Hubert Wanyura
Hubert Wanyura (ur. 16 marca 1942 w Warszawie[3], zm. 14 stycznia 2022[2] tamże[4]) – polski lekarz i stomatolog, prof. dr hab[2][1].
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| profesor nauk medycznych | |
| Specjalność: chirurgia ogólna, chirurgia szczękowo-twarzowa[1] | |
| Alma Mater | |
| Doktorat |
1979[2] |
| Habilitacja |
1990[1] |
| Profesura |
16 października 2001[1] |
| Odznaczenia | |
    
| |
Życiorys
edytujBył synem Kazimierza i Marii[4]. W 1965 ukończył studia stomatologiczne w Akademii Medycznej w Warszawie[2][3]. W tym samym roku rozpoczął pracę w Oddziale Chirurgii Szczękowej Państwowym Szpitalu Klinicznym nr 1 w Warszawie. W 1969 ukończył na AM w Warszawie studia ogólnolekarskie[3]. W 1973 uzyskał specjalizację I stopnia z chirurgii ogólnej, w 1974 specjalizację II stopnia z chirurgii szczękowo-twarzowej[3]. W 1974 oddział na którym pracował został przekształcony w Klinikę Chirurgii Szczękowej i Stomatologicznej w Instytucie Stomatologii AM w Warszawie, tam pracował w latach 1974-1978 jako starszy asystent[5]
W 1979 obronił pracę doktorską Ocena bakteriemii występującej po usunięciu zębów w znieczuleniu ogólnym[5], w latach 1984-1985 był zastępcą ordynatora, w latach 1985-1986 ordynatorem Kliniki Chirurgii Szczękowej i Stomatologicznej IS AM w Warszawie[5]. W 1990 habilitował się na podstawie pracy zatytułowanej Własne propozycje leczenia złamań oczodołu[2][1]. W 1998 jako pierwszy w Polsce wykonał artroskopię stawów skroniowo-żuchwowych[3]. 16 października 2001 nadano mu tytuł profesora w zakresie nauk medycznych[1]. W latach 1991–1999 był zastępcą kierownika, w latach 1999-2012 kierował I Kliniką Chirurgii Szczękowo-Twarzowej IS AM w Warszawie, był też ordynatorem I Oddziału Chirurgii Szczękowo-Twarzowej w Szpitalu Klinicznym Dzieciątka Jezus – Centrum Leczenia Obrażeń[3][5], w latach 1999-2005 był prodziekanem Oddziału Stomatologii I Wydziału Lekarskiego AM[5]. Przeszedł na emeryturę w 2016[3].
Był wiceprezesem Polskiego Towarzystwa, Chirurgii Jamy Ustnej i Chirurgii Szczękowo-Twarzowej, członkiem honorowym Polskiego Towarzystwa Stomatologicznego i członkiem Zespołu Kierunków Studiów Medycznych Polskiej Komisji Akredytacyjnej[1].
Zmarł 14 stycznia 2022[2].
Odznaczenia
edytuj- Złoty Krzyż Zasługi[3]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2000)[6]
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2005)[7]
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (2013)[8]
- Medal Komisji Edukacji Narodowej[5]
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e f g Prof. dr hab. Hubert Wanyura (nie żyje), [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2022-05-22].
- ↑ a b c d e f Zmarł prof. Hubert Wanyura. gazetalekarska.pl. [dostęp 2022-05-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-01-25)]. (pol.).
- ↑ a b c d e f g h Zygmunt Stopa Wspomnienie. Prof. dr hab. n. med. Hubert Wanyura (1942-2022). Pro memoria, w: Protetyka stomatologiczna, nr (2022), s. 3-4
- ↑ a b Wanyura Hubert. rejestry-notarialne.pl, 2023-07-05. [dostęp 2024-01-18]. (pol.).
- ↑ a b c d e f Zmarł prof. dr hab. med. Hubert Wanyura
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 25 kwietnia 2000 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2000 r. nr 19, poz. 405)
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 25 maja 2005 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2005 r. nr 65, poz. 899)
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 1 października 2013 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2014 r. poz. 383)