Huff-Daland XB-1
Huff-Daland XB-1 Super Cyclops (Keystone XB-1B) – prototypowy, amerykański samolot bombowy zaprojektowany w zakładach Huff-Daland Company dla United States Army Air Corps (USAAC).
 Keystone XB-1B | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent |
Keystone |
| Typ |
samolot bombowy |
| Załoga |
5 |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
2 × Curtiss V-1570 |
| Moc |
600 KM |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
25,9 m |
| Długość |
18,9 m |
| Wysokość |
5,9 m |
| Powierzchnia nośna |
149 m² |
| Masa | |
| Własna |
4.292 kg |
| Startowa |
7.484 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
188 km/h |
| Pułap |
4.572 m |
| Zasięg |
1100 km |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 6 km 7,62 mm, 1133 kg (do 1814 na małych odległościach) | |
| Użytkownicy | |
| United States Army Air Corps | |
Był to pierwszy bombowiec noszący oznaczenie „B” według systemu oznaczeń samolotów United States Army Air Service wprowadzonego do użycia w 1924.
Historia edytuj
Samolot został zaprojektowany w zakładach Huff-Daland, gdzie znany był także jako Super Cyclops[1], i w 1926 został dostarczony Armii (numer seryjny 27-334[1]) gdzie otrzymał oznaczenie XB-1[2]. Samolot bazował na wcześniejszym Huff-Daland XHB-1, ale napędzany był dwoma silnikami i miał podwójny ogon[1].
XB-1 miał nietypowe umiejscowienie obronnych stanowisk strzeleckich, dwa z nich znajdowały się w tylnej części gondoli silnikowych i były uzbrojone w podwójne karabiny maszynowe Lewis, podobnie uzbrojone były stanowisko strzeleckie znajdujące się w przedniej części kadłuba[2]. Tak nietypowe rozwiązanie zostało przyjęte aby zapewnić czyste pole ostrzału, nie zasłaniane przez statecznik pionowy ogona[1]. Łącznie załoga bombowca wynosiła pięć osób[2].
Początkowo samolot był napędzany silnikami Packard 2A-1530 (510 KM) ale jego osiągi zostały uznane za niewystarczające i samolot został zwrócony do producenta w celu wymiany silników[1]. Samolot powrócił do Armii w 1927 już jako Keystone XB-1B (firma Huff-Daland została zreorganizowana jako Keystone, a oznaczenie XB-1A było już używane przez samolot Dayton-Wright XB-1A), napędzany dwoma silnikami Curtiss V-1570-5 Conqueror o mocy 600 KM każdy[3].
Nowe silniki o większej mocy ulepszyły nieco osiągi samolotu, ale nadal znacznie ustępowały zbudowanym w tym czasie dla USAAC samolotom Curtiss B-2 Condor i Sikorsky S-37[3]. Samolot nie wszedł do produkcji seryjnej i zbudowano tylko jeden prototyp[3].
Przypisy edytuj
Bibliografia edytuj
- Lloyd S. Jones: U.S. Bombers. Fallbrook: Aero Publishers, 1974. ISBN 0-8168-9126-5.