Józef Antoniak (żołnierz)

Józef Antoniak
	porucznik piechoty
Data i miejsce urodzenia	28 listopada 1894 ; Szczerzec
Data i miejsce śmierci	wiosna 1940 ; Katyń
	Przebieg służby
Lata służby	1913–1921 i 1939–1940
Siły zbrojne	Armia Austro-Węgier ; Błękitna Armia; Wojsko Polskie
Jednostki	53 Pułk Piechoty Strzelców Kresowych ; 54 Pułk Piechoty Strzelców Kresowych
Stanowiska	dowódca kompanii piechoty
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa; wojna polsko-bolszewicka; kampania wrześniowa ; II wojna światowa
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Józef Antoniak (ur. 28 listopada 1894 w Szczerzecu, zm. 1940 w Katyniu) – porucznik piechoty Wojska Polskiego.

Życiorys edytuj

Józef Antoniak urodził się 28 listopada 1894 we wsi Szczerzec, w powiecie lwowskim, w rodzinie Wojciecha i Anastazji z Mociaków. Ukończył Seminarium nauczycielskie w Samborze. W 1913 został powołany do cesarskiej i królewskiej armii. Walczył na froncie austriacko-włoskim, gdzie w 1917 dostał się do niewoli włoskiej.

Od 1 kwietnia 1918 pełnił służbę Oddziale Wywiadowczym włoskiej 4 Armii na stanowisku dowódcy sekcji polskiej. Wyróżnił się 24 października 1918 w walce pod Monte Pertico, za którą w późniejszym czasie, na wniosek generała Józefa Hallera, został odznaczony Krzyżem Srebrnym Virtuti Militari.

W 1919 wstąpił do 11 pułku strzelców polskich, późniejszego 53 pułku piechoty Strzelców Kresowych. 20 czerwca 1919 awansował do stopnia podporucznika. W 1920 został awansowany na porucznika i przeniesiony do 54 pułku piechoty Strzelców Kresowych na stanowisko dowódcy kompanii. Walczył na froncie z bolszewikami. W 1921 powrócił do 53 pp. W sierpniu tego roku został przeniesiony do rezerwy. Zweryfikowany w stopniu porucznika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 w korpusie oficerów rezerwy piechoty. W 1934 pozostawał na ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień w Tarnopolu. Posiadał przydział mobilizacyjny do 54 pp^[1].

W czasie kampanii wrześniowej dostał się sowieckiej niewoli. Osadzony w obozie w Kozielsku. Zamordowany wiosną 1940 w Katyniu.

Upamiętnienie edytuj

Minister Obrony Narodowej Aleksander Szczygło decyzją Nr 439/MON z 5 października 2007 awansował go pośmiertnie na kapitana^[2]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari (nr 14384) – zbiorowe, pośmiertne odznaczenie żołnierzy polskich zamordowanych w Katyniu i innych nieznanych miejscach kaźni, nadane przez Prezydenta RP na Uchodźstwie profesora Stanisława Ostrowskiego (11 listopada 1976)
Krzyż Kampanii Wrześniowej – zbiorowe, pośmiertne odznaczenie pamiątkowe wszystkich ofiar zbrodni katyńskiej (1 stycznia 1986)

Ordery i odznaczenia edytuj

Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari nr 5633

Przypisy edytuj

↑ Rocznik oficerski Rezerw 1934 s. 15, 507.
↑ Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.

Bibliografia edytuj

Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, opracowanie zespołowe pod kierunkiem Marka Tarczyńskiego, Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, Warszawa 2000.

Linki zewnętrzne edytuj

Wykaz ofiar na stronie internetowej katedry polowej Wojska Polskiego. katedrapolowa.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-13)].

[1] Rocznik oficerski Rezerw 1934 s. 15, 507.

[2] Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.

[1]

[2]