych Izraela (2021–2023)
Szef Sztabu Generalnego Sił Obronnych Izraela (2023-)

Główne wojny i bitwy

wojna libańska,
pierwsza intifada,
intifada Al-Aksa
II wojna libańska,
operacja Płynny Ołów,
Operacja Filar Obrony,
Operacja Ochronny Brzeg,
wojna Izraela z Hamasem (2023)

Odznaczenia
II wojna libańska Operacja Ochronny Brzeg

W przeszłości był m.in. szefem Amanu[2], dowódcą sztabu Dowództwo Południowe[3], dowódcą Dywizji Galil[4], dowódcą jednostki specjalnej Sajjeret Matkal i dowódcą 35 Brygady Spadochronowej[4].

Życiorys edytuj

Wczesne życie i edukacja edytuj

Halewi przyszedł na świat 17 grudnia 1967 roku w Jerozolimie[5]. Został nazwany po swoim wujku, który poległ w czasie walk podczas wojny sześciodniowej w czerwcu 1967 roku[6]. Dorastał w religijnej rodzinie, uczył się w religijnych, żydowskich szkołach, a jego ojciec był spokrewniony z rabinem Awrahamem Kukiem[6]. Rodzina matki Halewiego mieszkała od wielu pokoleń na terenie Jerozolimy, ojciec zaś wyemigrował do Izraela z Rosji[7].

Ukończył licencjaty z filozofii i zarządzania na Uniwersytecie Hebrajskim, oraz magisterium z zarządzania zasobami na National Defense University w Waszyngtonie[6].

Służba wojskowa edytuj

Nie planował kariery wojskowej, jednak po ukończeniu obowiązkowej służby wojskowej, pozostał w wojsku[7]. Służbę wojskową rozpoczął w 1985 roku, dołączył wtedy do brygady spadochronowej. Po ukończeniu kursu oficerskiego i dowodzeniu eskadrą, rozpoczął służbę w elitarnej jednostce Sajjeret Matkal. Został jej dowódcą w 2001 roku[6]. Dowodził tą jednostką podczas walk w czasie drugiej intifady[8]. W 2002, z powodu obaw Halewiego dotyczących planowanego pojmania Jasira Arafata, operacja została odwołana[7]. Walczył podczas II wojny libańskiej[7].

W 2007 powrócił do Brygady Spadochronowej, której to został dowódcą[9]. W 2009 został mianowany szefem brygady operacyjnej Amanu, a w 2014 został awansowany do stanowiska szefa wywiadu wojskowego[9][10]. Stanowisko to piastował do 2018, kiedy to został dowódcą Południowego Dowództwa[3]. W lipcu 2021 został mianowany zastępcą szefa Sztabu Generalnego IDF[8].

Na początku maja 2022 izraelski dziennik Ha-Arec poinformował, że minister obrony, Beni Ganc, ma zamiar mianować Halewiego następnym szefem Sztabu Generalnego[11]. 4 sierpnia 2022 Ganc ogłosił wybór Halewiego na następnego szefa Sztabu[12]. 23 października 2022 jego kandydatura została zatwierdzona przez ówczesny rząd Izraela[13]. 16 stycznia 2023, podczas oficjalnej ceremonii, objął stanowisko szefa Sztabu Generalnego Sił Obronnych Izraela, zastępując odchodzącego, po odbyciu czteroletniej kadencji, Awiwa Kochawiego[1].

Bywa nazywany filozofem-generałem[2][7]. Uważa, że jego studia z zakresu filozofii były bardziej przydatne w dowodzeniu wojskowym niż kursy zarządzania biznesem[7].

Życie prywatne edytuj

Żonaty, ma czwórkę dzieci[14]. Mieszka w Kefar ha-Oranim, położonym w pobliżu Zachodniego Brzegu[10].

Jest wierzącym, praktykującym żydem. Zaprzestał jednak codziennego noszenia jarmułki[7].

Przypisy edytuj

  1. a b LTG Herzi Halevi Assumes the Position of IDF Chief of the General Staff [online], IDF, 16 stycznia 2023 [dostęp 2023-01-30] (ang.).
  2. a b Ahmad Abdelkader Yahia, The “Philosopher General”: Why Did Tel Aviv Appoint Halevi Chief of Staff? [online], MIR, 9 września 2022 [dostęp 2023-01-30] (ang.).
  3. a b Michael Bachner, T.O. I., IDF taps military intel head as new chief of volatile Southern Command [online], timesofisrael.com [dostęp 2023-01-30] (ang.).
  4. a b Yoav Limor, The most popular person in Israel: Meet the next IDF chief of staff [online], israelhayom.com, 23 listopada 2022 [dostęp 2023-01-30] (ang.).
  5. צנוע, ממלכתי ורציני: הרצי הלוי ינסה ליצור מרווח גדול בין המלחמות | חדשות 13 [online], רשת 13 [dostęp 2023-01-30] (hebr.).
  6. a b c d Emanuel Fabian, Herzi Halevi takes reins of IDF as it marches into political minefield [online], timesofisrael.com [dostęp 2023-01-30] (ang.).
  7. a b c d e f g Jodi Rudoren, To a Philosopher-General in Israel, Peace Is the Time to Prepare for War, „The New York Times”, 16 listopada 2013, ISSN 0362-4331 [dostęp 2023-01-30] (ang.).
  8. a b Jeff Abramowitz, Simcha Pasko, Herzi Halevi – Israel's new military leader with a controversial appointment [online], i24news.tv, 16 stycznia 2023 [dostęp 2023-01-30].
  9. a b Maj. Gen. Herzi Halevi Named IDF Deputy Chief of Staff, „Haaretz” [dostęp 2023-01-30] (ang.).
  10. a b Israel appoints Herzi Halevi as new military chief [online], France 24, 16 stycznia 2023 [dostęp 2023-01-31] (ang.).
  11. Amos Harel, Gantz Inclined to Name Herzi Halevi as Next Israeli Army Chief, „Haaretz”, 6 maja 2022 [dostęp 2023-01-31] (ang.).
  12. Emanuel Fabian, Herzi Halevi, Kohavi’s deputy, named as next IDF chief of staff [online], timesofisrael.com, 4 sierpnia 2022 [dostęp 2023-01-31] (ang.).
  13. Emanuel Fabian, Cabinet confirms Herzi Halevi as Israeli army’s 23rd chief of staff [online], timesofisrael.com, 23 października 2022 [dostęp 2023-01-31] (ang.).
  14. Yonah Jeremy Bob, Israel has a new IDF chief: Here are the challenges waiting for him [online], The Jerusalem Post | JPost.com, 20 stycznia 2023 [dostęp 2023-01-31] (ang.).