Język chwarszyjski

język z grupy kaukaskiej

Język chwarszyjski (nazwa własna Kedaes hikwa) – jeden z niewielkich języków kaukaskich, używany w południowym Dagestanie. Język chwarszyjski należy do języków didojskich w zespole awaro-didojskim, tworzącym podgrupę wśród języków dagestańskich w grupie północno-wschodniej (nachsko-dagestańskiej) języków kaukaskich.

Kedaes hikwa
Obszar

Federacja Rosyjska (Dagestan)

Liczba mówiących

1740 (2010)

Pismo/alfabet

brak piśmiennictwa

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
UNESCO 3 zdecydowanie zagrożony
Ethnologue 6b zagrożony
Kody języka
ISO 639-3 khv
IETF khv
Glottolog khva1239
Ethnologue khv
WALS khv
SIL KHV
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Językiem chwarszyjskim posługuje się ludność we wsi Chwarszi w południowodagestańskim okręgu cumadyjskim[1]. Od nazwy tej wsi pochodzi też nazwa języka. Dialekt inxokvari bywa rozpatrywany jako odrębny język[2][3]. T. Salminen (2007) twierdzi, że łączenie go z chwarszyjskim właściwym ma wyłącznie charakter zwyczajowy[3].

Według danych z 2010 r. posługuje się nim 1740 osób[2]. W 2007 r. oszacowano, że ma kilkaset użytkowników[4], a dialekt inxokvari – ok. 1000 użytkowników[5].

Dane mówiące o liczbie osób posługujących się tym językiem nie są zbyt dokładne, ponieważ w dużej mierze opierały się na szacunkach. Według statystyk w 1926 r. języka tego używało 1019 osób. W późniejszym czasie użytkownicy chwarszyjskiego uznawani byli za odłam Awarów i tak też zapisywani podczas kolejnych spisów powszechnych. Szacunki z roku 1958 podawały liczbę 1800 użytkowników języka, dane za rok 1967 donosiły o ponad 1 tys., natomiast według spisu powszechnego, przeprowadzonego na terenie Federacji Rosyjskiej w 2000 r. liczba osób posługujących się tym językiem wynosi zaledwie 128 osób, w tym tylko 107 w Dagestanie. Tak niską liczbę użytkowników chwarszyjskiego tłumaczy się tym, iż przypuszczalnie większość Chwarszów podała podczas spisu narodowość awarską.

Język chwarszyjski nie wykształcił piśmiennictwa[2]. Jest używany wyłącznie w sytuacjach nieformalnych, w domu, wśród przyjaciół. W charakterze języka literackiego wykorzystywany jest język awarski[2], jako największy język literacki Dagestanu. W użyciu jest także język rosyjski[2]. Chwarszyjski bywa znany dzieciom, ale mimo to jest zdecydowanie zagrożony wymarciem, do czego przyczynia się niewielka liczebność społeczności i dominacja awarskiego[6].

Chwarszyjski jest językiem ergatywnym.

Ze względu na historię tego języka widoczne są wpływy języka awarskiego, tureckiego, arabskiego, gruzińskiego. W XX w. znalazł się pod silnym wpływem rosyjskiego, z którego zaczerpnął m.in. słownictwo techniczne[7].

Ze względu na niewielką liczbę użytkowników języka, a także z powodu obniżania się prestiżu języka wśród jego użytkowników, uważa się, iż grozi mu wymarcie w ciągu najbliższych kilkudziesięciu lat.

Pierwsze dane nt. języka chwarszyjskiego zebrał R. von Erckert pod koniec XIX w.[7]

Przypisy edytuj

  1. Salminen 2007 ↓, s. 254.
  2. a b c d e David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Khvarshi, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
  3. a b Salminen 2007 ↓, s. 249–250.
  4. Salminen 2007 ↓, s. 254–255.
  5. Salminen 2007 ↓, s. 250.
  6. Salminen 2007 ↓, s. 255.
  7. a b The Khvarshis. The Red Book of the Peoples of the Russian Empire. [dostęp 2023-09-24]. (ang.).

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj