Jan Batory

polski reżyser i scenarzysta

Jan Batory (ur. 23 sierpnia 1921 w Kaliszu, zm. 1 sierpnia 1981 w Warszawie) – polski reżyser filmowy i scenarzysta.

Jan Batory
Data i miejsce urodzenia

23 sierpnia 1921
Kalisz

Data i miejsce śmierci

1 sierpnia 1981
Warszawa

Zawód

reżyser
scenarzysta

Lata aktywności

19531981

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
Grób Jana Batorego na cmentarzu Powązkowskim

Życiorys edytuj

Ukończył studia na Wydziale Reżyserii Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej w Łodzi w 1951 (dyplom 1956). Pracę rozpoczął jako asystent Wandy Jakubowskiej przy filmie Żołnierz zwycięstwa. Pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 279-2-30)[1]

Filmografia edytuj

Nagrody i odznaczenia edytuj

  • 1961 – Dyplom Honorowy dla filmu Odwiedziny prezydenta na IV Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Acapulco (Meksyk)
  • 1961 – Srebrna Muszla - nagroda specjalna jury oraz nagroda Hiszpańskiej Federacji DKF za film Odwiedziny prezydenta na IX Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w San Sebastian (Hiszpania)
  • 1961 – wyróżnienie Międzynarodowej Organizacji Katolickiej ds. filmu za Odwiedziny prezydenta na IX Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w San Sebastian
  • 1961 – wyróżnienie FIPRESCI za film Odwiedziny prezydenta na IX Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w San Sebastian
  • 1965 – Grand Prix za film O dwóch takich, co ukradli księżyc na III Międzynarodowym Festiwalu Filmów dla Dzieci w Gijon (Hiszpania)
  • 1965 – wyróżnienie jury młodzieżowego za film O dwóch takich, co ukradli księżyc na III Międzynarodowym Festiwalu Filmów dla Dzieci w Gijon
  • 1966 – Grand Prix za film O dwóch takich, co ukradli księżyc na I MFF dla Dzieci w Teheranie (Iran)
  • 1966 – Nagroda Krytyki Filmowej za film O dwóch takich, co ukradli księżyc na I MFF dla Dzieci w Teheranie
  • 1966 – wyróżnienie irańskiego ministerstwa kultury i sztuki za film O dwóch takich, co ukradli księżyc na I MFF dla Dzieci w Teheranie
  • 1973 – nagroda publiczności na Lubuskim Lecie Filmowym w Łagowie za Jezioro osobliwości
  • 1976 – "Jantar" za film fabularny na KSF "Młodzi i Film" w Koszalinie za film Con Amore
  • 1976 – nagroda publiczności na Lubuskim Lecie Filmowym w Łagowie za Con Amore
  • 1977 – Grand Prix "Pelayo" dla filmu Con Amore na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Gijon
  • 1978 – I miejsce w plebiscycie dwutygodnika "Sowietskij Ekran" filmu Con Amore
  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1964)[2]

Przypisy edytuj

  1. Cmentarz Stare Powązki: KRYSTYNA BATORY, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-10-29].
  2. Odznaczenia państwowe dla zasłużonych pracowników [w:] „Trybuna Robotnicza”, nr 169, 18-19 lipca 1964, s. 2.

Linki zewnętrzne edytuj