Jan Branicki (1878–1941)
Jan Branicki (ur. 11 grudnia 1878[1] w Wilnie, zm. 2 czerwca 1941 w Warszawie) – tytularny generał brygady Wojska Polskiego.
 tytularny generał brygady
| |
| Data i miejsce urodzenia |
11 grudnia 1878 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
2 czerwca 1941 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
dowódca pułku piechoty |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
  
| |
Życiorys edytuj
Syn Jana[2]. 5 listopada 1899 roku wstąpił do Armii Imperium Rosyjskiego. 14 kwietnia 1920 roku został przyjęty do Wojska Polskiego z zatwierdzeniem posiadanego stopnia podpułkownika i przydzielony do dyspozycji dowódcy Okręgu Generalnego „Lublin”[3]. 8 lipca 1920 roku został przydzielony do V Lubelskiego batalionu etapowego na stanowisko dowódcy[4]. 20 sierpnia 1920 roku objął dowództwo nad 46 pułkiem Strzelców Kresowych, który po bitwie pod Radzyminem został „czasowo rozwiązany” i skierowany do odwodu, do Twierdzy Brzeskiej. We wrześniu i październiku 1920 roku dowodzony przez niego oddział zrehabilitował się w walkach z bolszewikami w związku z czym ówczesny Minister Spraw Wojskowych, generał porucznik Kazimierz Sosnkowski anulował rozkaz o czasowym rozwiązaniu jednostki. 1 października 1921 roku, 46 pułk Strzelców Kresowych został przemianowany na 5 pułk strzelców podhalańskich[5].
3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu podpułkownika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku. W 1923 roku pełnił obowiązki dowódcy 5 psp w Przemyślu. 31 marca 1924 roku awansował na pułkownika ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1923 roku i 23. lokatą w korpusie oficerów piechoty i został zatwierdzony na stanowisku dowódcy pułku.
19 marca 1927 roku został wyznaczony na stanowisko dowódcy piechoty dywizyjnej 14 Wielkopolskiej Dywizji Piechoty w Poznaniu[6]. Z dniem 30 kwietnia 1928 roku został przeniesiony w stan spoczynku[7]. Zamieszkał w Przemyślu[8]. W 1932 roku jako tytularny generał brygady bezskutecznie zabiegał o posadę cywilną w WP.
Zmarł 2 czerwca 1941 roku w Warszawie. Pochowany na Cmentarzu Czerniakowskim.
Ordery i odznaczenia edytuj
- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 4680 (1921)[9]
- Krzyż Walecznych
- Złoty Krzyż Zasługi (10 listopada 1928)[10]
Przypisy edytuj
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934, Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1934, L.dz. 250/mob. 34, s. 322. Piotr Stawecki, Słownik biograficzny ..., s. 86. W Roczniku Oficerskim 1928, s. 882, jako datę urodzenia podano 24 grudnia 1877 roku.
- ↑ Wojskowe Biuro Historyczne [online], wbh.wp.mil.pl [dostęp 2022-07-13].
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 15 z 24 kwietnia 1920 roku, poz. 467, 472. Piotr Stawecki, Słownik biograficzny..., s. 86 błędnie podał, że Jan Branicki został przyjęty do Wojska Polskiego z dniem 21 marca 1920 roku.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 27 z 21 lipca 1920 roku, s. 623.
- ↑ Wojciech Moś, 5 Pułk Strzelców Podhalańskich. Zarys historii wojennej pułków polskich w kampanii wrześniowej, Biblioteka Historyczna Sztabu Generalnego WP, Pruszków 1996, s. 10–12.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 10 z 19 marca 1927 roku, s. 94.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 3 z 28 stycznia 1928 roku, s. 21.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 882.
- ↑ Dekret Wodza Naczelnego L. 3134 z 1921 r. (Dziennik Personalny z 1922 r. Nr 1, s. 9)
- ↑ M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 634 „w uznaniu zasług, położonych na polu pracy w poszczególnych działach wojskowości”.
Bibliografia edytuj
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-03-22].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa, 1934. [dostęp 2016-06-11].
- Tadeusz Kryska-Karski i Stanisław Żurakowski, Generałowie Polski Niepodległej, Editions Spotkania, Warszawa 1991, wyd. II uzup. i poprawione.
- Piotr Stawecki, Słownik biograficzny generałów Wojska Polskiego 1918–1939, Warszawa: Bellona, 1994, ISBN 83-11-08262-6, OCLC 830050159.