Język konda (transnowogwinejski)
Język konda, także: ogit, yabin, yabin-konda[1] – język papuaski używany w prowincji Papua Zachodnia w Indonezji. Społeczność etniczna zamieszkuje wioski Wamargege i Konda[2].
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
500 (1988) | ||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| UNESCO | 3 zdecydowanie zagrożony↗ | ||
| Ethnologue | 6b zagrożony↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | knd | ||
| IETF | knd | ||
| Glottolog | kond1303 | ||
| Ethnologue | knd | ||
| BPS | 1019 0 | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Według danych z 1988 roku posługuje się nim 500 osób. Jego użytkownicy to przede wszystkim osoby dorosłe[1].
Jest słownikowo bliski językowi yahadian (61% podobieństwa leksykalnego)[1].
W użyciu są również języki indonezyjski i tehit (ze względu na zawieranie małżeństw mieszanych z ludem Tehit). Pod koniec lat 80. XX w. pozostawał jednak głównym środkiem kontaktów domowych[3].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Konda, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2019-06-06] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
- ↑ Adolof Ronsumbre: Ensiklopedia Suku Bangsa di Provinsi Papua Barat. Yogyakarta: Penerbit Kepel Press, 2020. ISBN 978-602-356-318-0. (indonez.).
- ↑ Berry i Berry 1987 ↓, s. 92.
Bibliografia edytuj
- Keith Berry, Christine Berry: A Survey of the South Bird’s Head Stock. W: Peter J. Silzer, Joyce K. Sterner (red.): Workpapers in Indonesian Languages and Cultures. T. 4. Summer Institute of Linguistics, 1987, s. 81–117. [dostęp 2023-05-17]. (ang.).