Jacek Wojciech Kwiatkowski
Jacek Wojciech Kwiatkowski (ur. 7 marca 1962) – polski urbanista, doktor habilitowany nauk technicznych, adiunkt Wydziału Geografii i Studiów Regionalnych Uniwersytetu Warszawskiego[2]. Ekspert w zakresie teorii przestrzeni czasów awangardy lat 20. i 30. XX wieku. Absolwent VI Liceum Ogólnokształcącego im. Tadeusza Reytana w Warszawie (matura 1981)[3].
Jacek Wojciech Kwiatkowski (2023) | |
Państwo działania |
Polska, Francja (współpraca), Niemcy (współpraca) |
---|---|
Data urodzenia |
7 marca 1962 |
Doktor habilitowany nauk technicznych | |
Specjalność: bariery w rozwoju miast, nowe procesy miastotwórcze, problematyka miast podzielonych, teoria urbanistyki i architektury[1] | |
Alma Mater | |
Doktorat |
7 grudnia 2004 – architektura i urbanistyka |
Habilitacja |
10 marca 2015 – teoria urbanistyki i architektury[1] |
Pracownik naukowo-dydaktyczny | |
Uczelnia | |
Stanowisko | |
Okres zatrudn. |
(2004) w pełnym wymiarze od 2006 |
Wydział |
Życiorys
edytujUkończył jednolite studia magisterskie na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej. Jego praca magisterska została napisana na temat zespołu usługowo-mieszkaniowego Tarchomin i zdobyła ocenę bardzo dobrą Komisji Egzaminacyjnej Wydziału Architektury PW. Promotorem był prof. Jerzy Androsiuk, a recenzentem prof. Hanna Adamczewska-Wejchert. Doktoryzował się pod opieką naukową prof. Sławomira Gzella i w 2004 obronił pracę Komplementarność miast granicznych a procesy integracyjne. Analiza przykładów wybranych miast ze szczególnym uwzględnieniem polsko-niemieckiego obszaru granicznego w dobie integracji europejskiej. Jego doktorat zdobył wyróżnienie w ogólnopolskim konkursie Ministerstwa Infrastruktury Rzeczypospolitej Polskiej na najlepszą pracę naukową[2]. Habilitował się również na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej w roku 2015 na podstawie rozprawy Oko pod kontrolę dotyku duszy... Suprematyzm we współczesnym dyskursie intelektualnym[1][4]. Jego dysertacja habilitacyjna na temat teorii przestrzeni w suprematyzmie uzyskała wyróżnienie Rady Naukowej Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej[2].
- W 2021 został laureatem konkursu na stypendium naukowe rządu Republiki Francuskiej (Campus France) w obszarze urbanistyki i geografii miast.
- Jest członkiem Rady Naukowej Dyscypliny Geografia Społeczno-Ekonomiczna i Gospodarka Przestrzenna Uniwersytetu Warszawskiego w kadencji 2021–2024[5].
- Jest koordynatorem merytorycznym i oficjalnym konsultantem naukowym Sekcji Planowania Osiedli Społecznych im. Grupy PRAESENS Towarzystwa Urbanistów Polskich.
- Był członkiem Rady Naukowej Dyscypliny Geografia Społeczno-Ekonomiczna i Gospodarka Przestrzenna Uniwersytetu Warszawskiego w kadencji 2019–2020[6].
- W kadencji 2011–2014 został mianowany oficjalnym konsultantem naukowym Komitetu Prognoz „Polska 2000 Plus” przy Prezydium Polskiej Akademii Nauk[2].
- Laureat nagrody studenckiej AZYMUT dla najlepszego pracownika dydaktycznego (3. miejsce) na kierunku gospodarka przestrzenna Wydziału Geografii i Studiów Regionalnych Uniwersytetu Warszawskiego 2010–2011.
- Poza Polską współpracuje naukowo z: Université Grenoble Alpes, Institut d’Urbanisme et de géographie Alpine, Laboratoire Pacte (Francja) oraz Uniwersytetem Kraju Saary, Collegium Europaeum Universitatis Saraviensis (CEUS) (Niemcy).
Ma na swoim koncie liczne wyjazdy naukowe, staże i wykłady w wielu uczelniach zagranicznych, takich jak: Universidad de Valencia (Hiszpania), University of Huelva (Hiszpania), Universidad Complutense de Madrid (Hiszpania), Uniwersytet Hebrajski w Jerozolimie (HUJI) (Izrael), Uniwersytet w Neapolu (Włochy), Uniwersytet w Belgradzie (Serbia), Uniwersytet w Bihaciu (Bośnia i Hercegowina), Udmurt State University (Rosja), Moskiewski Uniwersytet Państwowy im. M.W. Łomonosowa (Rosja), Moskiewski Państwowy Artystyczno-Przemysłowy Uniwersytet imienia S.G. Stroganowa (Rosja), Johannes Gutenberg Universität Mainz (Niemcy), Uniwersytet w Peczu (Węgry). Specjalizuje się w teorii przestrzeni, teorii krajobrazu kulturowego, poszukiwaniu nowej formuły dla współczesnych przestrzeni kommemoratywnych. Jest ekspertem w dziedzinie teorii przestrzeni czasów awangardy lat 20. i 30. XX wieku. Pracuje w Katedrze Geografii Miast i Planowania Przestrzennego Wydziału Geografii i Studiów Regionalnych UW[7].
