Józef Cieśla (oficer)

Józef Cieśla (ur. 4 marca 1898 w Olszynach, zm. 20-22 kwietnia 1940 w Katyniu) – porucznik intendent Wojska Polskiego, kawaler Krzyża Walecznych.

Józef Cieśla
porucznik intendant porucznik intendant
Data i miejsce urodzenia

4 marca 1898
Olszyny

Data i miejsce śmierci

20-22 kwietnia 1940
Katyń

Przebieg służby
Lata służby

1914–1935, 1939–1940

Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Formacja

Legiony Polskie

Jednostki

5 Dywizjon Taborów

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920–1941) Medal Niepodległości

Życiorys edytuj

Urodził się 4 marca 1898 roku w Olszynach, w ówczesnym powiecie brzeskim Królestwa Galicji i Lodomerii, w rodzinie Wojciecha i Rozalii[1][2]. Był żołnierzem Legionów Polskich, a następnie służył w II Korpusie Polskim w Rosji[2].

Po powrocie do Polski wstąpił w 1918 do Wojska Polskiego. Służył w 5 batalionie sanitarnym, Szpitalu Rejonowym w Tarnowie, 5 Szpitalu Okręgowym, Szefostwie Saperów Okręgu Korpusu nr III[2]. Był absolwentem Oficerskiej Szkoły Administracji. 15 lipca 1927 roku Prezydent RP Ignacy Mościcki mianował go podporucznikiem ze starszeństwem z dniem 15 lipca 1927 roku i 36. lokatą w korpusie oficerów administracji, dział gospodarczy, a minister spraw wojskowych wcielił do kadry Departamentu Inżynierii z równoczesnym przydziałem do Okręgowej Składnicy Inżynieryjnej w Grodnie[3][4] (później Pomocniczej Składnicy Inżynierii)[5]. 15 sierpnia 1929 roku został awansowany na porucznika ze starszeństwem z dniem 15 lipca 1929 i 48. lokatą w grupie oficerów administracji, grupa gospodarcza[6]. W marcu 1932 roku został przeniesiony do 5 dywizjonu taborów w Bochni[7][8]. Z dniem 15 sierpnia 1933 roku został przeniesiony do korpusu oficerów intendentów[9]. W lipcu 1935 roku został zwolniony z zajmowanego stanowiska i oddany do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr V[10]. Następnie został przeniesiony do rezerwy, przydział: OK III. Pracował w Dyrekcji Okręgowej Kolei Państwowych w Katowicach, w których również mieszkał[11].

W czasie kampanii wrześniowej został wzięty do niewoli przez Sowietów, osadzony w Kozielsku i między 19 a 21 kwietnia 1940 przekazany do dyspozycji naczelnika smoleńskiego obwodu NKWD – lista wywózkowa LW 035/3 poz. 84, akta osobowe nr 4557[12] z 16 kwietnia 1940[11]. Zamordowany między 20 a 22 kwietnia 1940 roku przez NKWD w lesie katyńskim[11], został zidentyfikowany podczas ekshumacji prowadzonej przez Niemców w 1943 roku (zapis w dzienniku ekshumacji pod datą 26 maja 1943 roku, figuruje na liście AM[13] 255-3389 i liście Komisji Technicznej PCK pod numerem 3389[11]).

Upamiętnienie edytuj

5 października 2007 roku minister obrony narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie na stopień kapitana[14]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 roku, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.

Symboliczny nagrobek na cmentarzu wojennym nr 286 w Olszynach[15].

Ordery i odznaczenia edytuj

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b Żołnierze Niepodległości ↓.
  2. a b c Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 83.
  3. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 18 z 15 lipca 1927 roku, s. 197, 199.
  4. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 589, 812.
  5. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 3 sierpnia 1931, s. 272.
  6. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 15 sierpnia 1929 roku, s. 282.
  7. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932, s. 244.
  8. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 369, 787.
  9. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 15 września 1933, s. 186.
  10. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 4 lipca 1935, s. 93.
  11. a b c d Убиты в Катыни 2015 ↓, s. 803.
  12. Jędrzej Tucholski, Mord w Katyniu, 1991, s. 684.
  13. Amtliches Material zum Massenmord von Katyn
  14. Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
  15. Cmentarz wojenny nr 286 - Olszyny | cmentarze gmina Wojnicz [online], malopolska.przyjedztu.pl [dostęp 2020-07-09] (pol.).
  16. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 787.
  17. Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 83, tu podano, że był odznaczony po raz pierwszy i drugi.
  18. M.P. z 1937 r. nr 64, poz. 94.

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj