Jan Dembowski (biskup kujawsko-pomorski)
Jan Dembowski herbu Jelita[1] (ur. 29 grudnia 1700 roku – zm. 25 lipca 1790 roku[2]) – polski duchowny katolicki, biskup pomocniczy kujawsko-pomorski.
| ||
| Data urodzenia | ||
|---|---|---|
| Data śmierci | ||
| Biskup pomocniczy kujawsko-pomorski | ||
| Okres sprawowania |
1759–1788 | |
| Wyznanie | ||
| Kościół | ||
| Nominacja biskupia |
24 września 1759 | |
| Sakra biskupia |
2 lutego 1760 | |
| Data konsekracji |
2 lutego 1760 | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||||||||
| Współkonsekratorzy | |||||||||||
| |||||||||||
Życiorys edytuj
Jan Dembowski był synem Floriana Dembowskiego, sędziego Ziemi Płockiej. Jego starsi bracia Antoni Sebastian i Mikołaj także zostali biskupami; Jan Dembowski wybrał karierę duchowną w dojrzałym wieku, wcześniej służył jako oficer w regimencie królowej. W 1744 otrzymał godność kanonika pułtuskiego, następnie został kustoszem kapituły płockiej oraz kanonikiem i oficjałem włocławskim. We wrześniu 1759 został mianowany biskupem pomocniczym diecezji kujawsko-pomorskiej, ze stolicą tytularną Lambaesis; przyjął sakrę biskupią 2 lutego 1760. Ordynariuszem kujawsko-pomorskim był w tym czasie jego brat Antoni (zm. 1763), później Antoni Kazimierz Ostrowski i Józef Ignacy Rybiński. W podeszłym wieku Dembowski zrezygnował z urzędu biskupiego (w lipcu 1788).
Przypisy edytuj
- ↑ Herbarz polski, t. IV, Warszawa 1901, s. 237-248.
- ↑ Krzysztof R. Prokop, Wiadomości do biografii biskupów oraz opatów i ksień z ziem Rzeczypospolitej Obojga Narodów z osiemnastowiecznej prasy warszawskiej doby saskiej i stanisławowskiej (1729-1795), w: Archiwa, Biblioteki I Muzea Kościelne, t. 86, 2006, s. 298-299.
Bibliografia edytuj
- Piotr Nitecki, Biskupi Kościoła w Polsce w latach 965 - 1999, Henryk Gulbinowicz, Warszawa: „Pax”, 2000, ISBN 83-211-1311-7, OCLC 189782455.