Wybrane publikacje
edytujKsiążki
edytuj- Obraz współczesnej metropolii a metropolie przyszłości – między przełomem a kontynuacją (red. naukowa), Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2012[8]
- Oko pod kontrolę dotyku duszy... Suprematyzm we współczesnym dyskursie intelektualnym, Wydział Geografii i Studiów Regionalnych Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2013[4]
- Przestrzenie aktywnych społeczności. Problemy urbanizacji i ekonomia współdzielenia (wraz z Łukaszem Kryśkiewiczem), Wydział Geografii i Studiów Regionalnych Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2018[9]
Artykuły naukowe
edytuj- Czy przestrzeń to iluzja opowiadana wrażliwością twórcy? Przyszłość i granice przestrzeni kontekstualnej, w: „Czasopismo Techniczne. Architektura”, 2010, z. 7-A/2, Kraków 2010[10]
- Miasta wielopoziomowe versus miasta typu „compact city” – dylematy przeciwdziałania problemom suburbanizacji, w: Miasto w dobie neoliberalnego urbanizmu, Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk 2012[10]
- Public spaces – urban places of the two great metropolis: Moscow and Mexico City, w: Ciudad – territorio sustentable. Procesos, actores y estructuras, Universidad Autónoma del Estado de México, Mexico City 2014[10]
- Przestrzeń awangardy – nowa grawitacja, w: „Kwartalnik Architektury i Urbanistyki”, 3/2015, Warszawa 2015[10]
- Awangarda – od dynamiki ruchu do nowej narracji przestrzeni miejskiej, w: „Kwartalnik Architektury i Urbanistyki”, 3/2016, Warszawa 2016[10]
- Антропологическое измерение раннехристианского сакрального пространства на примере domus ecclesiae и евфразиевой базилики в Порече (The anthropological dimension of early Christian sacred space in the domus ecclesiae and the Euphrasian basilica in Poreč МГХПА), w: XXVI Международные Рождественские образовательные чтения: «Нравственные ценности и будущее человечества», Moskwa 2018[10]
- Czy nastąpi powrót idei pomnika honoryfikacyjnego w nowej formule? (Will there be a return of the idea of an honorable monument in a new formula?), w: Integracja sztuki i techniki w architekturze i urbanistyce, Uniwersytet Technologiczno-Przyrodniczy im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich, Bydgoszcz 2020[10]
- Между знаком и символом, эволюция мемориальных идей, и мест для местного сообщества. (Between the Sign and the Symbol, the Evolution of Commemorative Ideas, and Places for the Local Communities), w: Дизайн XXI века, Tuła 2020[10]
Przypisy
edytuj- ↑ a b c Dr hab. inż. Jacek Wojciech Kwiatkowski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2023-05-02] .
- ↑ a b c d Dr hab. Jacek Kwiatkowski. Promotorzy Szkoły Doktorskiej UW. promotorzy.szkolydoktorskie.uw.edu.pl. [dostęp 2023-01-07].
- ↑ Wojciech Rylski: Absolwenci Reytana 1981. wne.uw.edu.pl. [dostęp 2023-05-01].
- ↑ a b Jacek Wojciech Kwiatkowski: Oko pod kontrolę dotyku duszy... suprematyzm we współczesnym dyskursie intelektualnym. Warszawa: Wydział Geografii i Studiów Regionalnych UW, 2013, s. 558. ISBN 978-83-63245-17-7.
- ↑ Skład RNDGSEGP kadencja 2021-2024. radynaukowe.uw.edu.pl. [dostęp 2023-05-02].
- ↑ Skład RND Geografia Społeczno-Ekonomiczna i Gospodarka Przestrzenna. radynaukowe.uw.edu.pl. [dostęp 2023-05-02].
- ↑ Katedra Geografii Miast i Planowania Przestrzennego Wydziału Geografii i Studiów Regionalnych UW. Zespół. [dostęp 2023-05-02].
- ↑ Obraz współczesnej metropolii a metropolie przyszłości – między przełomem a kontynuacją. Jacek Wojciech Kwiatkowski (red. nauk.). Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, 2012. ISBN 978-83-235-0875-5.
- ↑ Jacek Kwiatkowski, Łukasz Kryśkiewicz: Przestrzenie aktywnych społeczności. Problemy urbanizacji i ekonomia współdzielenia. Warszawa: Wydział Geografii i Studiów Regionalnych UW, 2018. ISBN 978-83-63245-94-8.
- ↑ a b c d e f g h Jacek Kwiatkowski. orcid.org. [dostęp 2023-05-02].
Bibliografia
edytuj- Dr hab. Jacek Kwiatkowski. Promotorzy Szkoły Doktorskiej UW. promotorzy.szkolydoktorskie.uw.edu.pl. [dostęp 2023-05-02].