Hydrocynkit
Hydrocynkit (kwiat cynkowy) – minerał z gromady węglanów. Należy do grupy minerałów rzadkich, rozpowszechnionych tylko w niektórych rejonach Ziemi.
Właściwości chemiczne i fizyczne | |
Skład chemiczny |
Zn5[(OH)3/CO3]2 |
---|---|
Twardość w skali Mohsa |
2-2,5 |
Przełam |
nierówny |
Łupliwość |
wyraźna |
Układ krystalograficzny |
jednoskośny |
Gęstość minerału |
3,2-3,8 g/cm³ |
Właściwości optyczne | |
Barwa |
biały, żółtawy, brunatny, niekiedy bezbarwny |
Rysa |
biała |
Połysk |
matowy, kryształy czasami – perłowy |
Nazwa pochodzi od składu chemicznego minerału.
Charakterystyka
edytujWłaściwości
edytujWystępuje w skupieniach zbitych, ziemistych (przypominają kredę), w postaci nalotów i wykwitów tworzących się również współcześnie w wyrobiskach kopalń kruszców Zn. Bardzo rzadko tworzy kryształy. Jest bardzo kruchy, przezroczysty, w świetle ultrafioletowym wykazuje jasnoniebieską fluorescencję. Teoretycznie zawiera 74,12% ZnO i 16,03% CO2. Łatwo rozpuszcza się w kwasach.
Występowanie
edytujMinerał wtórny, powstaje w strefie wietrzenia kruszców cynku, głównie sfalerytu.
Miejsca występowania:
- W Polsce: jest znany z kopalń bytomskich, olkuskich, chrzanowskich.
Zastosowanie
edytuj- lokalna ruda cynku,
- poszukiwany przez kolekcjonerów.
Bibliografia
edytuj- J. Parafiniuk: Minerały systematyczny katalog 2004, TG ”Spirifer” W-wa 2005
- A. Bolewski: Mineralogia szczegółowa, Wyd. Geolog. 1965
- A. Bolewski, A. Manecki: Mineralogia szczegółowa, Wyd. PAE. 1993
- W. Schumann: Minerały świata, O. Wyd. ”Alma – Press” 2003