Józef Antoni Eysymontt
Józef Antoni Eysymontt herbu Korab (ur. ok. 1693, zm. ok. 1771) – strażnik upicki, komisarz generalny Anny Radziwiłłowej, syn Jerzego, strażnika pińskiego i Joanny Ludwiki Kirkiłłówny, stolniczanki brzeskiej.
 Korab | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data urodzenia |
ok. 1693 |
| Data śmierci |
ok. 1771 |
Życiorys
edytujUrodził się zapewne jeszcze w Ziemi Grodzieńskiej - zapewne w Burniewie. Podobnie jak ojciec był związany z nieświezkimi Radziwiłłami, gdzie w końcu stanął na czele administracji Anny z Sanguszków Radziwiłłowej (1743), której został komisarzem generalnym[1]. Zapewne to on wraz z bratem Gabrielem, podpisali elekcję Stanisława Leszczyńskiego w 1733[2]. Niewątpliwie pośredniczył pomiędzy Michałem Kazimierzem Radziwiłłem, wojewodą wileńskim, a Michałem Eysymonttem, chorążym grodzieńskim, jednym z najbardziej wpływowych polityków w powiecie grodzieńskim. Wielokrotnie uczestniczył w sejmikach grodzieńskich
Był donatorem Kolegium Pijarów w Złoczowie (1748)[3], gdzie kształcił się jego syn Marcin, późniejszy znany poeta doby Stanisławowskiej.
Już w latach 40. XVIII wieku stopniowo zaczął przenosić swoje interesy na Wołyń. W roku 1752 wykupuje Nestorowce i Jakowce, w parafii Jezierańskiej (dekanat Złoczowski) od Stanisława Poniatowskiego, dzierżawi też dobra po Wawrzyńcu Michale Eysymoncie (+1737), cześniku grodzieńskim w Pulemcu i Wólce Chrypskiej, nieopodal Włodawy, gdzie opatem Paulinów był jego kuzyn Konstanty Dominik Eysymontt (+1756).
W 1768 w Trembowli spisuje testament na mocy, którego zabezpiecza prawa synów - Jerzego i Franciszka, powierzając ich opiekę zięciowi Piotrowi Skorupce Padlewskiemu, miecznikowiczowi lwowskiemu. Umiera około roku 1771, zapewne niebawem po złożeniu w sądzie grodzkim buskim dokumentów poświadczające prawa dzieci do dóbr w powiecie grodzieńskim.
Rodzina
edytujBył co najmniej dwukrotnie żonaty. Z Aleksandrą Anną Urszulą Kmicianką, po której Marcin, Jerzy, stolnik grodzieński, Brygida, żona Piotra Skorupki Padlewskiego i Justyna, oraz Anną Kmicianką Radziwonowiczówną[4]stolniczanką smoleńską (+po 1789), z którą miał syna Franciszka i córkę Wiktorię, żonę Aleksandra Duniewicza. Jego brat Gabriel Antoni (+ok. 1764), podczaszy grodzieński[5], zarządzał w latach 1739-51 dobrami Radziwiłłów w Żółkwi.
Przypisy
edytuj- ↑ Акты, издаваемые Виленскою археографическою комиссиею, Wilno 1867 - 1915, T. VII, s. 43
- ↑ J, Dunin Borkowski, M. Dunin Wąsowicz, Elektorowie królów Władysława IV, Michała Korybuta, Stanisława Leszczyńskiego i spis stronników Augusta III, Lwów 1910, s. 50
- ↑ Dowodzi o tym: S.P. Oratio in solenni studij generalis instauratione nec non in landen D. Thomae Aquinatis Angelici Ecclesiae Doctore, atque Literaruta commendantione dicta in Conventu Podkamenecensi J. H. PP. Ordinis praedicatorum Montis Rosaviani. Anno Domini 1747 Honoribus Illustrissimi Magnifici Domini D. Josephi Arthur Eysymątt Excubitoris Districtus Iepietensis Maecenatis Gratiosissimi per Dominicum Ignatium a Sancto Michaele in Collegio Złoczoviensi Scholarum Piarum Professore Rhetoricae ac Gymnas. Praefectum D. D. Anno Domini 1748
- ↑ Archiwum Radziwiłłowskie w AGAD VI 80a, s. 1805/1806 - za Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego, T. IV, Ziemia Smoleńska i województwo Smoleńskie XIV-XVIII wiek, pod red. Andrzeja Rachuby, Warszawa 2003, s. 193, pozycja 1372
- ↑ Akt chrztu z dnia 14.09.1772 z Żółkwi w zbiorach Archiwum Głównego Akt Dawnych w Warszawie