Wikipedia

Into the Labyrinth (album Dead Can Dance)

album Dead Can Dance

Into the Labyrinth – szósty studyjny album zespołu Dead Can Dance, nagrany w Quivy Church w hrabstwie Cavan w Irlandii.

Into The Labyrinth
Wykonawca albumu studyjnego
Dead Can Dance
Wydany

13 września 1993[1]

Długość

55:26

Wydawnictwo

4AD

Producent

Brendan Perry

Oceny
Album po albumie
A Passage in Time
(1991) 		Into The Labyrinth
(1993) 		Toward the Within
(1994)

Historia albumu edytuj

Album Into the Labyrinth został pierwotnie wydany w 1993 w Wielkiej Brytanii jako podwójny, winylowy LP o limitowanym nakładzie, zawierający obok 11 premierowych dwa dodatkowe nagrania:

  • „Bird” – 5:00
  • „Spirit” – 4:59

pochodzące z kompilacji A Passage in Time. Późniejsze wersje albumu wydane jeszcze w 1993 jako CD nie zawierały już tych nagrań.

Nowy album Dead Can Dance oznaczał zmianę na wielu frontach w stosunku do poprzednich wydawnictw zespołu. Brendan Perry mieszkał w tym czasie na rzecznej wyspie w hrabstwie Cavan na granicy pomiędzy Irlandią a Irlandia Północną, zaś Lisa Gerrard mieszkała z mężem Jackiem Tuschewskim i córką w górach Snow River w Australii. W rezultacie komponowali oddzielnie, a dopiero pod koniec spotkali się w studio Brendana w Irlandii i nagrali razem album w ciągu trzech miesięcy.

Lisa Gerrard tak mówiła o nowej metodzie pracy:

Teraz nad naszymi pomysłami pracujemy oddzielnie około dwóch lat, później spotykamy się i w ciągu roku wspólnie nagrywamy płytę[9].

Zamiłowanie Brendana Perry’ego do muzyki średniowiecznej ustąpiło upodobaniom Lisy Gerrard do muzyki etnicznej, która w tym albumie wybija się na pierwszy plan. Jest to zarazem pierwszy album grupy nagrany wyłącznie przez oboje muzyków, bez pomocy z zewnątrz.

W 2008 wytwórnia Warner Music Japan Inc. wydała album „Into The Labirynth” w pierwotnej wersji w ramach Audiophile Edition jako hybrid SACD. Album zewnętrznie przypominał miniaturowy LP: tekturowa okładka albumu, papierowa i dodatkowa – foliowa – koszulka, w której znajdowała się płyta; druga koszulka była pusta. Również nalepki na płycie, dołączona książeczka ze zdjęciem zespołu i z tekstami wybranych utworów przypominały oryginalny longplay. Całość wzbogacona została dodatkowym, pozłacanym grzbietem w stylu japońskiego obi. Pomimo że płyta SACD zawierała 13 utworów, na dołączonej do wydawnictwa wkładce zostały one opisane tak jak na pierwotnym, podwójnym LP, tj. z podziałem na strony.

Inspiracja mitologią grecką edytuj

  • Tytuł albumu „Into the Labyrinth” (pol. w labirynt) odwołuje się do zaczerpniętego z mitologii greckiej mitu o Tezeuszu, który wchodzi do labiryntu, żeby zabić Minotaura i uwolnić w ten sposób Kreteńczyków.
  • Utwór „Ariadne”. Ariadna – to córka króla Krety Minosa i Pazyfae, która dając Tezeuszowi kłębek nici pomogła mu w ten wydostać się z labiryntu.
  • „Towards the Within” – do środka (labiryntu, w którym przebywał Minotaur)
  • „The Spider’s Stratagem” – podstęp pająka (czyhającego w środku swojej sieci na ofiary, podobnie jak Minotaur w centrum labiryntu)
  • „Emmeleia” – rodzaj antycznego tańca greckiego

