Język motu

język austronezyjski

Język motu (ang. Pure Motu, True Motu) – język austronezyjski używany przez 39 tys. członków ludu Motu – rdzennych mieszkańców południowo-wschodniego wybrzeża Papui-Nowej Gwinei w okolicach miasta Port Moresby.

Motu
Obszar

Prowincja Centralna (Papua-Nowa Gwinea)

Liczba mówiących

39 tys. (2008)

Pismo/alfabet

łacińskie

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
Ethnologue 5 rozwojowy
Kody języka
Kod ISO 639-2 map
Kod ISO 639-3 meu
IETF meu
Glottolog motu1246
Ethnologue meu
WALS mtu
SIL meu
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Wyróżnia się dwa główne dialekty: wschodni i zachodni, które odpowiadają podziałom kulturowym i społecznym[1]. W użyciu jest także język angielski, który stanowi język edukacji[2].

Z języka motu wywodzi się hiri motu[3]. Różnice na płaszczyźnie fonologii i gramatyki sprawiają, że oba języki nie są wzajemnie zrozumiałe[4].

Został dobrze udokumentowany przez lingwistów (gramatyka, słownik)[5] i ma własne piśmiennictwo[2]. Był pierwszym językiem Papui-Nowej Gwinei, który zaczęto badać i wykorzystywać do upowszechniania umiejętności czytania i pisania w tym kraju[3]. Służył jako lingua franca w działalności misjonarskiej[2].

Jest zapisywany alfabetem łacińskim[5].

Przypisy edytuj

  1. Dutton i Taylor 1995 ↓, s. 767.
  2. a b c Dutton i Taylor 1995 ↓, s. 769.
  3. a b Dutton i Taylor 1995 ↓, s. 768.
  4. David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Motu, Hiri, [w:] Ethnologue: Languages of the World [online], wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2020-06-24] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-05] (ang.).
  5. a b David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Motu, [w:] Ethnologue: Languages of the World [online], wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2017-08-19] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).

Bibliografia edytuj