Hydrocynkit
Hydrocynkit (kwiat cynkowy) – minerał z gromady węglanów. Należy do grupy minerałów rzadkich, rozpowszechnionych tylko w niektórych rejonach Ziemi.
| |||
| |||
Właściwości chemiczne i fizyczne | |||
Skład chemiczny | Zn5[(OH)3/CO3]2 zasadowy węglan cynku | ||
Twardość w skali Mohsa | 2-2,5 | ||
Przełam | nierówny | ||
Łupliwość | wyraźna | ||
Układ krystalograficzny | jednoskośny | ||
Gęstość minerału | 3,2-3,8 g/cm³ | ||
Właściwości optyczne | |||
Barwa | biały, żółtawy, brunatny, niekiedy bezbarwny | ||
Rysa | biała | ||
Połysk | matowy, kryształy czasami – perłowy |
Nazwa pochodzi od składu chemicznego minerału.
CharakterystykaEdytuj
WłaściwościEdytuj
Występuje w skupieniach zbitych, ziemistych (przypominają kredę), w postaci nalotów i wykwitów tworzących się również współcześnie w wyrobiskach kopalń kruszców Zn. Bardzo rzadko tworzy kryształy. Jest bardzo kruchy, przezroczysty, w świetle ultrafioletowym wykazuje jasnoniebieską fluorescencję. Teoretycznie zawiera 74,12% ZnO i 16,03% CO2. Łatwo rozpuszcza się w kwasach.
WystępowanieEdytuj
Minerał wtórny, powstaje w strefie wietrzenia kruszców cynku, głównie sfalerytu.
Miejsca występowania:
- W Polsce: jest znany z kopalń bytomskich, olkuskich, chrzanowskich.
ZastosowanieEdytuj
- lokalna ruda cynku,
- poszukiwany przez kolekcjonerów.
BibliografiaEdytuj
- J. Parafiniuk: Minerały systematyczny katalog 2004, TG ”Spirifer” W-wa 2005
- A. Bolewski: Mineralogia szczegółowa, Wyd. Geolog. 1965
- A. Bolewski, A. Manecki: Mineralogia szczegółowa, Wyd. PAE. 1993
- W. Schumann: Minerały świata, O. Wyd. ”Alma – Press” 2003