Józef Falęcki (ur. 2 marca 1829 w Sanoczku, zm. 28 kwietnia 1879 w Krakowie) – polski lekarz, doktor wszech nauk lekarskich.

Józef Falęcki
Data i miejsce urodzenia

2 marca 1829
Sanoczek

Data i miejsce śmierci

28 kwietnia 1879
Kraków

Zawód, zajęcie

lekarz

Narodowość

polska

Tytuł naukowy

doktor

Alma Mater

Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego

Życiorys edytuj

Urodził się 2 marca 1829 w Sanoczku[1]. Był synem Wincentego i Marii z domu Hanowskiej[1]. Będąc słuchaczem studiów filozoficznych na Uniwersytecie Lwowskim przyłączył się do Wiosny Ludów[1]. Potem odbył kampanię węgierską[1]. Następnie wcielony do Armii Cesarstwa Austriackiego[1]. Po otrzymaniu z wojska urlopu na czas nieograniczony podjął studia na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie 5 lipca 1857 uzyskał dyplom doktora medycyny[1]. Uchodził za jednego z najzdolniejszych uczniów prof. Józefa Dietla[1], a potem za cenionego lekarza[2]. Objął posadę adiunkta w klinice lekarskiej, którą piastował przez cztery lata, a w drugiej fazie tego okresu zastępował też profesora w prowadzeniu wykładów[1]. Od 1859 w porze letniej ordynował w uzdrowisku w Krynicy[1]. Zorganizował tam dla chorych zakład dla ćwiczeń gimnastycznych[1]. Zimą bywał w Krakowie, praktykując jako lekarz i pisząc prace naukowe[1]. W trakcie powstania styczniowego 1863 udzielał pomocy rannym[1]. Był jednym z założycieli Towarzystwa Lekarskiego Krakowskiego, od 1862 do 1868 współpracownikiem krakowskiego czasopisma branżowego „Przegląd Lekarski”, gdzie publikował swoje prace[1].

W 1868 opuścił Kraków i Krynicę przenosząc się na obszar Królestwa[1]. Od tego czasu nie udzielał się już na polu pracy naukowej[1]. Od 1873 dotknięty ciężką chorobą układu nerwowego, dotknięty porażeniem[1]. Od jesieni 1877 był żonaty z Marią Sierakowską[1]. Do końca życia zamieszkiwał w Krakowie przy ulicy Gołębiej 188[3]. Zmarł 21 kwietnia 1879 w Krakowie[4][3][1]. Został pochowany 30 kwietnia 1879[3][1].

Publikacje edytuj

  • O gimnastyce higienicznej i lekarskiej (1863)[1]
  • Szkic semiotyki uroskopijnej (1865)[1]
  • liczne artykuły w „Przeglądzie Lekarskim”[1]

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v Władysław Ściborowski. Wspomnienie pośmiertne. „Przegląd Lekarski”. Nr 18, s. 218, 3 maja 1879.  Za tym źródłem: Stanisław Kośmiński: Słownik lekarzów polskich obejmujący oprócz krótkich życiorysów lekarzy Polaków oraz cudzoziemców w Polsce osiadłych, dokładną bibliografią lekarską polską od czasów najdawniejszych aż do chwili obecnej. Warszawa: 1888, s. 115-116.
  2. Kronika miejscowa i zagraniczna. „Czas”. Nr 100, s. 2, 1 maja 1879. 
  3. a b c Nekrolog. jbc.bj.uj.edu.pl. [dostęp 2021-12-25].
  4. Zmarli za granicą. „Kurjer Poranny i Antrakt.”. Nr 121, s. 2, 28 kwietnia (3 maja) 1879.