Ibrahim Ndżoja (ur. 1860, zm. 1933) – siedemnasty król ludu Bamum w zachodnim Kamerunie, w latach 1889–1933. Wywodził się z dynastii panującej od XVI wieku. W czasie jego rządów kraj kolonizowali Niemcy a potem Francuzi. W 1931 roku został zdetronizowany przez kolonistów francuskich. Po śmierci na wygnaniu w roku 1933 władzę przejął jego syn, Seidou Njimoluh Ndżoja.

Król Ibrahim Ndżoja (Njoya)
Pałac Króla Ibrahima Ndżoja, obecnie szkoła założona przez Ibrahima Mbomo Ndżoja, ucząca pisma bamum

Stworzenie systemu zapisu

edytuj

Ibrahim Ndżoja pod wpływem znajomości języka arabskiego i pisma vai, stworzył alfabetyczny system dla słów w języku Bamum. Na początku opracował kilkaset symboli, głównie piktogramów i ideogramów. W ciągu kolejnych lat z pomocą zaufanych dworzan uprościł ten system zmniejszając ilości symboli dzięki wprowadzeniu systemu sylabicznego. Po ukończeniu prac nowe pismo, zwane A-ku-u-ku, miało 70 znaków. Ndżoja upowszechnił to pismo, wprowadzając jego naukę w szkołach i używając go w administracji państwowej. Spisał w nim również historię swojej dynastii i kraju. W pałacowych archiwach przechowuje się ponad 8 tysięcy oryginalnych dokumentów z tamtego okresu spisanych pismem bamum.