Jadwiga Kmicińska
Jadwiga Ewa Kmicińska (ur. 9 września 1953 w Ełku) – polska funkcjonariuszka Milicji Obywatelskiej i Policji.
podinspektor Policji | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Przebieg służby | |
Lata służby |
1976–lata 90. |
Formacja | |
Jednostki |
KMMO w Elblągu |
Odznaczenia | |
Życiorys
edytujJadwiga Kmicińska w 1976 ukończyła studia prawnicze na Uniwersytecie Gdańskim. W tym samym roku rozpoczęła pracę w Komendzie Miejskiej Milicji Obywatelskiej (MO) w Elblągu. W 1979 ukończyła resortowe studia podyplomowe na Akademii Spraw Wewnętrznych w Łodzi i została awansowana na stopień podporucznika. W 1979 przeniosła się do Gdańska, gdzie przydzielono ją do Wydziału Dochodzeniowego Komendy Miejskiej MO. Od styczniu 1980 rozpoczęła pracę w Komendzie Wojewódzkiej MO i Wojewódzkim Urzędzie Spraw Wewnętrznych w Gdańsku, początkowo na stanowisku inspektorki sekcji gospodarczej Wydziału Dochodzeniowo-Śledczego, od lutego 1983 do końca lipca 1987 inspektorki Wydziału Śledczego WUSW w Gdańsku, od sierpnia 1987 inspektorki Sekcji ds. Rent w Wydziale Kadr. We wrześniu 1986 otrzymała stopień kapitana. Po 1990 kontynuowała pracę w Komendzie Wojewódzkiej Policji w Gdańsku. W kwietniu 1991 jako specjalistka Zespołu Prawnego KWP w Gdańsku została skierowana na aplikację radcowską. Karierę zakończyła co najmniej w stopniu podinspektora[1].
W grudniu 1981 uczestniczyła w internowaniach działaczy opozycyjnych, między innymi prowadząc przesłuchania. Dzięki wykazanemu zaangażowaniu została przedterminowo, w marcu 1982, awansowana do stopnia porucznika MO. Czynności przeciwko działaczom opozycji demokratycznej prowadziła także w późniejszym okresie[1].
W 1997 „za wybitne zasługi w umacnianiu bezpieczeństwa i porządku publicznego” została przez Prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[2]. Wyróżnienie spotkało się z protestami i apelami o odebranie odznaczenia ze strony dawnych opozycjonistów[1], w tym przesłuchiwane i poniżane przez Kmicińską: Beata Górczyńska-Szmytkowska i Janina Wehrstein[3][4].
Córka Antoniego i Celiny[2].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c „Uznanie” prezydenckie. Order Polonia Restituta dla funkcjonariuszki SB!!! [online], PortalPomorza.pl, 12 sierpnia 2009 [dostęp 2023-06-05] [zarchiwizowane z adresu 2023-06-05] .
- ↑ a b Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 23 października 1997 r. o nadaniu orderów (M.P. z 1998 r. nr 6, poz. 97).
- ↑ Dziewczyny z Solidarności. Ich walka z komuną [online], plus.dziennikbaltycki.pl, 3 listopada 2016 [dostęp 2023-06-05] [zarchiwizowane z adresu 2023-01-29] .
- ↑ Pani porucznik SB i jej ofiary [online], Dziennik Bałtycki, 7 listopada 2009 [dostęp 2023-06-05] [zarchiwizowane z adresu 2023-06-05] .