Istota
Istota, esencja, eidos (gr. είδος, łac. essentia) – w filozofii istota ma być samym sednem rzeczy, ich prawdziwą naturą, wiedzą, która wydaje się osiągalna przy pogłębionym poznaniu świata. W uproszczeniu: istota bytu jest tym, co sprawia, że byt jest taki jaki jest, albo że w ogóle jest.
Według Kanta sztuka i metafizyka mają ten sam cel – poznanie istoty bytu.
Martin Heidegger: twierdzi, że „Istota bytu ludzkiego zawarta jest w jego egzystencji”.
Niektórzy mistycy, tak Wschodu, jak Zachodu twierdzą, że istotę bytu można poznać poprzez medytację.
Wedyjskie pisma za pierwotną istotę uważają Puruszę. Bóg, Najwyższa Osoba, jest doskonały i pełny sam w sobie. Jako że jest całkowicie doskonały, wszelkie Jego emanacje, takie jak ten zjawiskowy świat, są idealnie wyposażonymi, doskonałymi pełniami. Cokolwiek powstaje z Doskonałej Pełni, samo też jest pełne. Bóg jest Doskonałą Pełnią, dlatego – chociaż emanuje z Niego tyle doskonałych pełni – pozostaje On w doskonałej równowadze[1].
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Śri Iśopanisad. Inwokacja. Śrila Bhaktivedanta Swami Prabhupada
Linki zewnętrzne
edytuj- Bogusław Paź, Istota, Powszechna Encyklopedia Filozofii, Polskie Towarzystwo Tomasza z Akwinu, ptta.pl [dostęp 2024-05-05].
- Teresa Robertson , Philip Atkins , Essential vs. Accidental Properties, [w:] Stanford Encyclopedia of Philosophy, CSLI, Stanford University, 18 kwietnia 2016, ISSN 1095-5054 [dostęp 2017-12-30] (ang.). (Istota i przypadłości)