Hypharpax
Hypharpax – rodzaj chrząszczy z rodziny biegaczowatych i podrodziny Harpalinae.
| Hypharpax | |||
| W. S. McLeay, 1825 | |||
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Podplemię | |||
| Rodzaj |
Hypharpax | ||
| Synonimy | |||
| |||
Morfologia edytuj
Ciało u gatunków nowozelandzkich długości od 4,5 do 7 mm. Grzbietowa część głowy i tułowia bez uszczecinionych mikroporów. Żuwaczki krótkie, silnie zakrzywione, rozszerzone wierzchołkowo. Labrum silnie poprzeczne o wierzchołku prostym lub lekko obrzeżonym. Owłosienie czułek zaczyna się od około ½ trzeciego członu. Bródka z zębem środkowym umiarkowanie krótszym od bocznych płatków. Bródka i podbródek oddzielone pełnym poprzecznym szwem. Przedostatni segment głaszczków wargowych o 3 lub więcej szczecinkach. Przedplecze poprzeczne, prawie wielokątne, o podstawie prostej lub nieco wypukłej, bocznych wyniesieniach kompletnych, a przednim i tylnym niekompletnym środkowo. Tarczka widoczna. Wierzchołek płatka przedpiersia owłosiony. Uda tylnych odnóży z 4-6 długimi szczecinami na tylnej krawędzi. Rzędy uszczecinonych punktów nieobecne na 3, 5 i 7 międzyrzędzie pokryw. Seria pępkowatych uszczecinień na 9 międzyrzędzie podzielona na 2 główne grupy, z których tylna ciągła. Wentryty 2 i 3 u samców bez uszczecinionych dołeczków, a 5 i 6 u obu płci bez krótkich szczecinek i tylko z jedną parą szczecinek o zmiennej pozycji. Aedeagus w widoku bocznym silnie łukowaty, a w grzbietowym asymetryczny o ostium zgiętym w prawo. Grzbietowy obszar błoniasty aedeagusa szeroki, sięgający do bulwy podstawowej. Dysk wierzchołkowy obecny. Woreczek wewnętrzny uzbrojony[1].
Występowanie edytuj
Przedstawiciele rodzaju występują na Nowej Zelandii, Tasmanii, Lord Howe, Nowej Gwinei, w Australii i Indonezji[2][1].
Taksonomia edytuj
Takson wprowadzony został w 1825 roku przez Williama Sharpa Macleaya jako podrodzaj rodzaju Harpalus. Gatunkiem typowym jest Harpalus (Hypharpax) lateralis[1].
Opisano dotąd 29 gatunków z tego rodzaju[2][1]:
- Hypharpax aereus (Dejean, 1829)
- Hypharpax antarcticus (Castelnau, 1867)
- Hypharpax assimilis (Macleay, 1888)
- Hypharpax australasiae (Dejean, 1829)
- Hypharpax australis (Dejean, 1829)
- Hypharpax bostockii (Castelnau, 1867)
- Hypharpax celebensis Chaudoir, 1878
- Hypharpax convexiusculus (Macleay, 1871)
- Hypharpax dentipes (Wiedemann, 1823)
- Hypharpax deyrollei (Castelnau, 1867)
- Hypharpax flavitarsis Chaudoir, 1878
- Hypharpax flindersii (Castelnau, 1867)
- Hypharpax habitans Sloane, 1895
- Hypharpax interioris Sloane, 1895
- Hypharpax kingii (Castelnau, 1867)
- Hypharpax kreftii (Castelnau, 1867)
- Hypharpax moestus (Dejean, 1829)
- Hypharpax nitens Sloane, 1911
- Hypharpax obsoletus Blackburn, 1892
- Hypharpax peronii (Castelnau, 1867)
- Hypharpax puncticollis (Macleay, 1888)
- Hypharpax queenslandicus (Csiki, 1932)
- Hypharpax ranula (Castelnau, 1867)
- Hypharpax rotundipennis Chaudoir, 1878
- Hypharpax sculpturalis (Castelnau, 1867)
- Hypharpax simplicipes Chaudoir, 1878
- Hypharpax sloanei Blackburn, 1891
- Hypharpax subsericeus (Macleay, 1888)
- Hypharpax vilis Blackburn, 1891
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d A. Larochelle, M.-C. Larivière. Harpalini (Insecta: Coleoptera:Carabidae: Harpalinae). „Fauna of New Zealand”. 53, s. 37-38, 2005. Lincoln, Canterbury, New Zealand: Manaaki Whenua Press.
- ↑ a b Hypharpax w Carabidae of the World. [dostęp 2014-02-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-23)].