Utwory albumu edytuj

  • Tytuł utworu „Yulunga (Spirit Dance)” oznacza w języku australijskich Aborygenów „taniec” lub „taniec duchowy” i pochodzi od czasownika yulugi (tańczyć, grać). Według aborygeńskich legend sennych Yulunga jest wariantem Julunggul, aborygeńskiego mitycznego Tęczowego Węża, obrońcy ludzi[10]. (W jednej z miejscowości w południowej Australii jest ulica Yulunga Street oraz festiwal Yulunga Festival.)
  • „The Ubiquitous Mr Lovegrove” – to alter ego Brendana Perry’ego, „abstrakcyjna relacja pomiędzy mną a kobietą”[11]. Utwór pojawił się w jednej ze scen filmu The Crossing Guard Seana Penna (1995).
  • Utwór „The Wind That Shakes the Barley” to irlandzka ballada napisana w XIX w. przez Roberta Dwyera Joyce’a. Lisa Gerrard sporządziła własną wersję ballady, w celu nadania jej wymowy antywojennej.
  • Utwór „The Carnival Is Over” opisuje przeżycia nastoletniego Perry’ego we wschodnim Londynie, podczas wizyty w cyrku[11].
  • Utwory „Ariadne”, „Towards the Within” i „The Spider’s Stratagem” zostały już omówione powyżej.
  • Utwór „Tell Me About the Forest”. Perry tak wyjaśniał jego przesłanie:

Kiedy mieszkasz w Irlandii widzisz ludzi, którzy po wielu latach nieobecności powracają do swoich rodziców, widzisz też tych, o których zapomnieli… złamanie tradycji razem z wykorzenieniem i przewrotem plemiennym. W Irlandii i w lasach tropikalnych. Gdybyśmy mogli podtrzymać tylko ustną tradycję a zapomnieć o urzędniczych absurdach…[11].

  • Utwór „Emmeleia” (gr. ἐμμέλεια – „wdzięk” lub „zharmonizowanie”) to nazwa poważnego i dostojnego tańca w teatrze greckim[12]. „Słowa” utworu to typowa dla Lisy Gerrard glosolalia[13].
  • Tekst ostatniego utworu, „How Fortunate the Man with None”, pochodzi z wiersza Bertolda Brechta „Die Ballade von den Prominenten” (1928), przetłumaczonego na angielski przez Johna Willetta; sam Brecht wykorzystał odmienną wersję tego poematu pt. „Salomon-Song” w Operze za trzy grosze (1928, akt III, scena 18) i bardzo podobną pt. „Die Schädlichkeit von Tugenden” w swojej sztuce teatralnej Matka Courage i jej dzieci (1939)[11].

Języki użyte na albumie edytuj

  • Utwory 2, 3, 4, 8, i 11 są śpiewane w jęz. angielskim;
  • Utwory 1, 5, 6, 7, 9, 10 to glosolalia Lisy Gerrard;
  • W utworach 3 i 10 pojawia się ponadto śpiew a cappella.

Lista utworów edytuj

LP edytuj

Zestaw utworów na płycie LP[14]:

Side A:

1. „Yulunga (Spirit Dance)” 6:56
2. „The Ubiquitous Mr Lovegrove” 6:17
3. „The Wind That Shakes the Barley” 2:49
16:02

Side B:

1. „The Carnival Is Over” 5:28
2. „Ariadne” 1:54
3. „Saldek” 1:07
4. „Towards the Within” 7:06
15:35

Side C:

1. „Bird” 5:00
2. „Tell Me About the Forest
(You Once Called Home)” 		5:42
3. „The Spider’s Stratagem” 6:42
17:24

Side D:

1. „Spirit” 4:59
2. „Emmeleia” 2:04
3. „How Fortunate the Man With None” 9:15
16:18

CD edytuj

Zestaw utworów na płycie CD[15] :

1. „Yulunga (Spirit Dance)” 6:56
2. „The Ubiquitous Mr Lovegrove” 6:17
3. „The Wind That Shakes the Barley” 2:49
4. „The Carnival Is Over” 5:28
5. „Ariadne” 1:54
6. „Saldek” 1:07
7. „Towards the Within” 7:06
8. „Tell Me About the Forest (You Once Called Home)” 5:42
9. „The Spider’s Stratagem” 6:42
10. „Emmeleia” 2:04
11. „How Fortunate the Man With None” 9:15
55:20

SACD edytuj

Lista utworów z płyty SACD (opis z grzbietu okładki)[16]:

1. „Yulunga (Spirit Dance)”
2. „The Ubiquitous Mr Lovegrove”
3. „The Wind That Shakes the Barley”
4. „The Carnival Is Over”
5. „Ariadne”
6. „Saldek”
7. „Towards The Within”
8. „Bird”
9. „Tell Me About The Forest (You Once Called Home)”
10. „The Spider’s Stratagem”
11. „Spirit”
12. „Emmeleia”
13. „How Fortunate The Man With None”

Twórcy edytuj

Listy sprzedaży edytuj

Lista Kraj Pozycja
Holandia MegaCharts 70[17]
Niemcy Offizielle Deutsche Charts 54[18]
Stany Zjednoczone Billboard 200 122[19]

Przypisy edytuj

  1. ↑ Dead Can Dance – Into The Labyrinth (2xLP, Album). Discogs. [dostęp 2015-02-23]. (ang.).
  2. ↑ Album of the Year: Dead Can Dance – Into the Labyrinth. Album of the Year. [dostęp 2023-08-15]. (ang.).
  3. ↑ Ned Raggett: Dead Can Dance: Into the Labyrinth. AllMusic. [dostęp 2015-02-23]. (ang.).
  4. ↑ Piotr Strzyżowski: Dead Can Dance – Into the Labyrinth. ArtRock.pl. [dostęp 2021-04-14].
  5. ↑ Dead Can Dance: Into the Labyrinth. Prog Archives. [dostęp 2021-04-14]. (ang.).
  6. ↑ Into the Labyrinth. RYM. [dostęp 2021-04-14]. (ang.).
  7. ↑ Nash J!: Dead Can Dance – Into the Labyrinth. Sputnikmusic. [dostęp 2021-04-14]. (ang.).
  8. ↑ Maciej Wesołowski. Tylko Dead Can Dance. „Tylko Rock”. Nr 4 (92), s. 36, kwiecień 1992. Warszawa: Res Publica Press International Sp. z o.o.. ISSN 1230-2317. 
  9. ↑ Grzegorz Czyż. Tylko Dead Can Dance – Raj utracony. „Tylko Rock”. Nr 4 (92), s. 33, kwiecień 1999. Warszawa: Res Publica Press International Ltd.. ISSN 1230-2317. 
  10. ↑ JoyZine: Yulunga and the Watagora. artistwd.com. [dostęp 2010-10-12]. (ang.).
  11. ↑ a b c d Dead Can Dance: Into The Labyrinth Press-Kit. dcdwithin.com. [dostęp 2010-10-12]. (ang.).
  12. ↑ Graham Ley: The Theatricality of Greek Tragedy: Playing Space and Chorus. Chicago: University of Chicago Press, 2010, s. 158. ISBN 0-226-47756-8. (ang.).
  13. ↑ W 1996 do Ronalda R. Buttersa, profesora Antropologii Angielskiej i Kulturowej (English and Cultural Anthropology) na Duke University zwrócił się jeden ze studentów, dając mu do zidentyfikowania język utworu „Emmeleia”. Buttlers dokonał transkrypcji tekstu, ale nie mógł pójść w swych dociekaniach dalej, więc zwrócił się o pomoc do American Dialect Society, jednakże odpowiedzi nie otrzymał. (Link do listu Buttersa z transkrypcją w: AmericanDialect.org.)
  14. ↑ Dead Can Dance – Into The Labyrinth. Discogs. [dostęp 2010-10-11]. (ang.).
  15. ↑ Dead Can Dance – Into The Labyrinth. Discogs. [dostęp 2010-10-11]. (ang.).
  16. ↑ Dead Can Dance – Into The Labyrinth. Discogs. [dostęp 2010-10-11]. (ang.).
  17. ↑ Dutch Charts: Dead Can Dance – Into the labyrinth. dutchcharts.nl. [dostęp 2015-02-23]. (niderl.).
  18. ↑ Offizielle Deutsche Charts: Dead Can Dance – Into the Labyrinth. offiziellecharts.de. [dostęp 2021-04-14]. (niem.).
  19. ↑ Billboard: Billboard 200 – Week of October 2, 1993. billboard.com. [dostęp 2021-04-14]. (ang.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Into_the_Labyrinth_(album_Dead_Can_Dance)&oldid=71101249”