Jan Eisner

czeski archeolog

Jan Eisner (ur. 24 kwietnia 1885, Dolní Bradlo (ob. Horní Bradlo); zm. 25 maja 1967, Praga[1][2]) – czeski archeolog. Specjalizował się w archeologii słowiańskiej[2].

Jan Eisner
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

24 kwietnia 1885
Dolní Bradlo

Data i miejsce śmierci

25 maja 1967
Praga

Zawód, zajęcie

archeolog

Narodowość

czeska

Absolwent praskiego Uniwersytetu Karola, gdzie studiował historię i geografię. Został zatrudniony na uniwersytecie w Bratysławie, gdzie pracował na stanowiskach docenta, profesora nadzwyczajnego i profesora zwyczajnego. W latach 1938–1939 był dziekanem tamtejszego Wydziału Filozoficznego[3].

W 1939 r. objął stanowisko profesora na praskim Uniwersytecie Karola[2]. W 1946 r. został członkiem Czechosłowackiej Akademii Nauk[3].

Jego dorobek obejmuje publikacje z zakresu archeologii Słowian. Można wśród nich wymienić: Slovensko v pravěku (1933), Devinska Nová Ves (1952), Rukověť slovanské archeologie (1966)[2].

Przypisy edytuj

  1. Eisner, Jan, 1885-1967. Databáze Národní knihovny ČR. [dostęp 2020-10-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-10-12)]. (cz.).
  2. a b c d Eisner Jan, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2020-10-12] [zarchiwizowane z adresu 2020-10-12].
  3. a b Sklenář i Sklenářová 2005 ↓, s. 156, 157.

Bibliografia edytuj