Język embaloh
Język embaloh, także: ambalo, maloh – język austronezyjski używany w prowincji Borneo Zachodnie w Indonezji, w rejonie górnego odcinka rzeki Kapuas. Według danych z 1991 roku posługuje się nim 10 tys. osób[1].
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
10 tys. (1991) | ||
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 5 rozwojowy↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | emb | ||
| IETF | emb | ||
| Glottolog | emba1238 | ||
| Ethnologue | emb | ||
| BPS | 0481 5 | ||
| WALS | eml | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Nie jest blisko spokrewniony z większością języków Borneo. Języki ludów Maloh (Banuaka’), w tym embaloh i taman, zostały powiązane z językiem bugijskim[2][3]. Próbowano także łączyć je z językiem malajskim (taką klasyfikację zaproponowali R. Blust i B. Nothofer, a pierwotnie postulował ją A. Hudson)[4]. Podobieństwa między nimi a językami malajskimi należy raczej tłumaczyć zapożyczaniem[5]. Dialekt kalis jest wyraźnie odrębny i bywa rozpatrywany jako oddzielny język[2].
Wykazuje wpływy słownikowe języka iban, który jest znany wielu jego użytkownikom[6]. Nazwa „maloh”, odnoszona do języka i grupy etnicznej, pochodzi z języka iban. Sami preferują formy „embaloh” i „ambalo”[7].
Między embaloh a taman występuje wzajemna zrozumiałość; języki te bywają określane jako dialekty jednego języka (wraz z kalis)[8].
Jest zapisywany alfabetem łacińskim[1].
Przypisy edytuj
- ↑ a b David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Embaloh, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
- ↑ a b Jay H. Bernstein: Spirits Captured in Stone: Shamanism and Traditional Medicine Among the Taman of Borneo. Boulder, CO: Lynne Rienner Publishers, 1997, s. 18–19. ISBN 1-55587-691-9. OCLC 35599633. (ang.).
- ↑ Jay Hillel Bernstein: Taman Ethnomedicine: The Social Organizational of Sickness and Medical Knowledge in the Upper Kapuas. University of California, Berkeley, 1990, s. 52. OCLC 26225533. (ang.).
- ↑ Adelaar 1994 ↓, s. 3, 4.
- ↑ Adelaar 1994 ↓, s. 32.
- ↑ King 1976 ↓, s. 114.
- ↑ Adelaar 1994 ↓, przyp. 1, s. 1.
- ↑ Adelaar 1994 ↓, s. 33.
Bibliografia edytuj
- K. Alexander Adelaar: The classification of the Tamanic languages. W: Tom Dutton, Darrell T. Tryon (red.): Language Contact and Change in the Austronesian World. Berlin–New York: Walter de Gruyter, 1994, s. 1–42, seria: Trends in Linguistics. Studies and Monographs 77. DOI: 10.1515/9783110883091.1. ISBN 978-3-11-088309-1. OCLC 853258768. (ang.).
- Victor T. King. Some Aspects of Iban-Maloh Contact in West Kalimantan. „Indonesia”. 21, s. 85–114, 1976. DOI: 10.2307/3350958. OCLC 773555891. JSTOR: 3350958. (ang.).