Isonoe

księżyc Jowisza
(Przekierowano z Isonoe (księżyc))

Isonoe (Jowisz XXVI) – mały zewnętrzny księżyc Jowisza, odkryty w 2000 roku przez grupę astronomów z Uniwersytetu Hawajskiego, kierowaną przez Scotta Shepparda.

Isonoe
ilustracja
Planeta

Jowisz

Odkrywca

Scott Sheppard, David Jewitt, Yanga Fernández i Eugene A. Magnier

Data odkrycia

23 listopada 2000

Tymczasowe oznaczenie

S/2000 J 6

Charakterystyka orbity
Półoś wielka

23 231 000 km[1]

Mimośród

0,2471[1]

Okres obiegu

726,26 d[1]

Nachylenie do ekliptyki

165,250°[1]

Długość węzła wstępującego

130,961°[1]

Argument perycentrum

116,879°[1]

Anomalia średnia

124,941°[1]

Własności fizyczne
Średnica równikowa

4 km[2]

Masa

~7,5 × 1013 kg

Średnia gęstość

2,6 g/cm³

Przyspieszenie grawitacyjne na powierzchni

~0,0014 m/s²

Albedo

0,04

Jasność absolutna

15,9m[2]

Jasność obserwowana
(z Ziemi)

22,5m[2]

Nazwa edytuj

W mitologii Isonoe była jedną z Danaid, córek Danaosa i kochanką boga Zeusa (Jowisza).

Charakterystyka fizyczna edytuj

Isonoe jest jednym z najmniejszych księżyców Jowisza, jego średnicę ocenia się na około 4 km. Średnia gęstość tego ciała ma wartość ok. 2,6 g/cm3, a składa się przeważnie z krzemianów. Powierzchnia Isonoe jest bardzo ciemna – jego albedo wynosi zaledwie 0,04. Z Ziemi można go zaobserwować jako obiekt o jasności wizualnej co najwyżej 22,5 magnitudo.

Isonoe obiega Jowisza ruchem wstecznym, czyli w kierunku przeciwnym do obrotu planety wokół własnej osi. Satelita należy do grupy Karme.

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f g Planetary Satellite Mean Orbital Parameters. Jet Propulsion Laboratory, 2013-08-23. [dostęp 2016-02-17]. (ang.).
  2. a b c Scott Sheppard, Moons of Jupiter [online], Carnegie Science [dostęp 2020-03-14] (ang.).

Linki zewnętrzne edytuj

  • Isonoe. [w:] Księżyce Układu Słonecznego [on-line]. [dostęp 2009-11-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-13)].
  • Isonoe. [w:] Solar System Exploration [on-line]. NASA. [dostęp 2018-12-23]. (ang.).