Inżynier budownictwa

tytuł zawodowy

Inżynier budownictwatytuł zawodowy, jakim ustawa o samorządach zawodowych architektów oraz inżynierów budownictwa[1] określa osoby będące członkami samorządu zawodu zaufania publicznego inżynierów budownictwa, uprawnione obok członków samorządu zawodowego architektów do pełnienia samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie.

Współcześnie jest to tytuł związany z nabywaniem lub posiadaniem uprawnień budowlanych, o który mogą ubiegać się absolwenci nie tylko kierunku studiów budownictwo, ale także – odpowiednio do specjalności – szeregu innych kierunków studiów technicznych[2], natomiast dawniej taki tytuł nadawały uczelnie techniczne w dyplomach wydawanych na podstawie odpowiednich rozporządzeń i zarządzeń wyłącznie absolwentom kierunku budownictwo. Ostatnim zarządzeniem umożliwiającym jego nadawanie przez uczelnie było zarządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 24 kwietnia 1989 r. w sprawie określania nazw kierunków studiów w szkołach wyższych oraz rodzajów dyplomów i tytułów zawodowych nadawanych przez szkoły wyższe[3], pozostające w mocy aż do wejścia w życie zarządzenia Ministra Edukacji Narodowej w sprawie określenia rodzajów dyplomów i tytułów zawodowych oraz wzoru dyplomu wydawanego przez uczelnie z dnia 9 kwietnia 1992 roku[4].

Działalność regulowana, którą mogą wykonywać inżynierowie budownictwa

edytuj

Inżynierowie budownictwa posiadający uprawnienia budowlane do projektowania mogą:

Inżynierowie budownictwa posiadający uprawnienia budowlane do kierowania robotami budowlanymi mogą:

Posiadanie uprawnień w zakresie kierowania robotami budowlanymi upoważniają również inżyniera budownictwa do wykonywania działalności regulowanej takiej jak:

  • kierowanie wytwarzaniem konstrukcyjnych elementów budowlanych oraz nadzór i kontrolę techniczną wytwarzania tych elementów;
  • wykonywanie nadzoru inwestorskiego;
  • sprawowanie kontroli technicznej utrzymania obiektów budowlanych.

Posiadanie uprawnień w zakresie projektowania robót budowlanych upoważniają również inżyniera budownictwa do wykonywania działalności regulowanej takiej jak:

  • sprawowanie kontroli technicznej utrzymania obiektów budowlanych[7].

Specjalności osób określanych tytułem zawodowym inżynier budownictwa

edytuj

W ramach tego tytułu zawodowego na terenie Polski wydzielono 4 podstawowe specjalności oraz jeśli występują także ich dodatkowe zakresy[8]:

  • architektoniczna,
  • konstrukcyjno-budowlana,
  • inżynieryjna:
    • mostowa,
    • drogowa,
    • kolejowa w zakresie kolejowych obiektów budowlanych,
    • kolejowa w zakresie sterowania ruchem kolejowym,
    • hydrotechniczna,
    • wyburzeniowa,
  • instalacyjna w zakresie sieci, instalacji i urządzeń:
    • telekomunikacyjnych,
    • cieplnych, wentylacyjnych, gazowych, wodociągowych i kanalizacyjnych,
    • elektrycznych i elektroenergetycznych.

Przypisy

edytuj
  1. Dz.U. z 2019 r. poz. 1117.
  2. Załącznik 1 do rozporządzenia Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie przygotowania zawodowego do wykonywania samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie Dz.U. z 2019 r. poz. 831.
  3. M.P. z 1989 r. nr 14, poz. 107.
  4. M.P. z 1992 r. nr 12, poz. 85.
  5. Art. 12 ust. 1 w powiązaniu z art. 3 pkt 19 (Dz.U. z 2021 r. poz. 2351).
  6. Art. 12 ust. 2 w powiązaniu z art. 3 pkt 19 (Dz.U. z 2021 r. poz. 2351).
  7. Art. 13 ust. 3-4 w powiązaniu z art. 3 pkt 19 (Dz.U. z 2021 r. poz. 2351).
  8. Art. 14 ust. 1 pkt 2-4 (Dz.U. z 2021 r. poz. 2351).